Soepel door de kerst maand

Voor velen is kerst een bijzondere maand. Veel mensen brengen kerst samen met familie door. Het is een mooi moment om het jaar af te sluiten en vooruit te blikken naar 2021. Maar voor sommige is het een stressvolle aangelegenheid: feesten, eten en drinken, oliebollen en champagne en 3 dagen achter elkaar (veel en lekker) eten. Zeker voor mensen die worstelen met een eetstoornis.

Sommige zijn bang om te eten, weer anderen zijn bang dat ze niet meer kunnen stoppen en dat het een groot vreet festijn word. Wat jij ook voelt of wat jij ook denkt en wat voor eetstoornis je ook hebt, hieronder hebben we de beste tips van ervaringsdeskundigen die vroeger ook een eetstoornis hadden voor jou verzameld. 

Tip 1: Maak een actieplan voor de kerst

Het is niet handig om de vakantie te starten zonder dat je weet wat je gaat doen. Bedenk nu alvast wat je allemaal kunt gaan ondernemen. Dus kom op, pak je agenda en maak een wensen- en verlanglijstje. Pak je telefoon en stap in de actie, bel en plan afspraken in met familie en vrienden. Stel jezelf doelen, doelen die te maken hebben met leven, het echte leven. Doelen die te maken hebben met je goed voelen. Misschien wil je wel een mooie ervaring: naar de sauna, de schoonheidsspecialist, de bioscoop of de Efteling?

Tip 2: Het samen zijn is belangrijker dan eten en drinken. 

Verleg de focus van het eten naar de liefde en warmte die je mag ontvangen van je vrienden en familie. Probeer niet aan eten te denken en verleg je focus en ga een goed gesprek aan met een van je familie leden. Misschien hebben je oma en opa nog wel mooie en bijzondere verhalen te vertellen uit de tijd dat zij jong waren? En als het eten eenmaal op tafel staat, probeer dan te genieten van het feit dat iedereen samen is en met jou kerst wilt vieren. 

Tip 3: Zet leuke muziek op en kom vast in de kerst sferen.

Tip 4: Ga een lekkere wandeling maken buiten

Kerst is echt niet alleen bedoeld om te eten. Het samenzijn is echt belangrijker. Bedenk daarom leuke activiteiten om samen te doen. Doe spelletjes (Monopolie, kaarten spellen, Stratego, of een ander gezelschapsspel) of ga schilderen, kijk een leuke kerst film en vergeet niet om een leuk kerst nummer op te zetten terwijl je jezelf vermaakt.

Tip 5: Zorg extra goed voor jezelf!

Tut jezelf lekker op, neem een heerlijke douche, smeer je in met een lekkere bodylotion en neem de tijd voor jezelf. Door bewust de tijd te nemen voor jezelf, start je de dag meteen al beter. Jij bent het waard om goed voor te zorgen dus waarom zou je niet voor jezelf zorgen alsof het je vriendin zou zijn? En waarom zou je vandaag dan nog té veel of té weinig eten? Wees ook matig met alcohol. Hoe wel je je misschien even bevrijd voelt van alle spanning door het drinken van alcohol, de kater van mensen die hun verdriet en emoties weg drinken is altijd harder en zwaarder.

Tip 6: Dankbaarheid

Om echt in de kerst stemming te komen kan het goed zijn om eens te overdenken wat je afgelopen jaar allemaal hebt bereikt en wat je komend jaar wilt bereiken. Je hoeft echt niet tot nieuw jaar te wachten om hier alvast over na te denken. Schrijf alles op, hoe kleine stapjes het ook waren. Vergeet niet dat deze kleine stapjes jou uiteindelijk boven aan de berg brengen! Bedenk ook wie of wat jou kan helpen bij het bereiken van nieuwe doelen voor 2021.  Wat ook goed is om te doen is om kerstkaartjes te schrijven aan alle mensen die dit jaar belangrijk voor je zijn geweest. Vertel ze waarom je van ze houdt en waarom ze zo belangrijk voor je zijn. Je zult zien dat je je gelijk niet meer zo eenzaam voelt deze kerst.

Tip 7: Doe iets voor een ander

In plaats van te piekeren en jezelf helemaal gek te maken, met zorgen om eten en je gewicht, probeer de focus eens te verleggen naar iets anders. Iets wat misschien belangrijker zou kunnen zijn dan jouw (eet)probleem? Hoe is het met de zwervers en daklozen tijdens kerst? Hoeveel bejaarden zitten alleen in een bejaardentehuis en zijn eenzaam? Kun jij iets doen of bedenken wat jij kunt doen voor een ander? Bekijk dit filmpje maar eens (en probeer niet te huilen) en bedenk je daarna meteen wat jij deze kerst voor een ander kunt betekenen? 

Hier vind je een link - (Vrijwilligerswerk) mocht je als vrijwilliger aan de slag willen en iemand blij willen maken, zoals kinderen of een bejaarden meneer of mevrouw. Zoek op internet naar: "vrijwilligerswerk kerst + jouw provincie/stad"

Tip 8: Wees eerlijk, open en deel je zorgen.

Wees eerlijk naar de mensen met wie je de feestdagen viert. Door open en eerlijk te praten wordt het makkelijker om niet aan je gewoontes toe te geven. Vertel wat je lastig vindt en laat bijvoorbeeld je zus helpen bij het opscheppen van een normale portie als je het even niet meer goed weet. Wees duidelijk in wat voor soort maaltijden of momenten lastig voor je zijn. Door dit aan te geven kunnen jouw familie en vrienden altijd even helpen. Door eerlijk verdwijnt de druk van de ketel en is het niet meer zo lastig als dat het in het begin leek. Je hoeft het niet alleen te doen. En het is ook niet stom of zwak om hulp te vragen. Mensen vinden het juist fijn om jou te helpen, want als ze je beter begrijpen kunnen ze je ook beter helpen!

Tip 9: Plan elke dag één ding waar je héél blij van wordt.

Wanneer je elke dag iets doet waar je blij van word gaat elke cel in je lichaam zich ook blij voelen. Probeer maar eens 5 minuten touwtje te springen op je allerleukste muziek. Waarschijnlijk voel jij je daarna ook energiek en blij? test het uit! En het maakt niet uit wat je gaat in plannen, als je er maar heel blij van wordt. Voor de een is het even lekker dansen op zijn/haar lievelingsmuziek en weer een ander kiest er juist voor om zich even terug te trekken met een goed boek. Misschien houd je stiekem eigenlijk wel van koken? Dan is de dit een uiterst mooie kans (uitdaging) om je eigen lievelingstaart of koekjes te bakken. Alles wat je doet is goed, als je er maar bewust en met liefde en aandacht de tijd voor neemt.

Tip 10: Eet wat je lichaam en ziel nodig hebben

Probeer ook deze week niet te compenseren en stel je flexibel op voorafgaand en tijdens de eetmomenten. Het kan zijn dat het ontbijt wat later is dan normaal, want op vakantie slapen de meeste mensen nu eenmaal uit. De lunch zal dan waarschijnlijk om niet stipt om 12.00 uur zijn. Het diner zal misschien bestaan uit meerdere gangen. Eet wat goed voor je is en vraag iemand je te helpen bij het opscheppen als je even niet meer weet wat nu een 'normale' portie is. 

Keep Calm! You can do this! En vergeet ook zeker niet te genieten, want dat mag, zeker nu met kerst! Probeer je aandacht te richten op positieve dingen en de liefde van de mensen om je heen. 

Tip 11: Omring jezelf met goed gezelschap

Mensen zijn een directe weerspiegeling van de mensen om hen heen. Omring jij jezelf met positieve mensen, dan word jij ook positief. Omring jij jezelf met negatieve mensen, dan word jij negatief. Kies je gezelschap voorzichtig en kieskeurig. Want je kent vast het gevoel wel dat je bij sommige mensen compleet jezelf kan zijn en bij anderen moet je op je tenen lopen? Zorg voor een strategische plek tijdens het kerstdiner. Ga naast die leuke tante zitten waar je altijd zo hard mee kan lachen, of naast oma of opa als je jeugd herinneringen wilt ophalen van vroeger. Dus zorg dat jij een goed plekje hebt met mensen waar je je fijn bij voelt.

Tip 12: Kerst hoeft niet perfect te zijn 

Net als bij zoveel dingen in het leven hoeft ook kerst echt niet perfect te zijn. Het zijn een paar dagen met familie en vrienden. Niets meer én niets minder. Neem het zoals het is en heb niet te hoge verwachtingen van jezelf en van kerst. Je zult zien dat je kerst dan veel leuker is, omdat het goed is zoals het is. Net als jij!

Tip 13: Heb jij een PLAN B ?

Stel dat het allemaal niet zo lekker loopt tijdens de kerst, zorg dan dat je bij iemand terecht kan. Laat die persoon (dit kan een vriendin zijn, of een tante, je coach of psycholoog) van te voren weten dat je hun hulp misschien nodig gaat hebben. Het advies van vrienden en bemoedigende woorden kan heel erg helend zijn, zorg er ook voor dat de persoon niet met je mee zeurt en klaagt, maar de persoon moet je wel echt kunnen motiveren. Soms kan het daarom beter zijn om even met iemand te bellen die zijn eetstoornis al overwonnen heeft of iemand die helemaal geen eetstoornis heeft gehad.

Tip 14: Verander je denken en verander je toekomst

Dit is iets wat je natuurlijk best weet, maar we willen het toch nog even met je delen. Jouw instelling en jouw manier van denken (jouw kijk op de wereld) veroorzaakt een bepaalde emotie en gevoel (positief of negatief) en dit zorgt voor een bepaald gedrag (actie). Zorg er dus voor dat je positieve gedachtes hebt en dan zul je zien dat je gevoel en je gedrag dezelfde kant op gaat. Dus brand kaarsjes, kijk feel good films en vergeet de kerst muziek niet.

P.s: Wist je dat?

Wist je dat de kerstboom (een spar, en geen dennenboom) symbool staat voor vruchtbaarheid? Begin van de zestiende eeuw stond de kerstboom tot symbool van de geboorte van Jezus. Eerst was de kerstboom alleen nog in kerken te bewonderen, maar eind van de 19e eeuw haalde mensen de kerstboom de huiskamer binnen. De kerstboom herinnert de christen aan de boom in het paradijs; de ballen in de kerstboom vertegenwoordigen de vruchten waarvan Adam en Eva aten. De piek in de boom staat voor de ster die de Wijzen de weg wees naar de geboorte­ plaats van Jezus; soms wordt de piek daarom door een ster vervangen.

• Wat vond jij van deze tips?

• Wat ga jij zeker doen?

• Wat vind je moeilijk?

** Laat in het comment veld hieronder jou reactie achter **

Mocht je vraag hebben stuur dan een privé berichtje naar info@isapower.nl  
Wij helpen je 'door dik en dun' door de kerst.

Gezond, ongezond of ongezond gezond?

Door: Tanne Fier

Twee speltvolkoren notenbroden alstublieft. Verkoopt u ook suikervrije cakejes? Ik ben veganist. Waar ligt de glutenvrije tortellini? Van koemelk krijg ik pukkels. Of ik al een kip heb geadopteerd? Ik eet enkel biologisch rundvlees uit eigen streek. Wie gaat er vanavond mee bootcampen in het park?

Gezondheidsrage

Er spoelt een heuse gezondheidsgolf over Nederland. Twintig jaar geleden ontbeten en lunchten we nog gewoon met casinobrood en een glas melk. ’s Avonds stonden er gekookte aardappelen, spaghetti bolognese of speklappen met een dikke vetrand uit Grootmoeders Grote Kookboek op het menu. Een liga of een busje Pringles als tussendoortje? Niks mis mee. En sporten moest vooral leuk zijn. Tegenwoordig zitten we massaal aan de bietensmoothies. De quinoaburgers zijn niet aan te slepen en we zijn verzot op boekweitpannenkoeken. Last van een knorrende maag? Een handje gojibessen biedt uitkomst. Volgens foodblogster Culinetje moeten we zus eten, volgens diëtiste Miss Foodie moeten we zo eten. Tijdens feestjes wordt er gekletst over squats, crunches en het aantal calorieën in een bitterbal. Eten buiten de deur? Leuk, maar dan wel bij Eterij Puur of Brasserie ’t Slaatje, ‘natuurlijk’.

Fotografie: Gardie, unsplash.com

Wat is nou écht gezond?

Zucht. Het huidige gezondheidsstreven maakt het herstel van een eetstoornis er niet gemakkelijker op. Want wat is nou écht gezond? Tot voor kort zocht ik mijn heil in steeds een andere voedingshype. Ingegeven door wat ik las en hoorde over ‘slechte’ voeding maakte ik mezelf van alles wijs: van yoghurt kreeg ik buikpijn, van koolhydraten werd ik dik, van vlees kreeg ik puistjes en ga zo maar door. Zo belandden gluten, lactose, suiker, zout en vet op mijn zwarte lijst. Oftewel controle alom. Terwijl controle nou net datgene was wat ik moest loslaten om mijn anorexia te verdrijven. Toen ik eenmaal doorkreeg dat het eten van enkel rauwe wortels me zowel mentaal als fysiek niet gezonder ging maken, heb ik mezelf toegesproken. Doe ‘ns even normaal. Eten doe je niet met je hoofd, maar op gevoel! Begrepen?

Durf jij te luisteren naar je lichaam?

Begrepen. Maar eten op gevoel, hoe moest dat ook alweer? Als kind at ik wanneer ik mijn buik voelde rommelen of als ik simpelweg zin had in iets lekkers. Ik onthield mezelf niets en koos voor het allerlekkerste. Van het woord calorie had ik nog nooit gehoord. Kortom, ik luisterde naar mijn lichaam. Anorexia doet je gevoel en emoties echter stukje bij beetje in de ban. Plots wist ik niet meer wanneer ik honger had, wanneer ik vol zat en wat ik écht lekker vond. Had ik zélf zin in een kilo broccoli of was het mijn anorexia die hiernaar smachtte? Vond ik een hamburger werkelijk zo smerig of hield mijn anorexia niet van vet vlees?

Hét ultieme voedingspatroon bestaat niet

Het herstellen van het contact met je lichaam is geen sinecure. Ik adem, bewonder, ruik, proef, vecht, eet en sport. Opnieuw en opnieuw, want de gestadige jager wint. Ik begin de vruchten ervan te plukken, want dat broodje hamburger vorige week, met cheddar en een klodder mayonaise, smaakte hemels. ‘Gezond’ is een relatief begrip en hét ultieme voedingspatroon bestaat niet. Laten we woorden als caloriebom, dikmaker en broodbuik alsjeblieft uit ons vocabulaire verbannen. Wat ik met Pasen eet? Eén ei is geen ei, twee ei is een half ei, drie ei is een paasei! En mijn voorraad wortels voer ik aan de paashaas.

Wil jij ook je relatie met eten herstellen en op een relaxte manier leren omgaan met eten, de druk van buitenaf en weer in contact komen met je lichaam? Neem dan contact met ons op of plan meteen een gratis intake gesprek in. 

Handen en voeten

Deze blog is geschreven door Tanja, vrijwilligster bij ISA Power.

Heb jij ooit stil gestaan met wat je allemaal doet en kunt met je handen en voeten? Waarschijnlijk niet! Laat ik dat nou heel jammer vinden, want handen en voeten zijn zo belangrijk dat zij echt wel wat meer waardering kunnen gebruiken. Miljoenen bewegingen maak jij gedurende een dag!

Mijn buik!

Zelf heb ik me jarenlang gefocust op mijn buik, wat de meesten van jullie wellicht herkennen. Dag in, dag uit bestond mijn lichaam alleen uit mijn buik en de rest zag ik ook eigenlijk niet als ik in de spiegel keek. Nu weet ik dat mijn lichaam zoveel meer moois heeft dan alleen maar een buik om naar te kijken. Zonde dus om nog langer stil te staan bij één bepaald lichaamsdeel en de rest van je lichaam te negeren.

Handen en voeten maken mij compleet!

Bedenk eens wat je als eerste doet zodra je wakker bent. Gebruik je daar je handen of voeten bij? Waarschijnlijk wel. Ikzelf zet bijvoorbeeld mijn wekker uit met, jawel, mijn handen.

Onze handen en voeten zijn voor ons zo normaal dat we niet eens in de gaten hebben wat we daar allemaal mee doen op een dag. Mobiel vasthouden, koffie of thee zetten, tanden poetsen, de hond aaien, staan en lopen, iets pakken of wegzetten, de deur openen en fietsen zijn enkele voorbeelden van alledaagse handelingen waarbij handen en voeten van belang zijn. Ook wanneer je nieuwe mensen ontmoet is het heel gewoon om je voor te stellen door iemand een hand te geven.

Stel je eens voor wat je zou doen als je je handen mist?

Voeten zijn de belangrijkste factor van stabiliteit voor het lichaam. Zonder gezonde voeten is je lichaam uit balans. Hoe lang kan jij op een voet staan zonder te wiebelen? Probeer het maar!

Heb jij gezonde handen en voeten? Dan mag je deze fantastische lichaamsdelen zeker meer gaan waarderen en verzorgen!

Er wordt vaak gezegd dat onze darmen en hersenen een relatie hebben, maar wist jij ook dat ze in China geloven dat je hele lichaam terug te vinden is in je handen en voeten. Dat is pas bijzonder! Zelf heb ik heel veel hoofdpijn en als ik op bepaalde punten druk op mijn handen of voeten voel ik een verdovende werking. Ik ben overtuigd!

Fotografie: Simon Matzinger unsplash.com

Handen en voeten zijn leuk!
Het is zonde om je dagelijks zorgen te maken over een lichaamsdeel waar je niet tevreden over bent of om welke reden dan ook een ander lichaamsdeel te negeren. Kijk eens naar de rest van je lichaam en zie wat het allemaal doet en wat het je brengt.

Om even te laten zien én ervaren hoe belangrijk jouw handen en voeten voor je zijn heb ik een uitdaging voor iedereen die dit leest. Ik daag jullie uit om vier uur lang 1 hand niet te gebruiken. Ik ben zeer benieuwd hoe jij dit ervaart en wat jij allemaal niet meer zo gemakkelijk kan doen.

Wil jij jouw lichaam weer meer leren waarderen? De ervaringsdeskundige coaches van ISA Power staan per direct voor jou klaar! Plan gelijk een GRATIS INTAKE gesprek in!

Kernwaarden oefening

Ontdek je kernwaarden - doe de oefening

Waarom is het nu zo belangrijk om je eigen kernwaarden te kennen? Wie zijn kernwaarden kent, kan actief werken aan zijn eigen geluk. Kernwaarden zitten diep verweven in ons: ze beïnvloeden ons beeld, ons oordeel over onszelf en over anderen. Kwaliteiten daarentegen verklaren met name 'hoe' je dingen doet en waar je goed in bent. Kernwaarden verklaren 'waarom' je dingen doet. Het is de drijfveer achter je gedrag.

Voor deze oefening heb je papier en een pen nodig. Kies uit onderstaande voorbeelden de 10 voor jou belangrijkste kernwaarden. Schrijf iedere kernwaarde op 1 apart papiertje. Op de achterkant van het papiertje schrijf je op waarom dit voor jou zo belangrijk is. 

Leg nu de 1e kernwaarde neer en vergelijk deze met de 2e kernwaarde. Als je moest kiezen tussen deze twee, welke zou dat zijn? Leg deze vervolgens bovenaan. Pak nu de volgende kernwaarde en vergelijk deze met de andere kernwaarden die je al hebt liggen totdat je een top 10 hebt met jouw belangrijkste kernwaarden. 

Kernwaarden lijst, kernwaarden voorbeelden

Deze lijst is afkomstig van: patrickschriel.nl

Deze oefening zal je nog bewuster maken van welke waarden voor jou belangrijk zijn in jouw leven. Weet je al wat jou kernwaarden zijn? Kijk dan eens hoe je deze waarden kan bevredigen. Wat moet je doen of juist niet doen om dichter bij jezelf en jou kernwaarden te komen? Schrijf het op!

Mocht je deze oefening doen met je partner of een goede vriendin, kijk dan of jullie waarden overeenkomen. Het kan zijn dat jullie veel overeenkomsten hebben. Mocht het zo zijn dat de een juist meer waarde hecht aan afwisseling, vrijheid, pionieren, ontdekken en vernieuwing en jij juist aan veiligheid, geborgenheid en zekerheid dan is het goed om samen te kijken hoe je deze relatie invulling wilt gaan geven en of je de relatie op termijn ook in stand wilt houden.

Het is belangrijk dat één ieder zijn leven leeft vanuit zijn/haar eigen kernwaarden en niet leeft om de kernwaarden van een ander te voldoen. Want wanneer we hier aan beginnen, kan het zijn dat we diep ongelukkig worden. 

Mocht je hulp nodig hebben of een gratis intake in willen plannen om je relatie met eten en jezelf te herstellen, of willen werken aan meer zelfvertrouwen. Klik dan hier. 

Het blinde mechanisme van ons denken...

Geschreven door: Isabelle Plasmeijer
Geïnspireerd door Jelle Vegter (Astroloog)

Het lichaam is het cadeau van Moeder Aarde - God of het Universum - zelf, waardoor je in contact staat met het leven in het hier én nu, ongeacht of het nu om positieve of negatieve ervaringen gaat. Zonder voldoende te genieten lijdt niet alleen jouw lichaam eronder, maar ook je vermogen om het hier en nu te ervaren. Het is een verschrikkelijke schok, wanneer je ontdekt dat het leven op de een of andere manier langs je heen gegleden is zonder dat je echt besefte dat je leefde. Het vat blijft leeg, en dus is er geen heugenis, geen gevoel van continuïteit en geen besef van een vruchtbaar leven.

Omdat het lichaam zichzelf regelt, want je staat er niet bij stil om adem te halen of je hart te laten kloppen of je voedsel te verteren, blijft de geest vaak onwetend over dit magische feit. We beseffen immers pas hoe magische het is als we deze liefde, kracht, energie en vitaliteit verliezen. 

Het magische lichaam

Het is magisch, want hoewel je misschien toch wel iets van kennis bezit over de werking van de verschillende organen van het lichaam bezit ben je nog steeds niets een echt kennis of begrip van het lichaam wat al meer dan dan zes millennia geleden gecreëerd werd door moederaarde. Het blijft nog steeds een groot mysterie. De complexiteit en intelligentie van het lichaam zijn buitengewoon.

Wanneer er iets verkeerd gaat, bezit het lichaam een grote wijsheid, waarmee het, zonder dat het veel tips of aansporing nodig heeft, zichzelf geneest. Ook geeft jou lichaam op een zeer precieze en instinctieve beschrijving aan wat voor soort dingen goed zijn en een gevoel van veiligheid geven.

Terwijl jouw lichaam aan het (over)leven is, zijn er verschillende manieren waarop jij hier uiting aan geeft en waarop jij jouw honger stilt. Deze verschillen beginnen al in de vroegste kinderjaren. Als je niet weet hoe je met je aangeboren wijsheid of bepaalde angsten om moet gaan én niet weet hoe je moet handelen, dan is het erg lastig om de beste versie van jezelf te worden.

Blinde mechanisme

De dingen die we onbewust denken en doen noemen we ook wel 'blinde mechanismen'. Zonder dat je het door hebt handel je hiernaar. Het goede nieuws is dat wanneer jij je bewust wordt, dan kun je ook al deze blinde mechanisme gaan aanpakken en de beste versie van jezelf worden. 

Omdat we allemaal, in een bepaald opzicht, enigszins dwangmatig zijn, omdat het leven nu eenmaal soms zo onveilig is en niemand zich er absoluut veilig kan voelen. En dat is ook goed. Want stel dat je nooit angst zou hoeven hebben? Dat zou nog al stom zijn, omdat er zoveel dingen zijn waarvoor we wel bang kunnen zijn inbegrepen dingen in jezelf.

Maar soms krijgen deze dwangimpulsen je in de greep of domineren jarenlang je gedrag, zonder dat je het in de eerste instantie beseft. Dat zou je eetstoornissen kunnen noemen. Je ziet niet dat een of andere oerangst geactiveerd is en je weet niet hoe jij jezelf moet herpakken, om weer een gevoel van veiligheid te krijgen. Dit is noodzakelijk om je vrij en vervuld te voelen. 

Er is nogal een breed spectrum van soorten eetstoornissen, waaronder anorexia, boulimia en binge eating, inverse annorexia, nao etc.... En laten we eerlijk zijn, veel van ons kampen op enig moment in het leven met een of andere dwangmatigheid rond eten, ook al is het maar kortstondig als je naar de chips of chocola grijpt omdat je even gespannen, eenzaam of verdrietig bent.

Maar dat is anders bij mensen met eetstoornissen. Die zijn geneigd dit soort gedrag te verbloemen en te onderdrukken omdat ze zich schamen. Maar wanneer we niets doen dan kunnen deze eetproblemen chronisch worden. De menselijke psyche is zo prachtig veelzijdig en creatief en tegelijkertijd zo beangstigend eng en complex dat we niet weten hoe we zelf uit dit ingewikkelde proces moeten komen.  

"Wat je verwacht van dit leven is precies wat je krijgt.
Jouw verwachtingen staan in directe relatie met je zelfvertrouwen"

En dat is ons geschenk aan deze wereld: wij zorgen dat je bewustzijn groeit én meer zelfvertrouwen krijgt, zodat je meer gaat durven en doen! Wil jij dat ook?

Laat jouw wens in vervulling gaan!

Hoe mooi zou het zijn als ook jij de beste van jezelf zou kunnen worden? Stel je nu eens voor dat je allergrootste wens uitkomt. Sluit je ogen voor een minuut en voel even wat er nu van binnen gebeurt. Wat ervaar jij? Geluk, vrijheid, euforie, liefde, de onbezorgdheid van een kind én rust? Een fijn gevoel hè om daar met je aandacht te zijn? Niemand ontkomt aan de angst om te voelen, want het leven is nu eenmaal veranderlijk en onvoorspelbaar. Een goede relatie met jezelf zal je in staat stellen jezelf te voeden met de juiste soort koestering, waardoor je vervolgens op een goede en creatieve manier met de angst kunt omgaan. 

Camilia (her)schrijft haar verhaal ...

Dit Blog is geschreven door Camilia

Tien jaar lang ben ik hand in hand met mijn 'Evil Twin' door het leven gegaan. In het begin dacht ik dat zij mijn beste vriendin was, maar dat bleek allesbehalve waar te zijn. Al gauw raakte ik verslaafd aan haar, ik kon niks en nergens heen zonder dat zij naast me was en soms liet zij mij dingen doen wat ik normaal nooit zou doen! Zij nam mijn angst, boosheid, frustratie en verdriet af en juist dat zorgde ervoor dat ik verslaafd raakte aan haar. Zo'n 10 jaar geleden begon het met "controle" houden over mijn lichaam en het eten, maar al snel draaide het om en nam zij controle over mijn hele leven. Het begon met niet eten, en al snel ging het naar mijn gevoelens verlammen met eten om vervolgens alle negatieve emoties er uit braken.

Het gaf me een kick dat ik zo veel "controle" had over mijn lichaam en wat ik wel of niet aan mijn lichaam gaf, maar eigenlijk had ik geen controle als ik heel diep na denk. Want wie wil nou een leven hebben over wel of niet eten en alles doen om aan eten te komen dat je zelfs gaat graaien in een vuilnisbak en hopen dat niemand je ziet, of eerst checken of er een wc beschikbaar is als je ergens naartoe gaat, of 9 uurtjes op een dag bezig zijn met eetbuien en braken, of liegen tegen je dierbaren, of eten stelen van anderen, en zo veel keren horen van de arts dat je geluk hebt dat de bloed in je hart nog pompt?

Waar is Cami gebleven?! 

Eigenlijk zat ik al die jaren vast geketend door mijn evil twin. Zij had mijn vleugels afgepakt zodat ik geen mogelijkheid had om door het leven te vliegen, ook heeft zij mijn schilderij helemaal zwart gemaakt zodat alle kleuren van mijn leven niet meer zichtbaar waren! Is dit het nu echt allemaal waard? 

Als ik zo sterk ben om zo veel schaden aan mezelf te richten, ben ik dan ook sterk genoeg om mij los te breken van die kettingen zodat ik eindelijk weer door het leven heen kan vliegen?

Mijn eerste stap was om die sleutel van die ketting te vinden, en gelukkig kwam ik mooie Isabelle tegen die me weer "hope" heeft gegeven en die me voorstelde aan een andere prachtige vrouw Kim! Wat was ik blij, wat was dit een mooie geschenk van God en wat koester ik dit geschenk in mijn hart! Ik heb nooit zo veel gehad aan een behandeling of coaching zoals nu, want bij ISA Power werken ze vanuit ervaring. Met liefde proberen ze mij te steunen, middels motivatie en vanuit mijn eigen kracht! Voorgaande jaren heb ik ook veel hulp gehad van andere instanties. Echter, had ik het gevoel dat deze mensen veelal werkten met kennis opgedaan uit boeken. Het tekort aan inlevingsvermogen in mijn problematiek en de onderliggende dingen was erg frustrerend. 

Door de mooie workshop heb ik mijn vleugels weer gevonden en besef ik me echt hoe veel ik kwijt geraakt. 

Wat ik me realiseerde tijdens de (B)EAT IT workshop is dat we allemaal een wonder zijn en mooi zijn op ons eigen manier. En laten we eerlijk zijn als iedereen het zelfde was dan was deze planeet wel heel saai geweest, ja toch? Ik heb geleerd dat mijn lichaam de twee mooiste dingen met zich meedraagt, namelijk mijn hart en mijn ziel. Ook heb ik geleerd dat het leven heel kort is en dat we alles moeten doen om van elk moment te gaan genieten en dat God (of Moeder Natuur - of hoe jij het ook wilt noemen) iedereen op deze mooie planeet heeft gezet voor een reden en het is aan jou (en ook aan mij) om die reden te ontdekken.

Ik besefte me tijdens de (B)EAT IT workshop ook dat ik mezelf door die evil twin compleet ben kwijt geraakt en dat enkel nog mijn lichaam aanwezig was, maar mijn geest was heel ver weg. Ik besef nu ook dat negatieve emoties er mogen zijn want dat maakt ons een mens en zonder die negatieve emoties zullen we ook niet zo genieten van de positieve emoties. Ik weet ook dat wij allemaal kracht in ons hebben en dat wij die op een positieve manier kunnen gebruiken. Het belangrijkste wat ik graag los zou willen laten is "zelf haat" en waarom haat ik mezelf nu zo erg? 

Kan ik van anderen houden als ik een hekel heb aan mezelf? Het klinkt cliché. Nee dat kan absoluut niet, want het is mij ook niet gelukt naar al die jaren. 

Ik ben er nog lang niet, maar de belangrijkste stap heb ik gemaakt en dat is dat ik tegen mijn grootste angst aan het vechten ben. Hoe moeilijk het ook is. Nog belangrijker is dat ik nog nooit zo eerlijk ben geweest tijdens een behandeling of coaching of wat voor hulp instantie dan ook!

Mijn nieuwe levensschilderij

Ik heb heel veel kleuren die ik wil gebruiken om mijn leven weer opnieuw te schilderen, en ik weet dat ik dat alleen maar kan doen als ik van mezelf kan houden. In mijn "future painting" zie ik Cami met twee sterke vleugels die op de wind mee zweven. Ik zie een Cami die krachtig in het leven staat. Soms dansend op een pódium waar zij al haar emoties kwijt kan raken en haar broer zit in het publiek naar haar te kijken. Vol trots kijkt hij naar die nieuwe Cami. En thuis in haar gezin heeft Cami haar handen vol aan haar kind, die met liefde naar haar kijkt en regelmatig zegt "mama ik hou van je". Cami heeft natuurlijk ook een man - die zijn liefde deelt zonder woorden maar door dingen te doen - en daarvan ontvangt zij de meest krachtigste liefde die ze ooit heeft gevoelt. De nieuwe Cami is niet meer bang voor het leven. Ook Cami's moeder heeft haar eigen kracht weer hervonden om ook met haar eigen angst om te gaan. Cami's vrienden geven warme knuffels en laten haar zien én voelen dat zij het waard is. Die nieuws Cami kan in de spiegel kijken en met een glimlach en vol trots zeggen "Cami ik hou van je"! 

Om deze doelen te bereiken moet ik stoppen met excuses vinden, moet ik stoppen met bang zijn, en moet ik stoppen met mezelf straffen.

Ik weet dat het leven mooi kan zijn, dat zie ik bij de ervaringsdeskundigen van het Isa Power Team Zij weten als geen ander hoe moeilijk het is én toch hebben ze hun eetstoornis overwonnen en zijn ze opgebloeid tot mooie en sterke vlinders. Ik besef me ook dat zij ooit een rups waren. Alles heeft tijd, ruimte en liefde nodig om te kunnen groeien! Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn. 

Ik weet dat er hoop is en ik wil echt bewijzen aan iedereen én vooral aan mezelf dat ik uiteindelijk weer kan vliegen door het leven in de hoop dat ook ik anderen mag gaan helpen om hun eigen schilderij opnieuw te tekenen! 

De zoektocht naar de liefde weerhoudt je van het bewustzijn dat je het al hebt. – dat jij het bent.

Blog geschreven door een oud client

Afgelopen Maandag ging ik samen met Isabelle lunchen. Guess what? We gingen naar Bagels & Beans en ik heb er uitermate van genoten. Buiten het feit dat ik gewoon gelijk nam wat ik wilde (bagel cream cheese met tonijn en een ijs-koffie) en ik had niet eens die nare eetstoornis gedachten. De oude ik is terug en sterker dan ooit, ik zei gewoon tegen mijzelf "lekker puh, ik verdien dit en ik heb er zin in". Naast de lekker bagel met tonijn was het ook nog eens super gezellig!

We hebben tijdens de lunch het spel van Byron Katie gespeeld en begonnen te praten over de liefde. En ja hoor toen trok ik de kaart met de tekst : ‘de zoektocht naar de liefde weerhoudt je van het bewustzijn dat je het al hebt. – dat jij het bent.

Iedereen in bagels en beans heeft het geweten, want Isabelle en ik lagen in een deuk. Nu denk je vast en zeker, waarom is dat zo grappig? Nou, deze kaart beschrijft gewoon alles waar ik moeite mee heb op het moment: De Liefde. Ik vind het erg moeilijk om van mijzelf te houden en mezelf te accepteren en lief te hebben.

Ik zoek daarom ook echt een ‘maatje’. Iemand die mij elke dag weer verteld hoe leuk ik ben of mij weer verteld dat ik het verdien om te eten en er te zijn. Isabelle en ik zijn hier in mijn herstel veel mee bezig geweest en tijdens de lunch hebben we het hierdoor nog uitgebreider erover gehad. Isabelle vertelde me dat zij elke dag voor de spiegel staat en zichzelf positief en liefdevol toespreekt en zegt:

‘Goedemorgen lekkerding, dit wordt een TOP dag’ of ‘Wat zie jij er leuk uit vandaag!’.

Ook ik doe dit nu! Ook al vind ik mijzelf op het moment nog niet mooi (ik ben veels te dun) en struggle ik elke ochtend weer met waarmee ik mezelf kan complimenteren die ochtend. Toch maak ik er elke dag weer MIJN dag van. Ik zorg elke dag weer dat ik mijzelf ben en elke ochtend zeg ik tegen mijzelf:

‘Go get them tiger’

Samen met mijn nieuwe zomer-garderobe heb ik de strijd tegen deze eetstoornis gewonnen. Deze week heb ik weer allemaal nieuwe kleren gekocht en mezelf ook eens even lekker verwend. Dus nu ben ik en helemaal op en top klaar voor de zomer, alleen nog meer kilo’s er aan, maar dat zit bij deze bouwvakker wel snor. Ik heb dan nog wel niet mijn oude lichaam terug, maar mijn oude en positieve mind-set is er weer. Ik voel weer dat ik leef!

Oja, wil jij weten waarom ik mijzelf een bouwvakker noem? Ik heb namelijk samen met Isabelle mijn eigen eetlijst gemaakt. Dit voelt super goed! Het is een lijst met dingen die ik lekker vind én waar dingen op staan die ik graag wil eten. Niet iets wat ik moet van een ander. Het is wel een hele GROTE lijst om écht maar dan ook écht aan te komen, vandaar de naam: 'De Bouwvakkerslijst' want bouwvakkers eten tussen de middag acht tot tien boterhammen met gemak weg. Ik eet nu ook heel erg veel en soms is mijn buik zo bol van het eten dat ik echt even moet gaan liggen op de bank.

Maar, ik heb een doel en ik heb dromen, grootse dromen. Alleen die zullen nooit uitkomen als ik vast blijf houden aan oude overtuigingen. Deze zomer wel ik weer in mijn super leuke nieuwe bikini passen! Heb jij ook doelen of dingen die je graag wilt doen? Houd deze dan voor ogen ;-)

Dit was het weer, fijn weekend ..... Go get them tigers!

Heel veel liefs

WHATEVER!!!! You can do it!

"En dan komt de dag dat je ongemerkt weer blij en gelukkig kan zijn, de dag dat je je vrij voelt. Hard werken, dat was het zeker, maar er is resultaat geboekt". Nienke

Ditmaal is een andere held aan het woord. Nienke verteld openlijk hoe zij worstelde en soms nog steeds worstelt met haar eetstoornis. Ik ken Nienke als een hele wijze dame met een hoog bewustzijn. Zij weet en voelt dingen vanuit haar helder denken. Nienke kent, net zoals ieder ander mens, ups and down in haar leven. Ze heeft inmiddels een enorme schatkist aan levenservaring op gedaan, welke zij graag met jou wil delen. Lees hieronder haar krachtige en openhartige verhaal..... 

... A STORY OF HOPE ...

Mijn lichaam vult zich weer, zonder dat dit weerzin bij me opwekt en ook de neurologische processen beginnen soepeler te verlopen.

It's a fine line (een dunne lijn)....want ondanks het gelukzalige gevoel dat dit me oplevert, ligt er zonder dat ik het door heb een sluipschutter op de loer. 'Klaar om toe te slaan op een onbewaakt moment. Klaar om de strijd met mijn, nog wankele hernieuwde zelfvertrouwen aan te gaan. Wachtend tot mijn pijn, mijn kwetsbaarheid, geraakt wordt'. Om me vervolgens weer het isolement in te trekken, de luiken te sluiten en de boze wereld buiten te houden.

De bescherming van de muren staan symbool voor de gevaarlijke buitenwereld. Realiseer je wel dat deze muren niet alleen de pijn buiten houden, maar ook de vreugde !

Een destructieve oplossing die een doel gediend heeft mijn kwetsuren te beschermen, maar gelijktijdig zorgde voor afscherming en me belemmerde om de echte connectie met anderen aan te gaan. Dit allemaal vanwege een diepgewortelde angst om niet te voldoen, niet geaccepteerd te worden, afgewezen te worden. De angst dat de ander het vertrouwen in je verliest, je goede intenties niet op waarde schat, je niet begrijpt.

Maar waarom ben ik daar zo afhankelijk van?
Is het niet het belangrijkst dat ik vertrouwen heb in mezelf, in mijn eigen goede intenties? Dat ik mezelf accepteer, ondanks dat dit soms reacties opwekt bij anderen? Zijn de gevoelens, de waarneming en de reacties van anderen niet de verantwoordelijkheid van henzelf? 

Deze theorie is me compleet helder, echter in de praktijk laat ik me nog met regelmaat omverblazen! Zichtbaar? Compleet niet! Ik beschik over een zeer kalme uitdrukking en ben ook zeer zeker geen grijze muis die je niet ziet of hoort. Maar veelal heb ik een "huilend hart" wanneer ik uit mijn "liefdevolle (droom)wereld" word gehaald en geconfronteerd word met de realiteit.

Mijn wereld, die echt niet alleen uit roze wolkjes bestaat, maar waarin mensen de ruimte krijgen om "te zijn", compleet met een verscheidenheid aan eigenschappen! Oprecht, eerlijk, duidelijk, maar ook accepterend en zacht voor elkaars onvermogen. Echter, alleen in deze wereld, voelt afgescheiden. Dus ik moet een tegenbeweging maken; ik zal me moeten wapenen tegen de wereld waarin ik leef!  

Keer op keer word ik in deze wereld uitgedaagd.

De kracht die ik de afgelopen tijd heb opgedaan, maken dat ik de confrontaties met de wereld weer vaker aan durf te gaan. Eerlijkheid gebied te zeggen, dat er ook nog vaak momenten zijn dat mijn angst te groot wordt. "Naar huis", klinkt dan in mijn hoofd. Inmiddels weet ik dat dit niet de oplossing is. 

Mijn angst is er niet, ik maak mijn angst!

Ergens in mij wakkert het "whatever-gevoel" meer en meer aan! Wat kan me gebeuren als ik met mijn goede intenties een ander in de weg zit? Ik ben wie ik ben! Daar hebben ze het maar mee te doen? Hoezo zou ik mezelf de verbondenheid met anderen niet meer gunnen? Begeef ik me wel of niet onder de mensen?....

WHATEVER!!!! You can do it!

één dag uit mijn leven met een eetstoornis

Geschreven door Tessa

Het is maandag 7 uur ’s ochtends als mijn wekker gaat. Het eerste wat er in me op komt is wat ik deze dag allemaal moet gaan eten. Deze gedachte wordt gelukkig al snel overspoelt omdat ik me bedenk dat ik mijn dagelijkse bezigheid nog moet checken, de social media. Ik ben als ik het zelf zeg echt mega verslaafd aan mijn Iphone. Het liefste whats'app ik de hele dag door. Als ik mijn social media gecheckt heb stap ik uit bed, ik realiseer me dat het al kwart over zeven is en ik schiet in de stress. Gelukkig sta ik tien minuutjes later aangekleed en wel boven aan het trapgat. Shit, ik moet ontbijten. De gedachtes schieten door mijn hoofd en de gedachte hoe ik onder dit ontbijt uit ga komen is de aller grootste.

Langzaam maar zeker besef ik me dat ik dit ontbijt wederom niet kan overslaan, mijn ouders houden me elke ochtend in de gaten. Het is om gek van te worden. Ik loop de trap af, begroet mijn ouders en ga zoals gewoonlijk de keuken in. Ik doe mega lang over het klaarmaken van mijn ontbijt, expres, in de hoop dat mijn ouders weg gaan. Maar nee hoor, meneer en mevrouw blijven rustig aan de eettafel op mij zitten wachten. Ik slaak een diepe zucht en meng mij vervolgens tussen de discussie die mijn ouders weer aan het voeren zijn. Altijd die discussies, ik word er gek van. Aan de andere kant vind ik de discussies heerlijk, zo word er minder op mij gelet. Ik pak de lepel en breng mijn ontbijt hapje voor hapje naar binnen. Alweer die stomme gedachtes. Ik probeer ze weg te drukken maar mijn eetstoornis is te sterk. Na mijn ontbijt maak ik mijn lunch klaar voor school.

Ik haat brood maar ik heb geen keuze, ik lunch bij docenten. Eindelijk ben ik zover om naar school te fietsen, maar liefst 4 kilometer van mijn huis vandaan. Elke dag, heen en terug. Ik race die 4 kilometer altijd als een gek. Ik ben vaak een van de eerste op school, ik hou er namelijk niet van om te laat te komen. Altijd op tijd, nooit te laat. Ik hou niet van te laat komen. Ik ben maar liefst een kwartier te vroeg op school. Ik haat wachten want ik ben super ongeduldig. Langzaamaan stroomt de school vol met mensen. Jong, oud, lelijk, knap, dik, dun. Iedereen is verschillend. Ik hou er van om mensen te bekijken, om hun uiterlijk te zien en ook om mezelf met andere te vergelijken. De bel gaat, eindelijk.

De eerste drie uur les vliegen voorbij en dan is het pauze. Pauze, het verschrikkelijkste moment van de dag waarop iedereen de trappen afrent om zich vervolgens op een stoel neer te planten en te gaan eten. Ik loop achter mijn vriendinnen aan naar beneden, weleens waar met mijn mobiel in mijn hand en ook ik plant mezelf vervolgens neer op de grond. Iedereen om mij heen eet, maar ik niet. Ik schaam me niet omdat ik niet eet, ik zou me eerder schamen als ik wel eet. Ook mijn vriendin vraagt me weer of ik niet wat moet eten. Ik word gek van de vraag maar ik kan me ook bedenken dat ze het doet omdat ze om me geeft, omdat ze zich zorgen maakt. Altijd heb ik mijn standaard antwoord klaar: ‘nee, ik heb geen honger. ‘ Ik zie dat ik haar verdriet doe met dit antwoord en ik zie ook dat zij ziet dat dit antwoord geen eerlijk antwoord is, maar gelukkig houdt ze op en begint ze met een meisje een ander gesprek.

De bel, deze pauze heb ik tenminste overleefd. De stoet trekt weer de trappen op naar boven toe, de lokalen in. Het uur dat volgt vlieg ook weer voorbij. Het uur daarna maak ik me elke minuut druk om de pauze, hoe kan ik hier het beste onderuit komen? Ik heb mijn gedachte niet bij de les en als de docent mij een vraag stelt kan ik hier geen antwoord op geven. Zie je wel, je kan ook niks. Je faalt weer, zoals altijd. Ik haat mezelf, wat haat ik eigenlijk niet? Einde van de les, begin van de tweede verschrikkelijke pauze. Ik sjok naar de lerarenkamer toe en wacht totdat mijn Nederlands docente me ziet. Ze zwaait en glimlacht lief, ik vind mijn Nederlands docente een van de liefste docenten van onze school en ik ben blij dat ze dit voor mij doet. Dat ze haar pauzes op offert om met mij te lunchen.

Eigenlijk is het de halve pauze stil in het lokaal, ik zeg niks, zij zegt niks. Af en toe stelt ze een vraag maar nadat ik antwoord gegeven heb is het weer een poos stil. Ik hou van stiltes, ik hoef dan tenminste niks te zeggen. Mijn twee boterhammen met kaas gaan langzaam maar zeker op. Alles in mij schreeuwt dat ik dat ding niet moet eten, dat ik het weg moet gooien en dat ik dik word, dik ben. Ik probeer niet te luisteren maar de gedachtes maken me zo gek. Alweer gaat de bel, eindelijk verlost. Nog maar een uurtje te gaan voordat ik weer lekker 4 kilometer naar huis mag fietsen. Dit uurtje geschiedenis kruipt voorbij. Geschiedenis is een vreselijk vak en mijn gedachtes dwalen al snel af naar wat ik ga doen als ik thuis ben. Eten, niet eten? Als mijn moeder me dwingt om te eten, wat zal ik dan nemen? Ik ben blij als ik eindelijk op de fiets naar huis zit. Ik voel dat ik moe ben, dat ik duizelig ben maar ik probeer het gevoel te negeren. Mijn benen voelen zwaar en ik fiets in een slakken tempo naar huis. Nu hoef ik gelukkig niet op tijd te zijn, geen haast dus.

Eenmaal thuis ben ik lekker alleen en loop gelijk door naar boven, naar mijn computer. Weer de social media. Een uurtje later moeten we avond eten, ik ben eigenlijk te moe om me hier druk over te maken. Ik mijn hoofd tel ik alle calorieën van deze dag op en ben tevreden over mezelf. Ik hoef nu gelukkig niks te compenseren. Dit avond eten was een van de eerste keren dat ik me geen zorgen maak over het aantal calorieën dat ik naar binnen prop. Na het eten ga ik gelijk naar boven, achter mijn geliefde computer. Eigenlijk moet ik huiswerk maken dus pak ik na lang uitstellen mijn biologie boek er maar bij. Ik heb helemaal geen concentratie en ben er dus al snel helemaal klaar mee. Ik gooi uit frustratie mijn boek tegen het raam. Ik ben boos, boos op mezelf, boos op eten maar vooral boos op mijn stomme eetstoornis. Was ik maar nooit begonnen met afvallen. Als ik in het begin niet had gedacht dat dit mij controle zou geven zat ik nu niet zo diep in de put, zat ik nu niet met mezelf in de knoop en had mijn omgeving zich nooit zorgen hoeven maken.

Als, als, als. Ik probeer mijn gedachtes te verzetten naar mijn toekomst. Ik probeer me te bedenken waar ik over 5 jaar wil staan. Ik zou heel graag mijn havo en vwo diploma hebben en zelfstandig in Oostenrijk wonen. Ik heb er alles voor over om diergeneeskunde te gaan studeren, dit is echt een mega grote droom. Na een tijdje te hebben nagedacht over mijn toekomst en mijn herstel realiseer ik me dat ik heel moe ben. Ik pak mijn schoolspullen voor de volgende dag, kleed me om, poets mijn tanden en ga lekker naar mijn bedje. Ik moet eerst nog een aantal buik- en beenspier oefeningen doen voordat ik mag slapen. Het is ondertussen al tegen twaalven. 

Heb jij ook een verhaal net als Tessa wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl

Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al?

Jaren geleden heb ik me voorgenomen om nooit meer te kotsen, te lijnen en op die klote weegschaal te staan. Dat is geen gemakkelijk voornemen, het was destijds zelfs lastiger dan doorgaan. Om patronen te veranderen moet je namelijk eerst erkennen dat je in een door jezelf gecreëerde wereld leeft. Net als voor de gestopte roker geldt dat het verleidelijk is te twijfelen aan het besluit. De roker wordt namelijk verscheurd door twee strijdige emoties. Enerzijds het verlangen naar genot en anderzijds de angst voor de dood. 

De wil is een raar iets. Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al? 
Je kunt in elke geval niet willen niets te willen, want willen doen we altijd. Zelfs als we niet weten wat we precies willen. De uitspraak 'waar een wil is, is een weg' is erg dubbel. Het probleem is niet de wil en ook niet de weg. Het probleem is welke weg je de wil opstuurt. Waar stuur je die wil dan heen?

Wat wil jou wil nog allemaal doen, zien, horen, meemaken, proeven, ruiken, ervaren en beleven?

Een weg die ik niet wil inslaan, is bijvoorbeeld die van de harddrugs.
Niet omdat ik niet wil 'high' wil zijn of niet wil 'trippen'. Integendeel, 'trippen' lijkt me best wel spannend. Zo spannend dat, als ik dat eenmaal een keer gedaan heb zo gaaf vind, dat dan iedere dag wil. Én dat wil ik niet! 

Hoe dan ook, de uitspraak 'ik wil trippen' betekent uit mijn mond iets anders dan uit de mond van iemand die verslaafd is en dagelijks daadwerkelijk high is of aan het trippen is. Hij wil iets anders dan ik, omdat hij weet wat hij wil. Zijn wil heeft inhoud. En 'ik wil trippen' is voor mij dus ook een ander soort willen.

Kun je eigenlijk iets willen wat je nooit eerder hebt gedaan of hebt ervaren? Waar verlangen we dan naar? We kunnen wel van alles zeggen dat we het willen, maar willen we het dan ook echt? Want wat is dat voor een wil, die niet weet wat-ie wil?