eetstoornis

Soepel door de kerst maand

Voor velen is kerst een bijzondere maand. Veel mensen brengen kerst samen met familie door. Het is een mooi moment om het jaar af te sluiten en vooruit te blikken naar 2021. Maar voor sommige is het een stressvolle aangelegenheid: feesten, eten en drinken, oliebollen en champagne en 3 dagen achter elkaar (veel en lekker) eten. Zeker voor mensen die worstelen met een eetstoornis.

Sommige zijn bang om te eten, weer anderen zijn bang dat ze niet meer kunnen stoppen en dat het een groot vreet festijn word. Wat jij ook voelt of wat jij ook denkt en wat voor eetstoornis je ook hebt, hieronder hebben we de beste tips van ervaringsdeskundigen die vroeger ook een eetstoornis hadden voor jou verzameld. 

Tip 1: Maak een actieplan voor de kerst

Het is niet handig om de vakantie te starten zonder dat je weet wat je gaat doen. Bedenk nu alvast wat je allemaal kunt gaan ondernemen. Dus kom op, pak je agenda en maak een wensen- en verlanglijstje. Pak je telefoon en stap in de actie, bel en plan afspraken in met familie en vrienden. Stel jezelf doelen, doelen die te maken hebben met leven, het echte leven. Doelen die te maken hebben met je goed voelen. Misschien wil je wel een mooie ervaring: naar de sauna, de schoonheidsspecialist, de bioscoop of de Efteling?

Tip 2: Het samen zijn is belangrijker dan eten en drinken. 

Verleg de focus van het eten naar de liefde en warmte die je mag ontvangen van je vrienden en familie. Probeer niet aan eten te denken en verleg je focus en ga een goed gesprek aan met een van je familie leden. Misschien hebben je oma en opa nog wel mooie en bijzondere verhalen te vertellen uit de tijd dat zij jong waren? En als het eten eenmaal op tafel staat, probeer dan te genieten van het feit dat iedereen samen is en met jou kerst wilt vieren. 

Tip 3: Zet leuke muziek op en kom vast in de kerst sferen.

Tip 4: Ga een lekkere wandeling maken buiten

Kerst is echt niet alleen bedoeld om te eten. Het samenzijn is echt belangrijker. Bedenk daarom leuke activiteiten om samen te doen. Doe spelletjes (Monopolie, kaarten spellen, Stratego, of een ander gezelschapsspel) of ga schilderen, kijk een leuke kerst film en vergeet niet om een leuk kerst nummer op te zetten terwijl je jezelf vermaakt.

Tip 5: Zorg extra goed voor jezelf!

Tut jezelf lekker op, neem een heerlijke douche, smeer je in met een lekkere bodylotion en neem de tijd voor jezelf. Door bewust de tijd te nemen voor jezelf, start je de dag meteen al beter. Jij bent het waard om goed voor te zorgen dus waarom zou je niet voor jezelf zorgen alsof het je vriendin zou zijn? En waarom zou je vandaag dan nog té veel of té weinig eten? Wees ook matig met alcohol. Hoe wel je je misschien even bevrijd voelt van alle spanning door het drinken van alcohol, de kater van mensen die hun verdriet en emoties weg drinken is altijd harder en zwaarder.

Tip 6: Dankbaarheid

Om echt in de kerst stemming te komen kan het goed zijn om eens te overdenken wat je afgelopen jaar allemaal hebt bereikt en wat je komend jaar wilt bereiken. Je hoeft echt niet tot nieuw jaar te wachten om hier alvast over na te denken. Schrijf alles op, hoe kleine stapjes het ook waren. Vergeet niet dat deze kleine stapjes jou uiteindelijk boven aan de berg brengen! Bedenk ook wie of wat jou kan helpen bij het bereiken van nieuwe doelen voor 2021.  Wat ook goed is om te doen is om kerstkaartjes te schrijven aan alle mensen die dit jaar belangrijk voor je zijn geweest. Vertel ze waarom je van ze houdt en waarom ze zo belangrijk voor je zijn. Je zult zien dat je je gelijk niet meer zo eenzaam voelt deze kerst.

Tip 7: Doe iets voor een ander

In plaats van te piekeren en jezelf helemaal gek te maken, met zorgen om eten en je gewicht, probeer de focus eens te verleggen naar iets anders. Iets wat misschien belangrijker zou kunnen zijn dan jouw (eet)probleem? Hoe is het met de zwervers en daklozen tijdens kerst? Hoeveel bejaarden zitten alleen in een bejaardentehuis en zijn eenzaam? Kun jij iets doen of bedenken wat jij kunt doen voor een ander? Bekijk dit filmpje maar eens (en probeer niet te huilen) en bedenk je daarna meteen wat jij deze kerst voor een ander kunt betekenen? 

Hier vind je een link - (Vrijwilligerswerk) mocht je als vrijwilliger aan de slag willen en iemand blij willen maken, zoals kinderen of een bejaarden meneer of mevrouw. Zoek op internet naar: "vrijwilligerswerk kerst + jouw provincie/stad"

Tip 8: Wees eerlijk, open en deel je zorgen.

Wees eerlijk naar de mensen met wie je de feestdagen viert. Door open en eerlijk te praten wordt het makkelijker om niet aan je gewoontes toe te geven. Vertel wat je lastig vindt en laat bijvoorbeeld je zus helpen bij het opscheppen van een normale portie als je het even niet meer goed weet. Wees duidelijk in wat voor soort maaltijden of momenten lastig voor je zijn. Door dit aan te geven kunnen jouw familie en vrienden altijd even helpen. Door eerlijk verdwijnt de druk van de ketel en is het niet meer zo lastig als dat het in het begin leek. Je hoeft het niet alleen te doen. En het is ook niet stom of zwak om hulp te vragen. Mensen vinden het juist fijn om jou te helpen, want als ze je beter begrijpen kunnen ze je ook beter helpen!

Tip 9: Plan elke dag één ding waar je héél blij van wordt.

Wanneer je elke dag iets doet waar je blij van word gaat elke cel in je lichaam zich ook blij voelen. Probeer maar eens 5 minuten touwtje te springen op je allerleukste muziek. Waarschijnlijk voel jij je daarna ook energiek en blij? test het uit! En het maakt niet uit wat je gaat in plannen, als je er maar heel blij van wordt. Voor de een is het even lekker dansen op zijn/haar lievelingsmuziek en weer een ander kiest er juist voor om zich even terug te trekken met een goed boek. Misschien houd je stiekem eigenlijk wel van koken? Dan is de dit een uiterst mooie kans (uitdaging) om je eigen lievelingstaart of koekjes te bakken. Alles wat je doet is goed, als je er maar bewust en met liefde en aandacht de tijd voor neemt.

Tip 10: Eet wat je lichaam en ziel nodig hebben

Probeer ook deze week niet te compenseren en stel je flexibel op voorafgaand en tijdens de eetmomenten. Het kan zijn dat het ontbijt wat later is dan normaal, want op vakantie slapen de meeste mensen nu eenmaal uit. De lunch zal dan waarschijnlijk om niet stipt om 12.00 uur zijn. Het diner zal misschien bestaan uit meerdere gangen. Eet wat goed voor je is en vraag iemand je te helpen bij het opscheppen als je even niet meer weet wat nu een 'normale' portie is. 


Keep Calm! You can do this! En vergeet ook zeker niet te genieten, want dat mag, zeker nu met kerst! Probeer je aandacht te richten op positieve dingen en de liefde van de mensen om je heen. 

Tip 11: Omring jezelf met goed gezelschap

Mensen zijn een directe weerspiegeling van de mensen om hen heen. Omring jij jezelf met positieve mensen, dan word jij ook positief. Omring jij jezelf met negatieve mensen, dan word jij negatief. Kies je gezelschap voorzichtig en kieskeurig. Want je kent vast het gevoel wel dat je bij sommige mensen compleet jezelf kan zijn en bij anderen moet je op je tenen lopen? Zorg voor een strategische plek tijdens het kerstdiner. Ga naast die leuke tante zitten waar je altijd zo hard mee kan lachen, of naast oma of opa als je jeugd herinneringen wilt ophalen van vroeger. Dus zorg dat jij een goed plekje hebt met mensen waar je je fijn bij voelt.

Tip 12: Kerst hoeft niet perfect te zijn 

Net als bij zoveel dingen in het leven hoeft ook kerst echt niet perfect te zijn. Het zijn een paar dagen met familie en vrienden. Niets meer én niets minder. Neem het zoals het is en heb niet te hoge verwachtingen van jezelf en van kerst. Je zult zien dat je kerst dan veel leuker is, omdat het goed is zoals het is. Net als jij!

Tip 13: Heb jij een PLAN B ?

Stel dat het allemaal niet zo lekker loopt tijdens de kerst, zorg dan dat je bij iemand terecht kan. Laat die persoon (dit kan een vriendin zijn, of een tante, je coach of psycholoog) van te voren weten dat je hun hulp misschien nodig gaat hebben. Het advies van vrienden en bemoedigende woorden kan heel erg helend zijn, zorg er ook voor dat de persoon niet met je mee zeurt en klaagt, maar de persoon moet je wel echt kunnen motiveren. Soms kan het daarom beter zijn om even met iemand te bellen die zijn eetstoornis al overwonnen heeft of iemand die helemaal geen eetstoornis heeft gehad.

Tip 14: Verander je denken en verander je toekomst

Dit is iets wat je natuurlijk best weet, maar we willen het toch nog even met je delen. Jouw instelling en jouw manier van denken (jouw kijk op de wereld) veroorzaakt een bepaalde emotie en gevoel (positief of negatief) en dit zorgt voor een bepaald gedrag (actie). Zorg er dus voor dat je positieve gedachtes hebt en dan zul je zien dat je gevoel en je gedrag dezelfde kant op gaat. Dus brand kaarsjes, kijk feel good films en vergeet de kerst muziek niet.

P.s: Wist je dat?

Wist je dat de kerstboom (een spar, en geen dennenboom) symbool staat voor vruchtbaarheid? Begin van de zestiende eeuw stond de kerstboom tot symbool van de geboorte van Jezus. Eerst was de kerstboom alleen nog in kerken te bewonderen, maar eind van de 19e eeuw haalde mensen de kerstboom de huiskamer binnen. De kerstboom herinnert de christen aan de boom in het paradijs; de ballen in de kerstboom vertegenwoordigen de vruchten waarvan Adam en Eva aten. De piek in de boom staat voor de ster die de Wijzen de weg wees naar de geboorte­ plaats van Jezus; soms wordt de piek daarom door een ster vervangen.

  • Wat vond jij van deze tips?

  • Wat ga jij zeker doen?

  • Wat vind je moeilijk?

** Laat in het comment veld hieronder jou reactie achter **

Mocht je vraag hebben stuur dan een privé berichtje naar info@isapower.nl  
Wij helpen je 'door dik en dun' door de kerst.

Luister niet slaafs naar je eetstoornis ‘stem’!

Gaan en staan waar je wilt, doen wat je niet laten kan. Vrijheid is een breed begrip waar elke filosoof een andere definitie aan geeft. Wij leven in een vrij land waarin we kunnen zeggen wat we willen. We hebben vrijheid van meningsuiting. Maar ben je dan vrij? 

Wat is echte vrijheid? 

Een mooi voorbeeld vind ik Nelson Mandela welke jaren gevangen zat, hij werd behandelt als slaaf. Maar toch voelde hij zich in deze periode ook vrij. Hij vocht waar hij in geloofde en dat is precies waar vrijheid over gaat; het geloven in iets wat misschien wel onwerkelijk lijkt. Zijn gedachten waren vrij. Zijn gedachten namen hem mee op reis, naar plekken ver buiten Robben Island waar hij, om precies te zijn 28 jaar lang, gevangen werd gehouden. En dat brengt mij op de volgende vraag. Hoe kun je vrij zijn als je gevangen zit in jouw eetstoornis? Ben je dan wel zo vrij?

Uit mijn ervaring is gebleken van niet. Tijdens mijn eetstoornis zat ik gevangen, gevangen in mijn eigen kamer. Gevangen in een web met verplichtingen. Een web vol dingen die ik moest doen, en dingen die ik niet mocht doen. En dat alles werd bepaald door mijn eetstoornis, niet door mijzelf! Mijn hele leven, hing af van eten. Is dat nou vrijheid? Is dat nou doen wat je ZELF wilt? Nee!

Ik zat zo vast als steen

Voor mensen die zelf geen eetstoornis hebben (gehad) is het bijna niet in te denken wat ik daar zojuist schreef. Alsof de eetstoornis buiten mij stond, maar tegelijkertijd was ook IK erbij met mijn bewustzijn. Toch zat ik gevangen in een web, waardoor ik mij niet vrij kon voelen.

De eerste persoon in dit kunstwerk geeft mijn eetstoornis periode goed weer, de persoon zit vast in steen. Vast in zijn eigen gedachtes, verplichtingen of ‘moetens’. Dan opeens zie je iemand die zich los maakt uit het web, brekende uit het steen. En kijk hoe de laatste persoon in het sculptuur zich voelt! Vast? Alleen? Nee, vol zelfvertrouwen loopt hij zijn eigen toekomst tegemoet! 

In welk figuur in dit kunstwerk herken jij jezelf? In welk stadia van jouw eetstoornis zit jij? Ben jij vrij? Zijn eerste stappen al gemaakt? Het feit dat je dit leest, betekent dat het eerste stapje naar jouw vrijheid is gezet!

Maar hoe krijg je echte vrijheid?

Tips op weg naar vrijheid

1. Laat het verleden los!
Dat betekent niet dat je bepaalde dingen moet vergeten of bepaalde mensen moet vergeven. Maar Loskomen van je verleden heb je eigenlijk al gedaan, want je leeft niet meer in de dag van gisteren. En wil je dan toch nog worden tegen gehouden door jouw verleden? Het los laten van het verleden is voor vele een moeilijke klus. Toch zorgt het er wel voor dat je ruimte hebt om je te focussen op jouw toekomst. Denk eens aan de dingen die JIJ eigenlijk nog wilt beleven en bereiken?

2. Laat de controle los!
Ware vrijheid betekent NIET slaafs luisteren naar jouw eetstoornis ‘stem’. Dit is een stap die gezet dient te worden op weg naar vrijheid. Dat is beangstigend, maar het is een stapje naar jouw vrijheid. Het voordeel; echt baas te zijn over jouw gedachten, jouw lichaam en jouw leven!

3. Dromen mag weer!
Wat zijn voor jouw de redenen om uit het web te ontsnappen? Wat wil je bereiken? Wat is je motivatie? Het op een rijtje hebben van jouw dromen en doelen zorgt voor ruimte en duidelijkheid in moeilijke tijden. Sommige mensen zeggen weleens “Ik heb geen motivatie meer” of “ik weet niet waarvoor ik het doe”, maar het feit dat JIJ dit leest getuigd van een diepe hunkering naar verandering. En diegene die het vermogen hebben om te dromen zijn in staat hun eetstoornis te overwinnen.

4. Maak contact met jouw innerlijke krachten!
Het feit dat je zoveel controle hebt over jouw ‘eten’ geeft aan hoe ontiegekelijk sterk je eigenlijk bent. Zien waar jij nog meer goed in bent geeft je het zelfvertrouwen om de struggles te overwinnen en op zoek te gaan naar vrijheid! Zet jouw hulpbronnen in; mensen, activiteiten en doe dingen waar je goedin bent en die je ook blij maken.  

5. Luister naar jouw lichaam!
Het lichaam is zo gemaakt dat het zichzelf kan reguleren, het geeft verschillende signalen bij om aan te geven wat het nodig heeft. Je weet toch ook wanneer je moet plassen? Dat doe je ook niet in je broek! Jouw lichaam geeft duidelijk aan wanneer het rust, voeding of een goed gesprek nodig heeft. Durf jij te luisteren? Het is belangrijk te luisteren naar het lichaam, deze weet wat het wil om zichzelf in balans te houden waardoor je genoeg energie krijgt om leuke dingen te ondernemen!

Jou gun ik dit ook!

Nu omarm ik mijn vrijheid. Jou gun ik hetzelfde. Ik ben blij voor iedere dag waarin ik weer het heft over mijn eigen leven kan nemen. Jou gun ik dit ook! Een leven waarin ik iedere ochtend zelf kan bepalen wat ik die dag ga doen, zonder dat ik ‘slaafs’ naar mijn eetstoornis ‘stem’ hoef te luisteren. Ook dit gun ik jou! Een leven waarin ik spontaan kan besluiten naar de bioscoop te gaan, te mediteren of een dag te gaan winkelen. En ik voel de vrijheid om te doen wat ik zelf wil! Vol vertrouwen loop ik mijn toekomst tegemoet! Ook dit gun ik jou!

Plan een gratis intake gesprek in en ontdek wat wij voor jou kunnen beteken. 

 

 

Zoetstoffen; Aspartaam, Acesulfaam-k, Sucralose, Cyclaamzuur, Xylitol, Maltitol, Lactitol, Tagatesse, Sukrin en Isomalt

Zoetstoffen of echte suiker?

In dit artikel willen we jou informeren. Veel mensen zijn verward en er zijn misvattingen over wat nu gezond is en wat niet. Dit artikel is geschreven voor mensen die weleens Light producten nuttigen, eetbuien hebben en die tijdens hun eetbui veel suikerhoudende dingen eten en ook voor iedereen die van de waarheid houdt. Deze informatie zou jou weleens kunnen helpen om verstandige keuzes te maken tijdens het boodschappen doen en vooral daarna.....

Fotografie: Rawpixel, unsplash.com

Fotografie: Rawpixel, unsplash.com

Wat moet ik kiezen? 

Ben jij soms ook verwart? En zie je door de bomen het bos niet meer? We worden we als consument om de tuin geleid. "Van brood word je dik, van vlees krijg je kanker en van zitten ga je dood." Wat mag een mens nog geloven? En belangrijker: wat mag hij nog eten? We presenteren jou hier wetenschappelijke feiten en fabels over eten en diëten.

Als je door de supermarkt loopt, zie je tegenwoordig steeds vaker producten waarop staat: “sugar free” , "no sugars added" “zero calories” "100% natural", “light”, "0% fat" etc.  We worden ons steeds bewuster van onze gezondheid en uiterlijk en proberen onze calorie, vet en suikerinname te verminderen.

De voedingsindustrie speelt daar erg goed op in en gebruikt claims zoals “sugar free” en “zero calories” om de consument te misleiden en kopers te laten denken dat ze een gezonder product consumeren. Echter, om producten toch lekker en zoet te laten smaken, wordt er vaak gebruik gemaakt van zoetstoffen. In dit blog vertel ik je graag wat zoetstoffen zijn en ook waarom je er beter vanaf kunt blijven.

Wat zijn zoetstoffen?

Zoals blijkt uit de naam zijn zoetstoffen stoffen die aan voedingsmiddelen worden toegevoegd om ze zoeter te laten smaken. Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen natuurlijke zoetstoffen en chemische zoetstoffen. Natuurlijke zoetstoffen zijn zoetstoffen die doorgaans geïsoleerd worden uit planten. Voorbeelden zijn stevia. Deze zoetstoffen zijn meestal half zo zoet of even zoet als suiker. 

Chemische zoetstoffen zijn zoetstoffen die synthetisch gemaakt worden in het laboratorium. Ze zijn meestal 50 tot 2000 keer zoeter dan suiker en bevatten nauwelijks of geen calorieën. Voorbeelden van chemische zoetstoffen zijn: Aspartaam (E951), Acesulfaam-K (E950), Cyclamaat (E952), Sacharine (E954) en Sucralose (E955).

Zoetstoffen nemen je lichaam in de maling

Op het eerste gezicht lijken zoetstoffen de perfecte oplossing: ze zijn zoet en bevatten niet of nauwelijks calorieën. Maar niets is minder waar.  Zoetstoffen, en met name de chemische, zijn niet alleen slecht voor de gezondheid, ze kunnen ondanks dat ze niet of nauwelijks calorieën bevatten, bijdragen aan gewichtstoename, verhoogde trekgevoel en vele ziektes.

Zoetstof een gif?

Een zoetstof is neurotoxisch gif dat een hele reeks aan ziekteverschijnselen kan veroorzaken. Het kan het zenuwstelsel aantasten en het is kankerverwekkend. In totaal zijn er 92 bijwerkingen bekend, waaronder Parkinson, Alzheimer en MS. Andere bijwerkingen zijn hoofdpijn, darmproblemen, epilepsie, onvruchtbaarheid, dementie, schildklieraandoeningen, haaruitval, jeuk, depressie, etc. (Bron: wat zit er in uw eten)

Laten we eens kijken hoe dat werkt...

Het lichaam heeft een bepaald aantal calorieën per dag nodig om te kunnen functioneren. In een ideale situatie geeft het lichaam ons een seintje zodra we genoeg calorieën binnen hebben gekregen zodat we ons voldaan en verzadigd voelen en niet meer eten dan we nodig hebben.  Als we echter onvoldoende calorieën binnenkrijgen, zal het lichaam je verleiden om tijdens de volgende maaltijd meer te eten om zo toch aan de energiebehoefte te voldoen. Het consumeren van producten met kunstmatige zoetstoffen die amper calorieën bevatten, zullen je lichaam het sein geven dat je niet genoeg hebt gegeten, waardoor je uiteindelijk gaat verlangen naar meer voedsel. Op de lange termijn hebben zoetstoffen dus geen positief effect op gewichtsverlies.

Ook is het zo dat smaakpapillen geen verschil proeven tussen kristalsuiker en zoetstoffen. Zoet is zoet! Zodra het lichaam iets zoets binnenkrijgt, begint de alvleesklier direct insuline af te scheiden, ongeacht of de zoetigheid suiker is of een zoetstof.  Insuline is een hormoon die ervoor zorgt dat suiker uit voedsel opgenomen wordt in de cellen om zo omgezet te worden in energie. Maar bij zoetstoffen treft de insuline geen suiker aan, maar alleen een paar eiwitverbindingen. De insuline zwerft verder, op zoek naar suiker. Omdat de suiker niet te vinden is, onttrekt de insuline suiker uit de bloedsomloop waardoor de bloedsuikerspiegel fors zal dalen. Deze forse daling is gevaarlijk en zorgt voor moeheid, energiedips, hongergevoel (met name naar zoete dingen) en hoofdpijn. Om de bloedsuikerspiegel weer wat te verhogen, wordt de drang naar suikers groter en de kans dat je er voor zwicht ook. Niet alleen krijg je dus meer trek, je gaat mogelijk ook meer eten; insuline staat ook nog eens bekend als het “vet opslag” hormoon. Zoetstoffen helpen je dus niet met afvallen, ze zorgen er voor dat je aankomt en verhogen de kans op diabetes. 

Chemische zoetstoffen zijn tevens, zoals de naam al doet vermoeden, chemisch en horen dus niet thuis in ons lichaam. Vele onderzoeken hebben aangetoond dat deze chemische stoffen schade kunnen veroorzaken aan, onder andere, onze hersenen, ogen en vele andere lichaamsdelen. De natuurlijke zoetstoffen zijn uit hun matrix onttrokken en worden ook chemisch verwerkt van groene plant naar witte poeder.

Conclusie

Je moet niet minder eten, maar gewoon het juiste eten. Blijf zo dicht mogelijk bij de natuur. Stop met het verwarren van je lichaam en vermijd zoetstoffen. Eet liever een verse appelflap gemaakt met echte suiker dan light dranken en snoepjes vol met zoetstoffen. Dus als je echt trek hebt in wat zoets, neem dan liever suiker, maar blijf weg van "nep" voedsel. Je lichaam raakt in de war, je immuunsysteem word aangetast en je kan zelfs ziek worden. 

Mocht je een gesprek willen met een voedingsdeskundige en ervaringsdeskundige op gebied van eetstoornissen in één, neem dan contact met ons op. We bieden een luisterend oor, we weten immers wat jij doormaakt, daarnaast krijg je gedegen advies en een opmaat gemaakt voedingsplan. Mail naar info@isapower.nl

Handen en voeten

Deze blog is geschreven door Tanja, vrijwilligster bij ISA Power.

Heb jij ooit stil gestaan met wat je allemaal doet en kunt met je handen en voeten? Waarschijnlijk niet! Laat ik dat nou heel jammer vinden, want handen en voeten zijn zo belangrijk dat zij echt wel wat meer waardering kunnen gebruiken. Miljoenen bewegingen maak jij gedurende een dag!

Mijn buik!

Zelf heb ik me jarenlang gefocust op mijn buik, wat de meesten van jullie wellicht herkennen. Dag in, dag uit bestond mijn lichaam alleen uit mijn buik en de rest zag ik ook eigenlijk niet als ik in de spiegel keek. Nu weet ik dat mijn lichaam zoveel meer moois heeft dan alleen maar een buik om naar te kijken.
Zonde dus om nog langer stil te staan bij één bepaald lichaamsdeel en de rest van je lichaam te negeren.

Handen en voeten maken mij compleet!

Bedenk eens wat je als eerste doet zodra je wakker bent. Gebruik je daar je handen of voeten bij? Waarschijnlijk wel. Ikzelf zet bijvoorbeeld mijn wekker uit met, jawel, mijn handen.

Onze handen en voeten zijn voor ons zo normaal dat we niet eens in de gaten hebben wat we daar allemaal mee doen op een dag. Mobiel vasthouden, koffie of thee zetten, tanden poetsen, de hond aaien, staan en lopen, iets pakken of wegzetten, de deur openen en fietsen zijn enkele voorbeelden van alledaagse handelingen waarbij handen en voeten van belang zijn. Ook wanneer je nieuwe mensen ontmoet is het heel gewoon om je voor te stellen door iemand een hand te geven.

Stel je eens voor wat je zou doen als je je handen mist?

Voeten zijn de belangrijkste factor van stabiliteit voor het lichaam. Zonder gezonde voeten is je lichaam uit balans. Hoe lang kan jij op een voet staan zonder te wiebelen? Probeer het maar!

Heb jij gezonde handen en voeten? Dan mag je deze fantastische lichaamsdelen zeker meer gaan waarderen en verzorgen!

Er wordt vaak gezegd dat onze darmen en hersenen een relatie hebben, maar wist jij ook dat ze in China geloven dat je hele lichaam terug te vinden is in je handen en voeten. Dat is pas bijzonder! Zelf heb ik heel veel hoofdpijn en als ik op bepaalde punten druk op mijn handen of voeten voel ik een verdovende werking. Ik ben overtuigd!

Fotografie: Simon Matzinger unsplash.com

Fotografie: Simon Matzinger unsplash.com

Handen en voeten zijn leuk!
Het is zonde om je dagelijks zorgen te maken over een lichaamsdeel waar je niet tevreden over bent of om welke reden dan ook een ander lichaamsdeel te negeren. Kijk eens naar de rest van je lichaam en zie wat het allemaal doet en wat het je brengt.

Om even te laten zien én ervaren hoe belangrijk jouw handen en voeten voor je zijn heb ik een uitdaging voor iedereen die dit leest. Ik daag jullie uit om vier uur lang 1 hand niet te gebruiken. Ik ben zeer benieuwd hoe jij dit ervaart en wat jij allemaal niet meer zo gemakkelijk kan doen.

Wil jij jouw lichaam weer meer leren waarderen? De ervaringsdeskundige coaches van ISA Power staan per direct voor jou klaar! Plan gelijk een GRATIS INTAKE gesprek in!

Het blinde mechanisme van ons denken...

Geschreven door: Isabelle Plasmeijer
Geïnspireerd door Jelle Vegter (Astroloog)

Het lichaam is het cadeau van Moeder Aarde - God of het Universum - zelf, waardoor je in contact staat met het leven in het hier én nu, ongeacht of het nu om positieve of negatieve ervaringen gaat. Zonder voldoende te genieten lijdt niet alleen jouw lichaam eronder, maar ook je vermogen om het hier en nu te ervaren. Het is een verschrikkelijke schok, wanneer je ontdekt dat het leven op de een of andere manier langs je heen gegleden is zonder dat je echt besefte dat je leefde. Het vat blijft leeg, en dus is er geen heugenis, geen gevoel van continuïteit en geen besef van een vruchtbaar leven.

Omdat het lichaam zichzelf regelt, want je staat er niet bij stil om adem te halen of je hart te laten kloppen of je voedsel te verteren, blijft de geest vaak onwetend over dit magische feit. We beseffen immers pas hoe magische het is als we deze liefde, kracht, energie en vitaliteit verliezen. 

Het magische lichaam

Het is magisch, want hoewel je misschien toch wel iets van kennis bezit over de werking van de verschillende organen van het lichaam bezit ben je nog steeds niets een echt kennis of begrip van het lichaam wat al meer dan dan zes millennia geleden gecreëerd werd door moederaarde. Het blijft nog steeds een groot mysterie. De complexiteit en intelligentie van het lichaam zijn buitengewoon.

Wanneer er iets verkeerd gaat, bezit het lichaam een grote wijsheid, waarmee het, zonder dat het veel tips of aansporing nodig heeft, zichzelf geneest. Ook geeft jou lichaam op een zeer precieze en instinctieve beschrijving aan wat voor soort dingen goed zijn en een gevoel van veiligheid geven.

Terwijl jouw lichaam aan het (over)leven is, zijn er verschillende manieren waarop jij hier uiting aan geeft en waarop jij jouw honger stilt. Deze verschillen beginnen al in de vroegste kinderjaren. Als je niet weet hoe je met je aangeboren wijsheid of bepaalde angsten om moet gaan én niet weet hoe je moet handelen, dan is het erg lastig om de beste versie van jezelf te worden.

Blinde mechanisme

De dingen die we onbewust denken en doen noemen we ook wel 'blinde mechanismen'. Zonder dat je het door hebt handel je hiernaar. Het goede nieuws is dat wanneer jij je bewust wordt, dan kun je ook al deze blinde mechanisme gaan aanpakken en de beste versie van jezelf worden. 

Omdat we allemaal, in een bepaald opzicht, enigszins dwangmatig zijn, omdat het leven nu eenmaal soms zo onveilig is en niemand zich er absoluut veilig kan voelen. En dat is ook goed. Want stel dat je nooit angst zou hoeven hebben? Dat zou nog al stom zijn, omdat er zoveel dingen zijn waarvoor we wel bang kunnen zijn inbegrepen dingen in jezelf.

Maar soms krijgen deze dwangimpulsen je in de greep of domineren jarenlang je gedrag, zonder dat je het in de eerste instantie beseft. Dat zou je eetstoornissen kunnen noemen. Je ziet niet dat een of andere oerangst geactiveerd is en je weet niet hoe jij jezelf moet herpakken, om weer een gevoel van veiligheid te krijgen. Dit is noodzakelijk om je vrij en vervuld te voelen. 

Er is nogal een breed spectrum van soorten eetstoornissen, waaronder anorexia, boulimia en binge eating, inverse annorexia, nao etc.... En laten we eerlijk zijn, veel van ons kampen op enig moment in het leven met een of andere dwangmatigheid rond eten, ook al is het maar kortstondig als je naar de chips of chocola grijpt omdat je even gespannen, eenzaam of verdrietig bent.

Maar dat is anders bij mensen met eetstoornissen. Die zijn geneigd dit soort gedrag te verbloemen en te onderdrukken omdat ze zich schamen. Maar wanneer we niets doen dan kunnen deze eetproblemen chronisch worden. De menselijke psyche is zo prachtig veelzijdig en creatief en tegelijkertijd zo beangstigend eng en complex dat we niet weten hoe we zelf uit dit ingewikkelde proces moeten komen.  

"Wat je verwacht van dit leven is precies wat je krijgt.
Jouw verwachtingen staan in directe relatie met je zelfvertrouwen"

En dat is ons geschenk aan deze wereld: wij zorgen dat je bewustzijn groeit én meer zelfvertrouwen krijgt, zodat je meer gaat durven en doen! Wil jij dat ook?

Laat jouw wens in vervulling gaan!

Hoe mooi zou het zijn als ook jij de beste van jezelf zou kunnen worden? Stel je nu eens voor dat je allergrootste wens uitkomt. Sluit je ogen voor een minuut en voel even wat er nu van binnen gebeurt. Wat ervaar jij? Geluk, vrijheid, euforie, liefde, de onbezorgdheid van een kind én rust? Een fijn gevoel hè om daar met je aandacht te zijn? Niemand ontkomt aan de angst om te voelen, want het leven is nu eenmaal veranderlijk en onvoorspelbaar. Een goede relatie met jezelf zal je in staat stellen jezelf te voeden met de juiste soort koestering, waardoor je vervolgens op een goede en creatieve manier met de angst kunt omgaan. 

 

Heb jij ook weleens van die dagen dat je door de bomen het bos niet meer kan zien?

Geschreven door Kelly

Met dit verhaal wil ik ook jou een dosis hoop meegeven. Want, wat is hoop? Hoe kan ik nog hopen? Is het niet zinloos? Dit zijn de meest voorkomende gedachtes. Nee, het is niet zo, integendeel, hoop is de sleutel tot succes.

Hoop zit soms in een klein hoekje, verborgen, zo verborgen dat je niet ziet dat er hoop is. Die grote wereld verbergt zoveel kleine en belangrijke dingen. Net zoals jij jezelf wil verbergen in dat hoekje en niet ziet dat er meer is dan alleen angst, ellende en een eetstoornis.

Graag vertel ik waar ik hoop uit haalde en wat mij hoop gaf tijdens het herstellen van mijn eetstoornis. Ik ontdekte namelijk dat er wel degelijk dingen waren (en nog steeds zijn) die me hoop hebben geven. Graag deel ik enkele tips over hoop met jou, omdat ik  zelf weet hoe fijn het is om iets te lezen waar je jezelf in herkent en waar je echt iets aan hebt. 

Je bent niet alleen

Eenzaamheid bij eetstoornissen www.isa-power.nl

Toen ik zelf door het bos de bomen niet meer zag, kreeg ik hoop doordat anderen hun ervaring met mij wilden deelde, net zoals ik nu bij jou mag doen. Dus nogmaals, dankjewel dat je dit Blog nu leest. Als het goed is voel jij je nu ook niet meer zo alleen? Want door het lezen van verhalen van mensen die hun eetstoornis hadden overwonnen voelde ik me veel minder alleen.

"Het gaf me hoop, het bewijs dat het kan, dat het wel degelijk mogelijk is om de strijd tegen de eetstoornis te overwinnen. Het gaf niet alleen hoop, maar ook veel kracht".

Jouw eigen kracht

Mijn eigen kracht, gaf onbewust hoop. Ik besefte me dat ook ik een kracht  bezit om te vechten tegen dat stemmetje in mijn hoofd. Ik bezit de kracht om hulp te nemen en te aanvaarden. Het feit dat die kracht in mij zat (en nog steeds zit) was heel erg hoopgevend. Het mooiste is dat iedereen deze kracht bezit. Dat is goed nieuws. Ook voor jou! Iedereen bezit doorzettingsvermogen, het enige wat je moet doen is geloven. Echt geloven dat je kunt herstellen van een eetstoornis. 

Angsten tegemoet treden

Tijdens mijn eetstoornis vond ik het erg moeilijk om buiten te komen. Elke keer ik de stap waagde om mezelf onder de mensen te begeven (al was het maar gewoon even de straat uitwandelen) dan gaf me dat hoop. Ik besefte dat ik het wel degelijk kon. Het was heel erg motiverend om zelf te realiseren dat ik mijn angsten tegemoet trad en aanging. 

Bye Bye weegschaal

Ik geloofde niet dat ik ooit nog vaarwel tegen dat ding “de weegschaal" kon zeggen. Wat ik ook woog, het was eigenlijk nooit goed, nooit goed genoeg. Altijd was er die angst. Totdat ik me realiseerde dat ik steeds langer en steeds meer afstand kon nemen van die vreselijke demotiverende weegschaal. Het gaf me hoop dat ik zonder weegschaal kon.

Dromen

Wat mij ook veel hoop gaf, waren mijn dromen en doelen. Iedereen heeft dromen en doelen. En de meeste mensen vaak wel meerdere tegelijkertijd. Soms lijken deze te vervagen of compleet verdwenen. Maar wanneer we weer durven te dromen en we onze dromen activeren, kan je deze koesteren. Ik daag je uit! Schrijf ze nu meteen op en neem dit papiertje/ blaadje met je mee. En elke keer wanneer jij motivatie nodig hebt, kijk dan eens naar wat jij allemaal opgeschreven hebt. Het geeft hoop als je steeds dichter bij je doel kunt komen. Werken met het complimenten boekje van Isabelle is een hele goede manier om hier positief mee bezig te zijn en aan te werken. 

Steun

Wat veel kracht, moed en hoop gaf om deze strijd te overwinnen, was steun. Steun bij de stappen die ik moest zetten. Een luisterend oor waartegen ik alle angsten kon uitspreken. Het gaf me hoop dat er iemand was die kon bevestigen dat ik goed bezig was, of dat ik niet bang moest zijn, dat ik er niet alleen voor stond. Zo ook het vertrouwen van andere gaf hoop.
 

Laat je hoop niet wegnemen, want er is wel degelijk hoop.

En zo bestaan er nog ontelbaar veel dingen die je hoop kunnen geven. Durf kijken naar wat jij goed doet, en naar het hoopgevende hiervan? Wat gaat een gezond lichaam jou later geven? (kinderen?). Waar wil jij nog heen reizen? (naar een ver land?) Wat wil jij nog voelen en meemaken? (feesten, dansen, bungee jumpen, paardrijden, trouwen?) 

Laat niemand jou vertellen dat je iets niet kan! Stop nu met het maken van excuses en zorg goed voor jezelf. Dat ben jij, je lichaam, je hart en je ziel 100% waard! 

Camilia (her)schrijft haar verhaal ...

Dit Blog is geschreven door Camilia

Tien jaar lang ben ik hand in hand met mijn 'Evil Twin' door het leven gegaan. In het begin dacht ik dat zij mijn beste vriendin was, maar dat bleek allesbehalve waar te zijn. Al gauw raakte ik verslaafd aan haar, ik kon niks en nergens heen zonder dat zij naast me was en soms liet zij mij dingen doen wat ik normaal nooit zou doen! Zij nam mijn angst, boosheid, frustratie en verdriet af en juist dat zorgde ervoor dat ik verslaafd raakte aan haar. Zo'n 10 jaar geleden begon het met "controle" houden over mijn lichaam en het eten, maar al snel draaide het om en nam zij controle over mijn hele leven. Het begon met niet eten, en al snel ging het naar mijn gevoelens verlammen met eten om vervolgens alle negatieve emoties er uit braken.

Het gaf me een kick dat ik zo veel "controle" had over mijn lichaam en wat ik wel of niet aan mijn lichaam gaf, maar eigenlijk had ik geen controle als ik heel diep na denk. Want wie wil nou een leven hebben over wel of niet eten en alles doen om aan eten te komen dat je zelfs gaat graaien in een vuilnisbak en hopen dat niemand je ziet, of eerst checken of er een wc beschikbaar is als je ergens naartoe gaat, of 9 uurtjes op een dag bezig zijn met eetbuien en braken, of liegen tegen je dierbaren, of eten stelen van anderen, en zo veel keren horen van de arts dat je geluk hebt dat de bloed in je hart nog pompt?

Waar is Cami gebleven?! 

De weg kwijt zijn www.isa-power.nl eetstoornissen

Eigenlijk zat ik al die jaren vast geketend door mijn evil twin. Zij had mijn vleugels afgepakt zodat ik geen mogelijkheid had om door het leven te vliegen, ook heeft zij mijn schilderij helemaal zwart gemaakt zodat alle kleuren van mijn leven niet meer zichtbaar waren! Is dit het nu echt allemaal waard? 

Als ik zo sterk ben om zo veel schaden aan mezelf te richten, ben ik dan ook sterk genoeg om mij los te breken van die kettingen zodat ik eindelijk weer door het leven heen kan vliegen?

Mijn eerste stap was om die sleutel van die ketting te vinden, en gelukkig kwam ik mooie Isabelle tegen die me weer "hope" heeft gegeven en die me voorstelde aan een andere prachtige vrouw Kim! Wat was ik blij, wat was dit een mooie geschenk van God en wat koester ik dit geschenk in mijn hart! Ik heb nooit zo veel gehad aan een behandeling of coaching zoals nu, want bij ISA Power werken ze vanuit ervaring. Met liefde proberen ze mij te steunen, middels motivatie en vanuit mijn eigen kracht! Voorgaande jaren heb ik ook veel hulp gehad van andere instanties. Echter, had ik het gevoel dat deze mensen veelal werkten met kennis opgedaan uit boeken. Het tekort aan inlevingsvermogen in mijn problematiek en de onderliggende dingen was erg frustrerend. 

Door de mooie workshop heb ik mijn vleugels weer gevonden en besef ik me echt hoe veel ik kwijt geraakt. 

Wat ik me realiseerde tijdens de (B)EAT IT workshop is dat we allemaal een wonder zijn en mooi zijn op ons eigen manier. En laten we eerlijk zijn als iedereen het zelfde was dan was deze planeet wel heel saai geweest, ja toch? Ik heb geleerd dat mijn lichaam de twee mooiste dingen met zich meedraagt, namelijk mijn hart en mijn ziel. Ook heb ik geleerd dat het leven heel kort is en dat we alles moeten doen om van elk moment te gaan genieten en dat God (of Moeder Natuur - of hoe jij het ook wilt noemen) iedereen op deze mooie planeet heeft gezet voor een reden en het is aan jou (en ook aan mij) om die reden te ontdekken.

Ik besefte me tijdens de (B)EAT IT workshop ook dat ik mezelf door die evil twin compleet ben kwijt geraakt en dat enkel nog mijn lichaam aanwezig was, maar mijn geest was heel ver weg. Ik besef nu ook dat negatieve emoties er mogen zijn want dat maakt ons een mens en zonder die negatieve emoties zullen we ook niet zo genieten van de positieve emoties. Ik weet ook dat wij allemaal kracht in ons hebben en dat wij die op een positieve manier kunnen gebruiken. Het belangrijkste wat ik graag los zou willen laten is "zelf haat" en waarom haat ik mezelf nu zo erg? 

Kan ik van anderen houden als ik een hekel heb aan mezelf? Het klinkt cliché. Nee dat kan absoluut niet, want het is mij ook niet gelukt naar al die jaren. 

Ik ben er nog lang niet, maar de belangrijkste stap heb ik gemaakt en dat is dat ik tegen mijn grootste angst aan het vechten ben. Hoe moeilijk het ook is. Nog belangrijker is dat ik nog nooit zo eerlijk ben geweest tijdens een behandeling of coaching of wat voor hulp instantie dan ook!

Mijn nieuwe levensschilderij

Ik heb heel veel kleuren die ik wil gebruiken om mijn leven weer opnieuw te schilderen, en ik weet dat ik dat alleen maar kan doen als ik van mezelf kan houden. In mijn "future painting" zie ik Cami met twee sterke vleugels die op de wind mee zweven. Ik zie een Cami die krachtig in het leven staat. Soms dansend op een pódium waar zij al haar emoties kwijt kan raken en haar broer zit in het publiek naar haar te kijken. Vol trots kijkt hij naar die nieuwe Cami. En thuis in haar gezin heeft Cami haar handen vol aan haar kind, die met liefde naar haar kijkt en regelmatig zegt "mama ik hou van je". Cami heeft natuurlijk ook een man - die zijn liefde deelt zonder woorden maar door dingen te doen - en daarvan ontvangt zij de meest krachtigste liefde die ze ooit heeft gevoelt. De nieuwe Cami is niet meer bang voor het leven. Ook Cami's moeder heeft haar eigen kracht weer hervonden om ook met haar eigen angst om te gaan. Cami's vrienden geven warme knuffels en laten haar zien én voelen dat zij het waard is. Die nieuws Cami kan in de spiegel kijken en met een glimlach en vol trots zeggen "Cami ik hou van je"! 

Om deze doelen te bereiken moet ik stoppen met excuses vinden, moet ik stoppen met bang zijn, en moet ik stoppen met mezelf straffen.

Ik weet dat het leven mooi kan zijn, dat zie ik bij de ervaringsdeskundigen van het Isa Power Team Zij weten als geen ander hoe moeilijk het is én toch hebben ze hun eetstoornis overwonnen en zijn ze opgebloeid tot mooie en sterke vlinders. Ik besef me ook dat zij ooit een rups waren. Alles heeft tijd, ruimte en liefde nodig om te kunnen groeien! Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn. 

Ik weet dat er hoop is en ik wil echt bewijzen aan iedereen én vooral aan mezelf dat ik uiteindelijk weer kan vliegen door het leven in de hoop dat ook ik anderen mag gaan helpen om hun eigen schilderij opnieuw te tekenen! 

WHATEVER!!!! You can do it!

"En dan komt de dag dat je ongemerkt weer blij en gelukkig kan zijn, de dag dat je je vrij voelt. Hard werken, dat was het zeker, maar er is resultaat geboekt". Nienke

Ditmaal is een andere held aan het woord. Nienke verteld openlijk hoe zij worstelde en soms nog steeds worstelt met haar eetstoornis. Ik ken Nienke als een hele wijze dame met een hoog bewustzijn. Zij weet en voelt dingen vanuit haar helder denken. Nienke kent, net zoals ieder ander mens, ups and down in haar leven. Ze heeft inmiddels een enorme schatkist aan levenservaring op gedaan, welke zij graag met jou wil delen. Lees hieronder haar krachtige en openhartige verhaal..... 

... A STORY OF HOPE ...

Mijn lichaam vult zich weer, zonder dat dit weerzin bij me opwekt en ook de neurologische processen beginnen soepeler te verlopen.

It's a fine line (een dunne lijn)....want ondanks het gelukzalige gevoel dat dit me oplevert, ligt er zonder dat ik het door heb een sluipschutter op de loer. 'Klaar om toe te slaan op een onbewaakt moment. Klaar om de strijd met mijn, nog wankele hernieuwde zelfvertrouwen aan te gaan. Wachtend tot mijn pijn, mijn kwetsbaarheid, geraakt wordt'. Om me vervolgens weer het isolement in te trekken, de luiken te sluiten en de boze wereld buiten te houden.

De bescherming van de muren staan symbool voor de gevaarlijke buitenwereld. Realiseer je wel dat deze muren niet alleen de pijn buiten houden, maar ook de vreugde !

De bescherming van de muren staan symbool voor de gevaarlijke buitenwereld. Realiseer je wel dat deze muren niet alleen de pijn buiten houden, maar ook de vreugde !

Een destructieve oplossing die een doel gediend heeft mijn kwetsuren te beschermen, maar gelijktijdig zorgde voor afscherming en me belemmerde om de echte connectie met anderen aan te gaan. Dit allemaal vanwege een diepgewortelde angst om niet te voldoen, niet geaccepteerd te worden, afgewezen te worden. De angst dat de ander het vertrouwen in je verliest, je goede intenties niet op waarde schat, je niet begrijpt.

Maar waarom ben ik daar zo afhankelijk van?
Is het niet het belangrijkst dat ik vertrouwen heb in mezelf, in mijn eigen goede intenties? Dat ik mezelf accepteer, ondanks dat dit soms reacties opwekt bij anderen? Zijn de gevoelens, de waarneming en de reacties van anderen niet de verantwoordelijkheid van henzelf? 

Deze theorie is me compleet helder, echter in de praktijk laat ik me nog met regelmaat omverblazen! Zichtbaar? Compleet niet! Ik beschik over een zeer kalme uitdrukking en ben ook zeer zeker geen grijze muis die je niet ziet of hoort. Maar veelal heb ik een "huilend hart" wanneer ik uit mijn "liefdevolle (droom)wereld" word gehaald en geconfronteerd word met de realiteit.

Mijn wereld, die echt niet alleen uit roze wolkjes bestaat, maar waarin mensen de ruimte krijgen om "te zijn", compleet met een verscheidenheid aan eigenschappen! Oprecht, eerlijk, duidelijk, maar ook accepterend en zacht voor elkaars onvermogen. Echter, alleen in deze wereld, voelt afgescheiden. Dus ik moet een tegenbeweging maken; ik zal me moeten wapenen tegen de wereld waarin ik leef!  

Keer op keer word ik in deze wereld uitgedaagd.

De kracht die ik de afgelopen tijd heb opgedaan, maken dat ik de confrontaties met de wereld weer vaker aan durf te gaan. Eerlijkheid gebied te zeggen, dat er ook nog vaak momenten zijn dat mijn angst te groot wordt. "Naar huis", klinkt dan in mijn hoofd. Inmiddels weet ik dat dit niet de oplossing is. 

Mijn angst is er niet, ik maak mijn angst!

Ergens in mij wakkert het "whatever-gevoel" meer en meer aan! Wat kan me gebeuren als ik met mijn goede intenties een ander in de weg zit? Ik ben wie ik ben! Daar hebben ze het maar mee te doen? Hoezo zou ik mezelf de verbondenheid met anderen niet meer gunnen? Begeef ik me wel of niet onder de mensen?....

WHATEVER!!!! You can do it!

Calorieën tellen

De meeste vrouwen en ook mannen schijnen er last van te hebben. Je weet wel, zo'n ingebouwd calorie-rekenmachientje in je hoofd? We nemen hem mee naar de supermarkt als we de boodschappen in ons boodschappenwagentje leggen. We calculeren razendsnel hoeveel calorieën overal inzitten. We nemen hem ook mee als we uit eten gaan! Vrouwen durven hem zelfs mee te nemen als ze op hun eerste date gaan, in dat geval bestellen zij gewoon sla en een cola light of water.

Als we 's ochtends in de auto stappen onderweg naar ons werk en we moeten stoppen bij de benzine pomp dan nemen we hem ook mee naar binnen, zelfs als we alleen maar de tankbeurt af moeten rekenen. Stel je voor dat je hem in de auto zou laten liggen dan kom je terug met zakken vol snoep. Tja, laten we eerlijk zijn dat rekenmachientje beschermt ons ook! Ik vraag me weleens af of we er misschien mee geboren zouden zijn? 

Vroeger was ik een ster in hoofdrekenen. Einstein en Pythagoras zouden jaloers op me zijn geweest als zij nog in leven zouden zijn geweest. Binnen no-time kon ik namelijk uitrekenen hoeveel ik die dag had gegeten. Ik at eigenlijk altijd te weinig. En met zulke tekorten kon ik zowel geestelijk als lichamelijk géén goede prestaties leveren!

Door het volgen van seminars, workshops en lezingen op het gebied van voeding en gezondheid kwam ik er achter dat calorieën puur één soort graadmeter zijn, maar helemaal niets zeggen over de voedingswaarde en de vitamines en mineralen. Weet jij wat jouw lichaam nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren en te presteren? Wist jij dat de keuzes van voeding een enorme impact hebben op je gezondheid? Wat eet jij? Gevarieerd? Eenzijdig? Weet jij ook hoeveel nu eigenlijk goed is voor je en wanneer?

Misschien ken je ze wel, de superfood, ik ben er gek op! Rauwe cacao, Acai, chia en hennepzaden, goji bessen, moerbuien, maca poeder en ga zo maar door. Allemaal heerlijk door een smoothie met banaan en spinazie. Maar alleen maar super gezond eten en jezelf schuldig voelen als je een keer geen superfoods kunt eten wordt ook wel orthorexia genoemd. 

Dit is een minder bekende en afgeleide van vorm van Anorexia Nervosa. In dit geval slaan mensen door in gezond willen eten. De Amerikaanse natuurarts Steven Bratman heeft in 1993 een boek uitgegeven waarin hij dit verschijnsel ‘orthorexia nervosa' noemt, maar andere professionals zijn er nog niet over uit of orthorexia echt bestaat.

Orthorexia is een eetstoornis waarbij mensen op een extreme manier bezig zijn met gezond eten. De strenge regels over eten kunnen zorgen voor een erg eenzijdig eetpatroon en daarmee kunnen tekorten aan voedingsstoffen ontstaan. Mensen gaan steeds obsessiever om met eten: bedenken wat ze gaan eten, welke hoeveelheden, welke combinaties en op welke tijdstippen. Een normaal sociaal leven is erg lastig want anderen hebben andere eetgewoontes. Net zoals bij alle andere eetstoornissen wordt je wereld steeds kleiner.

Dus eet op z'n tijd gewoon een lekker stuk appeltaart of chocolade zou ik zeggen! 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drunkorexia: de alcoholische eetstoornis

Een gemiddelde student klokt wekelijks één of meerdere glazen alcohol naar binnen. Niks mis mee, achterwege gelaten dat één flesje wijn zo'n 600 calorieën telt. Wie flink doorhaalt, loopt daarom het risico een paar pondjes aan te komen. 'Uitgesloten', zo besluiten studente met een alternatief te komen. Uithongeren om je daarna vol te gieten met drank.

Maak kennis met 'drunkorexia'
Uitgaan, partyhoppen en alcohol drinken. Een combinatie die zeer moeilijk samen lijkt te gaan met het huidige schoonheidsideaal; hoe slanker, hoe beter. Toch is het not-done dat ene drankje te laten staan en door je vrienden bestempelt te worden als spelbreker. Althans, zo denkt een deel van de studenten. Dertig procent van de vrouwen tussen de 18 en 24 jaar geeft toe wel eens een maaltijd over te slaan om 's avonds te kunnen drinken. Diëtisten spreken van het fenomeen 'drunkorexia', gebaseerd op verhalen van hun cliënten die zowel aan een eetstoornis als aan een drankprobleem lijden.

Gevolgen die er niet om liegen
Deskundigen maken zich ernstig zorgen over de nieuwe dieethype. De effecten van alcohol zijn vele malen groter wanneer je drinkt op een nuchtere maag dan wanneer je goed gegeten hebt. Zo blijkt een patatje mayo de opname van alcohol te vertragen. "Studentes die zich met een lege maag in het uitgaansleven storten, worden sneller dronken en lopen een groot risico bewusteloos te raken of alcoholvergiftiging op te lopen", aldus Victoria Osborne, professor volksgezondheid in de Britse krant Dailymail.

Ook op de lange termijn vormt 'drunkorexia' een bedreiging voor de gezondheid. Het rijtje symptonen liegt er niet om; een hoge bloeddruk, kans op hart- en vaatziekten of last van depressiviteit. Soms zelfs met de dood tot gevolg. Drunkorexia wordt overigens nog door veel studenten onderschat. Susan Ringwoord van de Eating Disorders Association: "We hebben het hier over een serieuze eetstoornis, waarvan de gevolgen minstens zo erg zijn als bij die van anorexia." (Bron; studentennet - auteur: Jesse Kleijer)

In het weekend flink aan de zuip en dan doordeweeks bijna niks meer eten. Drunkarexia, niet eten om van je drankkilo's af te komen, komt vooral onder studenten steeds meer voor. Is het de eerst stap naar een eetstoornis?

In de VS en Engeland is het al langer een fenomeen en dan met name onder studenten. Jaarlijks kloppen duizenden jonge dames aan bij de behandelcentra. Een paar dagen per week krijgen ze hun calorieën alleen binnen in de vorm van alcohol. 

Bier + Bier = kilo's erbij
De kilo's komen er snel bij als studenten op kamers gaan. In de eerste drie maanden komen ze gemiddeld 1,2 kilo aan. Bij leden van een studentenvereniging is het nog een tikje erger: zij krijgen er gemiddeld 2,1 kilo bij.

Meer drank en minder bewegen is een geen goede combi voor de lijn. Om dat te compenseren gaan veel studenten de rest van de week lijnen. Die kilo's moeten er weer vanaf van zichzelf.  

