Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al?

Jaren geleden heb ik me voorgenomen om nooit meer te kotsen, te lijnen en op die klote weegschaal te staan. Dat is geen gemakkelijk voornemen, het was destijds zelfs lastiger dan doorgaan. Om patronen te veranderen moet je namelijk eerst erkennen dat je in een door jezelf gecreëerde wereld leeft. Net als voor de gestopte roker geldt dat het verleidelijk is te twijfelen aan het besluit. De roker wordt namelijk verscheurd door twee strijdige emoties. Enerzijds het verlangen naar genot en anderzijds de angst voor de dood. 

De wil is een raar iets. Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al? 
Je kunt in elke geval niet willen niets te willen, want willen doen we altijd. Zelfs als we niet weten wat we precies willen. De uitspraak 'waar een wil is, is een weg' is erg dubbel. Het probleem is niet de wil en ook niet de weg. Het probleem is welke weg je de wil opstuurt. Waar stuur je die wil dan heen?

Wat wil jou wil nog allemaal doen, zien, horen, meemaken, proeven, ruiken, ervaren en beleven?

Een weg die ik niet wil inslaan, is bijvoorbeeld die van de harddrugs.
Niet omdat ik niet wil 'high' wil zijn of niet wil 'trippen'. Integendeel, 'trippen' lijkt me best wel spannend. Zo spannend dat, als ik dat eenmaal een keer gedaan heb zo gaaf vind, dat dan iedere dag wil. Én dat wil ik niet! 

Hoe dan ook, de uitspraak 'ik wil trippen' betekent uit mijn mond iets anders dan uit de mond van iemand die verslaafd is en dagelijks daadwerkelijk high is of aan het trippen is. Hij wil iets anders dan ik, omdat hij weet wat hij wil. Zijn wil heeft inhoud. En 'ik wil trippen' is voor mij dus ook een ander soort willen.

Kun je eigenlijk iets willen wat je nooit eerder hebt gedaan of hebt ervaren? Waar verlangen we dan naar? We kunnen wel van alles zeggen dat we het willen, maar willen we het dan ook echt? Want wat is dat voor een wil, die niet weet wat-ie wil?

Waarom zou ik veranderen?

Ja, we willen wel dat er wat verandert, maar we zijn bang om te veranderen. Vaak zetten we onze hakken in het zand.

Waar komt die weerstand voor verandering toch vandaan?
We willen wel gezonder worden, fitter, energieker, vrolijker, opgewekter zijn en we dromen over een toekomst die ons toelacht. We ‘hopen’ erop! Waar zouden we toch zijn zonder ‘hoop’? Hoop is net zoiets als water, we hebben het nodig om te overleven, een week zonder water en we zijn dood! Zo is het eigenlijk ook met hoop! Het is een van de drijfveren van ons leven! Maar ‘hopen’ zonder een handeling is net zoiets als bij een water put gaan staan met je emmer en verwachten dat deze emmer vanzelf vol loopt. Dat werkt niet, we moeten zelf ook ‘doen’.

Wie of wat houdt ons eigenlijk tegen?
Het antwoord op die vraag is makkelijk te beantwoorden, maar vaak lastiger toe te geven. Diegene die verandering tegen houdt, dat ben je natuurlijk zelf! Het oude vertrouwde en het gemak houdt patronen & rituelen, ongeacht of deze nu minder efficiënt zijn en wel of niet werken, in stand. We veranderen niet puur uit angst om dat vertrouwde los te laten! Oud en vertrouwd, slecht of niet, het biedt ons ook zekerheid, we weten wat er gaat komen. Daarom zeggen mensen lastig hun baan op, ook al is deze helemaal niet leuk en is je baas eigenlijk een klootzak.

Om te winnen moet je durven verliezen
Daarom blijven we in een relatie, ook al hebben we elke dag een conflict en is de passie allang gedoofd! Daarom vluchten we in een eetstoornis, omdat het ook een vertrouwd patroon is en ons als mens ook een zeker mate van ‘zekerheid’ biedt. Verandering is lastig, omdat wij als mensen de waarde van wat we nu hebben overschatten en de waarde van wat ze zouden kunnen krijgen, door het oude vertrouwde op te geven, vaak onderschatten. Zo zei een goede vriend van me ooit tegen mij “om te winnen moet je durven te verliezen”. Dus vooruit met die geit en geef jezelf een schop onder je kont, maar om tot verandering te komen hebben we niet altijd een schop onder onze kont nodig.

De behoefte voor verandering ontstaat namelijk vanzelf als de mate van ontevredenheid en de hiermee gepaarde pijn over de huidige situatie - in combinatie met het verlangen naar de nieuwe situatie - groter is dan de moeite die de verandering kost. Het verlangen en het hiermee gepaarde plezier wat het je gaat opleveren moet dus groter zijn.

Heb jij een verhaal wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl