Is het goed om het gezin te betrekken tijdens de eetstoornis behandeling?

Wanneer jouw geliefde een eetstoornis heeft, hoop je waarschijnlijk dat dit door een mix van liefde en aanmoediging over zal gaan. Niets is minder waar. Ondanks de berichten dat het niet goed zou zijn om ouders of andere bondgenoten te betrekken tijdens het herstellen van een eetstoornis, beweren veel behandelaars en psychologen dat het wel goed is om dit te doen vandaag de dag. Hiervoor zullen we kort enkele informatie met je delen die dit onderbouwt. 

Sommige eetstoornis behandelaars beweren (vooral vroeger) dat de ouders zouden bijgedragen hebben aan de problemen bij eetstoornissen, of het verergeren ervan. Ouders zouden de schuld dragen of zelfs de oorzaak zijn. Om die reden werden mensen met een eetstoornis uit het gezin geplaatst of werd verboden om contact op te nemen met het thuisfront. Dat heeft ervoor gezorgd dat ouders verboden werd (en nog steeds) een actieve rol in te nemen tijdens de behandeling van hun kind. Helaas werden de problemen niet opgelost, maar uitgesteld. 

Terwijl je jouw kind ziet worstelen met een levensbedreigende en psychische ziekte, schreeuwt alles in je dat er toch wel iets moet zijn waarmee je jouw eigen kind kan helpen om beter te worden. Dat klopt, je kunt ook iets doen! Gelukkig is er een grote omslag gekomen en worden ouders niet langer gezien als de 'schuldige' maar worden ze niet gezien als waardevolle bondgenoot. Mede dankzij het boek "Ouders als bondgenoot", waar schrijvers James Lock and Daniel le Grange (experts op het gebied van de behandeling van eetstoornissen) schrijven over het grote belang van betrokkenheid van de ouders, is deze omslag tot stand gekomen. Zo stellen de experts dat de ouders juist de sleutel kunnen zijn tot het overwinnen van de eetstoornis! Het boek "Ouders als bondgenoot" geeft je handvatten om een figuurlijk familie-front te bouwen om tezamen de ziekte te verslaan.

Wat kunnen de broers en zussen doen?

In een gezin waarbij één van de kinderen een eetstoornis heeft (of andere problemen) verdwijnt de aandacht vaak naar dat ene kind. De meeste aandacht gaat dan naar zijn of haar eetgedrag. Vaak wordt er door alle gezinsleden met spanning gekeken of het bord wel word leeg gegeten, of dat het broodtrommeltje wel leeg is als ze uit school komen. Ook de bezoekjes op het toilet worden in de gaten gehouden en de slaapkamer word vaak stiekem onderzocht om te kijken of er nergens laxeer of afslankpillen liggen. Het is logisch dat de aandacht uitgaat naar diegene die in nood is, echter voelen de andere kinderen zich hierdoor vaak verloren. De broers en zussen in het gezin krijgen dan te weinig aandacht voor hun eigen positieve en negatieve ervaringen op school of ergens anders. Het is als ouder enorm belangrijk om zowel je eigen grens en gezondheid te bewaken, alsmede de gezondheid van je andere kinderen. Het is belangrijk om contact te blijven houden met vriendjes en vriendinnetjes en jezelf en je gezin niet te isoleren. Er zijn ook eetstoornis klinieken en behandelaars die broertjes en zusjes verwelkomen en zelfs speciale dagen organiseren. De broers en zussen kunnen dan een kijkje nemen in de kliniek en vragen stellen over de behandeling die hun broertje of zusje ondergaat. 

Het boek "De Wolf in Schaapskleren" leert ouders en andere bondgenoten wat je actief en constructief wel én niet kunt doen om je kind (of andere geliefde) te helpen bij het overwinnen van een eetstoornis. In dit werkboek krijgen ouders motiverende gesprekstechnieken uitgelegd en wordt er dieper ingegaan op de onderliggende problematiek bij eetstoornissen. In dit boek leer je niet alleen een rolmodel te zijn voor je kind, maar leer je ook wat je als bondgenoot beter wel en niet kunt doen, welke complimenten gewenst zijn en welke niet, je leert direct en constructief communiceren en motiveren. 

THEMA'S DIE AAN BOD KOMEN IN HET WERKBOEK:

• Josefien vind zichzelf dik en lelijk. Hoe laat ik haar inzien dat ze dat niet is?
• Nienke is bang dat het aankomen nooit meer stopt! = Doe samen het onderzoek!
• Moeder uit haar angsten tegenover haar dochter = Kwetsbaarheid als kracht!
• Koen denkt dat hij een dikke buik heeft terwijl hij graatmager is! = Hoe kan dat?
• Sofia kan liegen en bedriegen als de beste! = Wat doe je dan als ouder?
• Silvie heeft vreetbuien, is depressief en zegt dat ze niet meer wilt leven! = Wat nu?
• Karin heeft obsessieve rituelen en kan de controle niet loslaten! = Hoe help je?
• Carlijn braakt na het eten en wilt geen professionele hulp! = Hoe reageer je?
• Moniek is boos, trekt zich terug en wilt haar moeder niet spreken! = Wat doe je dan?
• Geef je grens aan. Liefdevol boos worden is goed! = Hoe ga je de confrontatie aan?