Elske van den Berg van Novarum, een behandelcentrum voor eetstoornissen, ziet het steeds vaker. "Dit is een fenomeen dat vijf jaar geleden echt ondenkbaar was. De druk op vrouwen om slank te zijn neemt enorm toe." Volgens Van den Berg gaan de studenten vaak een paar dagen vasten of slaan ze maaltijden over, zodat ze in het weekend flink kunnen gaan drinken.

Compenseren, compenseren en nog eens compenseren!! Zijn we werkelijk aan het genieten of houden we onszelf voor de gek? 

Twee opties
Volgens onderzoeker Linda Duits realiseren mensen zich niet wat de gevolgen zijn van veel drinken. "Veel bier vertaalt zich in veel kilo's. Er zijn twee opties: minder drinken of minder eten. De druk om veel te drinken is hoog, maar ook de druk om tegelijk slank te zijn. Lijnen wordt gezien als iets goeds en slank is mooi." Maar is dt ook werkelijk zo? Wie heeft dat nu eigenlijk bepaalt? 

Het is volgens Elske van den Berg een zorgelijke ontwikkeling, omdat de studenten lijnen steeds meer als 'normaal' zien. "Het is normaal om niet te eten en juist veel te drinken. Drunkorexia is nog niet echt een eetstoornis, zoals anorexia, maar het kan hier wel in uitmonden." Maar er zijn nog meer tactieken: "soms sporten ze overmatig, maar ook drugs worden soms ingezet als 'maaltijd vervanger", zegt Van den Berg.  

Wanneer zijn we tevreden met onszelf en begrijpen we dat middelen zoals alcohol, drugs en eten ons slechts tijdelijke prikkels geven, verdoving, demping maar dat we hoe dan (na de tijdelijke verdoving) toch weer met onszelf geconfronteerd worden!!??

(Bron: artikel RTL Nieuws -( Gegevens/cijfers op basis van Amerikaans onderzoek)

één dag uit mijn leven met een eetstoornis

Geschreven door Tessa

Het is maandag 7 uur ’s ochtends als mijn wekker gaat. Het eerste wat er in me op komt is wat ik deze dag allemaal moet gaan eten. Deze gedachte wordt gelukkig al snel overspoelt omdat ik me bedenk dat ik mijn dagelijkse bezigheid nog moet checken, de social media. Ik ben als ik het zelf zeg echt mega verslaafd aan mijn Iphone. Het liefste whats'app ik de hele dag door. Als ik mijn social media gecheckt heb stap ik uit bed, ik realiseer me dat het al kwart over zeven is en ik schiet in de stress. Gelukkig sta ik tien minuutjes later aangekleed en wel boven aan het trapgat. Shit, ik moet ontbijten. De gedachtes schieten door mijn hoofd en de gedachte hoe ik onder dit ontbijt uit ga komen is de aller grootste.

Langzaam maar zeker besef ik me dat ik dit ontbijt wederom niet kan overslaan, mijn ouders houden me elke ochtend in de gaten. Het is om gek van te worden. Ik loop de trap af, begroet mijn ouders en ga zoals gewoonlijk de keuken in. Ik doe mega lang over het klaarmaken van mijn ontbijt, expres, in de hoop dat mijn ouders weg gaan. Maar nee hoor, meneer en mevrouw blijven rustig aan de eettafel op mij zitten wachten. Ik slaak een diepe zucht en meng mij vervolgens tussen de discussie die mijn ouders weer aan het voeren zijn. Altijd die discussies, ik word er gek van. Aan de andere kant vind ik de discussies heerlijk, zo word er minder op mij gelet. Ik pak de lepel en breng mijn ontbijt hapje voor hapje naar binnen. Alweer die stomme gedachtes. Ik probeer ze weg te drukken maar mijn eetstoornis is te sterk. Na mijn ontbijt maak ik mijn lunch klaar voor school.

Ik haat brood maar ik heb geen keuze, ik lunch bij docenten. Eindelijk ben ik zover om naar school te fietsen, maar liefst 4 kilometer van mijn huis vandaan. Elke dag, heen en terug. Ik race die 4 kilometer altijd als een gek. Ik ben vaak een van de eerste op school, ik hou er namelijk niet van om te laat te komen. Altijd op tijd, nooit te laat. Ik hou niet van te laat komen. Ik ben maar liefst een kwartier te vroeg op school. Ik haat wachten want ik ben super ongeduldig. Langzaamaan stroomt de school vol met mensen. Jong, oud, lelijk, knap, dik, dun. Iedereen is verschillend. Ik hou er van om mensen te bekijken, om hun uiterlijk te zien en ook om mezelf met andere te vergelijken. De bel gaat, eindelijk.

De eerste drie uur les vliegen voorbij en dan is het pauze. Pauze, het verschrikkelijkste moment van de dag waarop iedereen de trappen afrent om zich vervolgens op een stoel neer te planten en te gaan eten. Ik loop achter mijn vriendinnen aan naar beneden, weleens waar met mijn mobiel in mijn hand en ook ik plant mezelf vervolgens neer op de grond. Iedereen om mij heen eet, maar ik niet. Ik schaam me niet omdat ik niet eet, ik zou me eerder schamen als ik wel eet. Ook mijn vriendin vraagt me weer of ik niet wat moet eten. Ik word gek van de vraag maar ik kan me ook bedenken dat ze het doet omdat ze om me geeft, omdat ze zich zorgen maakt. Altijd heb ik mijn standaard antwoord klaar: ‘nee, ik heb geen honger. ‘ Ik zie dat ik haar verdriet doe met dit antwoord en ik zie ook dat zij ziet dat dit antwoord geen eerlijk antwoord is, maar gelukkig houdt ze op en begint ze met een meisje een ander gesprek.

De bel, deze pauze heb ik tenminste overleefd. De stoet trekt weer de trappen op naar boven toe, de lokalen in. Het uur dat volgt vlieg ook weer voorbij. Het uur daarna maak ik me elke minuut druk om de pauze, hoe kan ik hier het beste onderuit komen? Ik heb mijn gedachte niet bij de les en als de docent mij een vraag stelt kan ik hier geen antwoord op geven. Zie je wel, je kan ook niks. Je faalt weer, zoals altijd. Ik haat mezelf, wat haat ik eigenlijk niet? Einde van de les, begin van de tweede verschrikkelijke pauze. Ik sjok naar de lerarenkamer toe en wacht totdat mijn Nederlands docente me ziet. Ze zwaait en glimlacht lief, ik vind mijn Nederlands docente een van de liefste docenten van onze school en ik ben blij dat ze dit voor mij doet. Dat ze haar pauzes op offert om met mij te lunchen.

Eigenlijk is het de halve pauze stil in het lokaal, ik zeg niks, zij zegt niks. Af en toe stelt ze een vraag maar nadat ik antwoord gegeven heb is het weer een poos stil. Ik hou van stiltes, ik hoef dan tenminste niks te zeggen. Mijn twee boterhammen met kaas gaan langzaam maar zeker op. Alles in mij schreeuwt dat ik dat ding niet moet eten, dat ik het weg moet gooien en dat ik dik word, dik ben. Ik probeer niet te luisteren maar de gedachtes maken me zo gek. Alweer gaat de bel, eindelijk verlost. Nog maar een uurtje te gaan voordat ik weer lekker 4 kilometer naar huis mag fietsen. Dit uurtje geschiedenis kruipt voorbij. Geschiedenis is een vreselijk vak en mijn gedachtes dwalen al snel af naar wat ik ga doen als ik thuis ben. Eten, niet eten? Als mijn moeder me dwingt om te eten, wat zal ik dan nemen? Ik ben blij als ik eindelijk op de fiets naar huis zit. Ik voel dat ik moe ben, dat ik duizelig ben maar ik probeer het gevoel te negeren. Mijn benen voelen zwaar en ik fiets in een slakken tempo naar huis. Nu hoef ik gelukkig niet op tijd te zijn, geen haast dus.

Eenmaal thuis ben ik lekker alleen en loop gelijk door naar boven, naar mijn computer. Weer de social media. Een uurtje later moeten we avond eten, ik ben eigenlijk te moe om me hier druk over te maken. Ik mijn hoofd tel ik alle calorieën van deze dag op en ben tevreden over mezelf. Ik hoef nu gelukkig niks te compenseren. Dit avond eten was een van de eerste keren dat ik me geen zorgen maak over het aantal calorieën dat ik naar binnen prop. Na het eten ga ik gelijk naar boven, achter mijn geliefde computer. Eigenlijk moet ik huiswerk maken dus pak ik na lang uitstellen mijn biologie boek er maar bij. Ik heb helemaal geen concentratie en ben er dus al snel helemaal klaar mee. Ik gooi uit frustratie mijn boek tegen het raam. Ik ben boos, boos op mezelf, boos op eten maar vooral boos op mijn stomme eetstoornis. Was ik maar nooit begonnen met afvallen. Als ik in het begin niet had gedacht dat dit mij controle zou geven zat ik nu niet zo diep in de put, zat ik nu niet met mezelf in de knoop en had mijn omgeving zich nooit zorgen hoeven maken.

Als, als, als. Ik probeer mijn gedachtes te verzetten naar mijn toekomst. Ik probeer me te bedenken waar ik over 5 jaar wil staan. Ik zou heel graag mijn havo en vwo diploma hebben en zelfstandig in Oostenrijk wonen. Ik heb er alles voor over om diergeneeskunde te gaan studeren, dit is echt een mega grote droom. Na een tijdje te hebben nagedacht over mijn toekomst en mijn herstel realiseer ik me dat ik heel moe ben. Ik pak mijn schoolspullen voor de volgende dag, kleed me om, poets mijn tanden en ga lekker naar mijn bedje. Ik moet eerst nog een aantal buik- en beenspier oefeningen doen voordat ik mag slapen. Het is ondertussen al tegen twaalven. 

Heb jij ook een verhaal net als Tessa wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl

Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al?

illustratie website isabelle.jpg

Jaren geleden heb ik me voorgenomen om nooit meer te kotsen, te lijnen en op die klote weegschaal te staan. Dat is geen gemakkelijk voornemen, het was destijds zelfs lastiger dan doorgaan. Om patronen te veranderen moet je namelijk eerst erkennen dat je in een door jezelf gecreëerde wereld leeft. Net als voor de gestopte roker geldt dat het verleidelijk is te twijfelen aan het besluit. De roker wordt namelijk verscheurd door twee strijdige emoties. Enerzijds het verlangen naar genot en anderzijds de angst voor de dood. 

De wil is een raar iets. Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al? 

Je kunt in elke geval niet willen niets te willen, want willen doen we altijd. Zelfs als we niet weten wat we precies willen. De uitspraak 'waar een wil is, is een weg' is erg dubbel. Het probleem is niet de wil en ook niet de weg. Het probleem is welke weg je de wil opstuurt. Waar stuur je die wil dan heen?

Wat wil jou wil nog allemaal doen, zien, horen, meemaken, proeven, ruiken, ervaren en beleven?

Wat wil jou wil nog allemaal doen, zien, horen, meemaken, proeven, ruiken, ervaren en beleven?

Een weg die ik niet wil inslaan, is bijvoorbeeld die van de harddrugs.
Niet omdat ik niet wil 'high' wil zijn of niet wil 'trippen'. Integendeel, 'trippen' lijkt me best wel spannend. Zo spannend dat, als ik dat eenmaal een keer gedaan heb zo gaaf vind, dat dan iedere dag wil. Én dat wil ik niet! 

Hoe dan ook, de uitspraak 'ik wil trippen' betekent uit mijn mond iets anders dan uit de mond van iemand die verslaafd is en dagelijks daadwerkelijk high is of aan het trippen is. Hij wil iets anders dan ik, omdat hij weet wat hij wil. Zijn wil heeft inhoud. En 'ik wil trippen' is voor mij dus ook een ander soort willen.

10343570_l.jpg

Kun je eigenlijk iets willen wat je nooit eerder hebt gedaan of hebt ervaren? Waar verlangen we dan naar? We kunnen wel van alles zeggen dat we het willen, maar willen we het dan ook echt? Want wat is dat voor een wil, die niet weet wat-ie wil?

Een eetstoornis is niet alleen een vrouwending!

Isabelle & Ron

Isabelle & Ron

Isabelle Plasmeijer sprak met Ron Meijering in het kader van Isabelle’s eerste zelfhulpboek "Wanneer kap jij ermee?"

Mannen krijgen geen eetstoornis. ONZIN! Blij ben ik, dat ik de kans krijg Ron Meijer te interviewen voor mijn boek “ik KAP ermee”. In het zelfhulpboek komen verschillende mensen aan het woord. Zij vertellen hun persoonlijke verhaal over hun gevecht tegen hun eetstoornis en hoe ze dit gevecht hebben weten te overwinnen. Middels hun openhartigheid vormen zij een voorbeeld voor andere die kampen met een eetprobleem. Nagenoeg de helft van de mensen in ‘Ik KAP ermee’ is man. Zij hadden last van boulimia, anorexia, binge eating, inverse anorexia of het zogenaamde machismo en het adonis complex aan toe. Voor heren is het gebruikelijker deze laatste termen te noemen. Ron kampte vroeger zelf met anorexia. Het was een verademing iemand te ontmoeten die openhartig en zonder schaamte over zijn ervaringen vertelt.

“Het heeft me mijn hele jeugd gekost” vertelt Ron. Van zijn 13e tot zijn 19e heeft hij een extreem bewogen periode gekend. Meijering was 13 toen hij met een hartslag van 34 en een eenzelfde gewicht werd opgenomen in het ziekenhuis. De jaren daarna kende hij pieken en dalen. Op en neer ging vooral zijn gewicht, want van binnen zat hij al die tijd in een dal. Af en toe werd Ron ontslagen uit het ziekenhuis en ging hij naar huis. Maar zodra hij niet onder toeziend oog was van professionals dook zijn gewicht naar beneden. “Ik was altijd al anders, ik was het pispaaltje en werd gepest op school”. Niets hielp bij Ron. Tijdens zijn opname in de kliniek hield hij de zusters voor de gek. “Mensen met een eetstoornis zijn hartstikke intelligent. Ik kon iedereen voor de gek houden en mensen om de tuin leiden. Ik gooide mijn eten in de plantenbak zonder dat iemand iets door had.”

Niks eten en drinken gaf Ron een gevoel van macht, hij voelde zich er prima bij dus waarom zou hij het dan anders doen? Iets dat goed voelt, daar ga je toch mee door? Dat klinkt logisch, maar Ron had vroeger helemaal niet door dat hetgeen waarmee hij bezig was ontzettend slecht was voor zijn geestelijke en lichamelijke gezondheid.

 Het omslagpunt kwam pas toen ik op mijn 17e school verliet en ging werken bij een bakker. Voor het eerst kreeg ik complimenten en voelde ik me gewaardeerd door mijn collega’s en mijn baas.” Hierdoor realiseerde Ron zich dat hij zijn eetstoornis helemaal niet meer nodig had. 

 “Het gaat niet om dat rot vreten, het gaat om veel meer” zegt Ron vol overtuiging. Ook vindt Ron dat mensen niet geholpen moeten worden met hun eten, “mensen moeten geholpen worden met het echte probleem. Pas dan zul je ontdekken dat je de eetstoornis niet nodig hebt.”

Ron is komisch en zit vol zelfspot, dat blijkt al wel uit zijn ludieke opmerkingen. Het is mooi om te zien hoe ook hij een zeer moeilijke periode uit zijn leven heeft weten te overwinnen en nu andere helpt. Vanuit zijn passie en missie om het taboe rondom eetstoornissen bij jongens en mannen te doorbreken richtte hij twee online platformen op www.anorexia.nl en www.boulimia.nl  Hier kunnen ouders, professionals maar bovenal jongens zelf terecht met hun verhaal en informatie vinden. 

Schermafbeelding 2014-02-05 om 17.01.06.png

Heb jij een verhaal wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl

Waarom zou ik veranderen?

Ja, we willen wel dat er wat verandert, maar we zijn bang om te veranderen. Vaak zetten we onze hakken in het zand.

verandering en angsten overwinnen eetstoornissen www.isa-power.nl

Waar komt die weerstand voor verandering toch vandaan?
We willen wel gezonder worden, fitter, energieker, vrolijker, opgewekter zijn en we dromen over een toekomst die ons toelacht. We ‘hopen’ erop! Waar zouden we toch zijn zonder ‘hoop’? Hoop is net zoiets als water, we hebben het nodig om te overleven, een week zonder water en we zijn dood! Zo is het eigenlijk ook met hoop! Het is een van de drijfveren van ons leven! Maar ‘hopen’ zonder een handeling is net zoiets als bij een water put gaan staan met je emmer en verwachten dat deze emmer vanzelf vol loopt. Dat werkt niet, we moeten zelf ook ‘doen’.

Wie of wat houdt ons eigenlijk tegen?
Het antwoord op die vraag is makkelijk te beantwoorden, maar vaak lastiger toe te geven. Diegene die verandering tegen houdt, dat ben je natuurlijk zelf! Het oude vertrouwde en het gemak houdt patronen & rituelen, ongeacht of deze nu minder efficiënt zijn en wel of niet werken, in stand. We veranderen niet puur uit angst om dat vertrouwde los te laten! Oud en vertrouwd, slecht of niet, het biedt ons ook zekerheid, we weten wat er gaat komen. Daarom zeggen mensen lastig hun baan op, ook al is deze helemaal niet leuk en is je baas eigenlijk een klootzak.

Om te winnen moet je durven verliezen
Daarom blijven we in een relatie, ook al hebben we elke dag een conflict en is de passie allang gedoofd! Daarom vluchten we in een eetstoornis, omdat het ook een vertrouwd patroon is en ons als mens ook een zeker mate van ‘zekerheid’ biedt. Verandering is lastig, omdat wij als mensen de waarde van wat we nu hebben overschatten en de waarde van wat ze zouden kunnen krijgen, door het oude vertrouwde op te geven, vaak onderschatten. Zo zei een goede vriend van me ooit tegen mij “om te winnen moet je durven te verliezen”. Dus vooruit met die geit en geef jezelf een schop onder je kont, maar om tot verandering te komen hebben we niet altijd een schop onder onze kont nodig.

De behoefte voor verandering ontstaat namelijk vanzelf als de mate van ontevredenheid en de hiermee gepaarde pijn over de huidige situatie - in combinatie met het verlangen naar de nieuwe situatie - groter is dan de moeite die de verandering kost. Het verlangen en het hiermee gepaarde plezier wat het je gaat opleveren moet dus groter zijn.

Heb jij een verhaal wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl