Soepel door de kerst maand

Voor velen is kerst een bijzondere maand. Veel mensen brengen kerst samen met familie door. Het is een mooi moment om het jaar af te sluiten en vooruit te blikken naar 2021. Maar voor sommige is het een stressvolle aangelegenheid: feesten, eten en drinken, oliebollen en champagne en 3 dagen achter elkaar (veel en lekker) eten. Zeker voor mensen die worstelen met een eetstoornis.

Sommige zijn bang om te eten, weer anderen zijn bang dat ze niet meer kunnen stoppen en dat het een groot vreet festijn word. Wat jij ook voelt of wat jij ook denkt en wat voor eetstoornis je ook hebt, hieronder hebben we de beste tips van ervaringsdeskundigen die vroeger ook een eetstoornis hadden voor jou verzameld. 

Tip 1: Maak een actieplan voor de kerst

Het is niet handig om de vakantie te starten zonder dat je weet wat je gaat doen. Bedenk nu alvast wat je allemaal kunt gaan ondernemen. Dus kom op, pak je agenda en maak een wensen- en verlanglijstje. Pak je telefoon en stap in de actie, bel en plan afspraken in met familie en vrienden. Stel jezelf doelen, doelen die te maken hebben met leven, het echte leven. Doelen die te maken hebben met je goed voelen. Misschien wil je wel een mooie ervaring: naar de sauna, de schoonheidsspecialist, de bioscoop of de Efteling?

Tip 2: Het samen zijn is belangrijker dan eten en drinken. 

Verleg de focus van het eten naar de liefde en warmte die je mag ontvangen van je vrienden en familie. Probeer niet aan eten te denken en verleg je focus en ga een goed gesprek aan met een van je familie leden. Misschien hebben je oma en opa nog wel mooie en bijzondere verhalen te vertellen uit de tijd dat zij jong waren? En als het eten eenmaal op tafel staat, probeer dan te genieten van het feit dat iedereen samen is en met jou kerst wilt vieren. 

Tip 3: Zet leuke muziek op en kom vast in de kerst sferen.

Tip 4: Ga een lekkere wandeling maken buiten

Kerst is echt niet alleen bedoeld om te eten. Het samenzijn is echt belangrijker. Bedenk daarom leuke activiteiten om samen te doen. Doe spelletjes (Monopolie, kaarten spellen, Stratego, of een ander gezelschapsspel) of ga schilderen, kijk een leuke kerst film en vergeet niet om een leuk kerst nummer op te zetten terwijl je jezelf vermaakt.

Tip 5: Zorg extra goed voor jezelf!

Tut jezelf lekker op, neem een heerlijke douche, smeer je in met een lekkere bodylotion en neem de tijd voor jezelf. Door bewust de tijd te nemen voor jezelf, start je de dag meteen al beter. Jij bent het waard om goed voor te zorgen dus waarom zou je niet voor jezelf zorgen alsof het je vriendin zou zijn? En waarom zou je vandaag dan nog té veel of té weinig eten? Wees ook matig met alcohol. Hoe wel je je misschien even bevrijd voelt van alle spanning door het drinken van alcohol, de kater van mensen die hun verdriet en emoties weg drinken is altijd harder en zwaarder.

Tip 6: Dankbaarheid

Om echt in de kerst stemming te komen kan het goed zijn om eens te overdenken wat je afgelopen jaar allemaal hebt bereikt en wat je komend jaar wilt bereiken. Je hoeft echt niet tot nieuw jaar te wachten om hier alvast over na te denken. Schrijf alles op, hoe kleine stapjes het ook waren. Vergeet niet dat deze kleine stapjes jou uiteindelijk boven aan de berg brengen! Bedenk ook wie of wat jou kan helpen bij het bereiken van nieuwe doelen voor 2021.  Wat ook goed is om te doen is om kerstkaartjes te schrijven aan alle mensen die dit jaar belangrijk voor je zijn geweest. Vertel ze waarom je van ze houdt en waarom ze zo belangrijk voor je zijn. Je zult zien dat je je gelijk niet meer zo eenzaam voelt deze kerst.

Tip 7: Doe iets voor een ander

In plaats van te piekeren en jezelf helemaal gek te maken, met zorgen om eten en je gewicht, probeer de focus eens te verleggen naar iets anders. Iets wat misschien belangrijker zou kunnen zijn dan jouw (eet)probleem? Hoe is het met de zwervers en daklozen tijdens kerst? Hoeveel bejaarden zitten alleen in een bejaardentehuis en zijn eenzaam? Kun jij iets doen of bedenken wat jij kunt doen voor een ander? Bekijk dit filmpje maar eens (en probeer niet te huilen) en bedenk je daarna meteen wat jij deze kerst voor een ander kunt betekenen? 

Hier vind je een link - (Vrijwilligerswerk) mocht je als vrijwilliger aan de slag willen en iemand blij willen maken, zoals kinderen of een bejaarden meneer of mevrouw. Zoek op internet naar: "vrijwilligerswerk kerst + jouw provincie/stad"

Tip 8: Wees eerlijk, open en deel je zorgen.

Wees eerlijk naar de mensen met wie je de feestdagen viert. Door open en eerlijk te praten wordt het makkelijker om niet aan je gewoontes toe te geven. Vertel wat je lastig vindt en laat bijvoorbeeld je zus helpen bij het opscheppen van een normale portie als je het even niet meer goed weet. Wees duidelijk in wat voor soort maaltijden of momenten lastig voor je zijn. Door dit aan te geven kunnen jouw familie en vrienden altijd even helpen. Door eerlijk verdwijnt de druk van de ketel en is het niet meer zo lastig als dat het in het begin leek. Je hoeft het niet alleen te doen. En het is ook niet stom of zwak om hulp te vragen. Mensen vinden het juist fijn om jou te helpen, want als ze je beter begrijpen kunnen ze je ook beter helpen!

Tip 9: Plan elke dag één ding waar je héél blij van wordt.

Wanneer je elke dag iets doet waar je blij van word gaat elke cel in je lichaam zich ook blij voelen. Probeer maar eens 5 minuten touwtje te springen op je allerleukste muziek. Waarschijnlijk voel jij je daarna ook energiek en blij? test het uit! En het maakt niet uit wat je gaat in plannen, als je er maar heel blij van wordt. Voor de een is het even lekker dansen op zijn/haar lievelingsmuziek en weer een ander kiest er juist voor om zich even terug te trekken met een goed boek. Misschien houd je stiekem eigenlijk wel van koken? Dan is de dit een uiterst mooie kans (uitdaging) om je eigen lievelingstaart of koekjes te bakken. Alles wat je doet is goed, als je er maar bewust en met liefde en aandacht de tijd voor neemt.

Tip 10: Eet wat je lichaam en ziel nodig hebben

Probeer ook deze week niet te compenseren en stel je flexibel op voorafgaand en tijdens de eetmomenten. Het kan zijn dat het ontbijt wat later is dan normaal, want op vakantie slapen de meeste mensen nu eenmaal uit. De lunch zal dan waarschijnlijk om niet stipt om 12.00 uur zijn. Het diner zal misschien bestaan uit meerdere gangen. Eet wat goed voor je is en vraag iemand je te helpen bij het opscheppen als je even niet meer weet wat nu een 'normale' portie is. 

Keep Calm! You can do this! En vergeet ook zeker niet te genieten, want dat mag, zeker nu met kerst! Probeer je aandacht te richten op positieve dingen en de liefde van de mensen om je heen. 

Tip 11: Omring jezelf met goed gezelschap

Mensen zijn een directe weerspiegeling van de mensen om hen heen. Omring jij jezelf met positieve mensen, dan word jij ook positief. Omring jij jezelf met negatieve mensen, dan word jij negatief. Kies je gezelschap voorzichtig en kieskeurig. Want je kent vast het gevoel wel dat je bij sommige mensen compleet jezelf kan zijn en bij anderen moet je op je tenen lopen? Zorg voor een strategische plek tijdens het kerstdiner. Ga naast die leuke tante zitten waar je altijd zo hard mee kan lachen, of naast oma of opa als je jeugd herinneringen wilt ophalen van vroeger. Dus zorg dat jij een goed plekje hebt met mensen waar je je fijn bij voelt.

Tip 12: Kerst hoeft niet perfect te zijn 

Net als bij zoveel dingen in het leven hoeft ook kerst echt niet perfect te zijn. Het zijn een paar dagen met familie en vrienden. Niets meer én niets minder. Neem het zoals het is en heb niet te hoge verwachtingen van jezelf en van kerst. Je zult zien dat je kerst dan veel leuker is, omdat het goed is zoals het is. Net als jij!

Tip 13: Heb jij een PLAN B ?

Stel dat het allemaal niet zo lekker loopt tijdens de kerst, zorg dan dat je bij iemand terecht kan. Laat die persoon (dit kan een vriendin zijn, of een tante, je coach of psycholoog) van te voren weten dat je hun hulp misschien nodig gaat hebben. Het advies van vrienden en bemoedigende woorden kan heel erg helend zijn, zorg er ook voor dat de persoon niet met je mee zeurt en klaagt, maar de persoon moet je wel echt kunnen motiveren. Soms kan het daarom beter zijn om even met iemand te bellen die zijn eetstoornis al overwonnen heeft of iemand die helemaal geen eetstoornis heeft gehad.

Tip 14: Verander je denken en verander je toekomst

Dit is iets wat je natuurlijk best weet, maar we willen het toch nog even met je delen. Jouw instelling en jouw manier van denken (jouw kijk op de wereld) veroorzaakt een bepaalde emotie en gevoel (positief of negatief) en dit zorgt voor een bepaald gedrag (actie). Zorg er dus voor dat je positieve gedachtes hebt en dan zul je zien dat je gevoel en je gedrag dezelfde kant op gaat. Dus brand kaarsjes, kijk feel good films en vergeet de kerst muziek niet.

P.s: Wist je dat?

Wist je dat de kerstboom (een spar, en geen dennenboom) symbool staat voor vruchtbaarheid? Begin van de zestiende eeuw stond de kerstboom tot symbool van de geboorte van Jezus. Eerst was de kerstboom alleen nog in kerken te bewonderen, maar eind van de 19e eeuw haalde mensen de kerstboom de huiskamer binnen. De kerstboom herinnert de christen aan de boom in het paradijs; de ballen in de kerstboom vertegenwoordigen de vruchten waarvan Adam en Eva aten. De piek in de boom staat voor de ster die de Wijzen de weg wees naar de geboorte­ plaats van Jezus; soms wordt de piek daarom door een ster vervangen.

• Wat vond jij van deze tips?

• Wat ga jij zeker doen?

• Wat vind je moeilijk?

** Laat in het comment veld hieronder jou reactie achter **

Mocht je vraag hebben stuur dan een privé berichtje naar info@isapower.nl  
Wij helpen je 'door dik en dun' door de kerst.

WHATEVER!!!! You can do it!

"En dan komt de dag dat je ongemerkt weer blij en gelukkig kan zijn, de dag dat je je vrij voelt. Hard werken, dat was het zeker, maar er is resultaat geboekt". Nienke

Ditmaal is een andere held aan het woord. Nienke verteld openlijk hoe zij worstelde en soms nog steeds worstelt met haar eetstoornis. Ik ken Nienke als een hele wijze dame met een hoog bewustzijn. Zij weet en voelt dingen vanuit haar helder denken. Nienke kent, net zoals ieder ander mens, ups and down in haar leven. Ze heeft inmiddels een enorme schatkist aan levenservaring op gedaan, welke zij graag met jou wil delen. Lees hieronder haar krachtige en openhartige verhaal..... 

... A STORY OF HOPE ...

Mijn lichaam vult zich weer, zonder dat dit weerzin bij me opwekt en ook de neurologische processen beginnen soepeler te verlopen.

It's a fine line (een dunne lijn)....want ondanks het gelukzalige gevoel dat dit me oplevert, ligt er zonder dat ik het door heb een sluipschutter op de loer. 'Klaar om toe te slaan op een onbewaakt moment. Klaar om de strijd met mijn, nog wankele hernieuwde zelfvertrouwen aan te gaan. Wachtend tot mijn pijn, mijn kwetsbaarheid, geraakt wordt'. Om me vervolgens weer het isolement in te trekken, de luiken te sluiten en de boze wereld buiten te houden.

De bescherming van de muren staan symbool voor de gevaarlijke buitenwereld. Realiseer je wel dat deze muren niet alleen de pijn buiten houden, maar ook de vreugde !

Een destructieve oplossing die een doel gediend heeft mijn kwetsuren te beschermen, maar gelijktijdig zorgde voor afscherming en me belemmerde om de echte connectie met anderen aan te gaan. Dit allemaal vanwege een diepgewortelde angst om niet te voldoen, niet geaccepteerd te worden, afgewezen te worden. De angst dat de ander het vertrouwen in je verliest, je goede intenties niet op waarde schat, je niet begrijpt.

Maar waarom ben ik daar zo afhankelijk van?
Is het niet het belangrijkst dat ik vertrouwen heb in mezelf, in mijn eigen goede intenties? Dat ik mezelf accepteer, ondanks dat dit soms reacties opwekt bij anderen? Zijn de gevoelens, de waarneming en de reacties van anderen niet de verantwoordelijkheid van henzelf? 

Deze theorie is me compleet helder, echter in de praktijk laat ik me nog met regelmaat omverblazen! Zichtbaar? Compleet niet! Ik beschik over een zeer kalme uitdrukking en ben ook zeer zeker geen grijze muis die je niet ziet of hoort. Maar veelal heb ik een "huilend hart" wanneer ik uit mijn "liefdevolle (droom)wereld" word gehaald en geconfronteerd word met de realiteit.

Mijn wereld, die echt niet alleen uit roze wolkjes bestaat, maar waarin mensen de ruimte krijgen om "te zijn", compleet met een verscheidenheid aan eigenschappen! Oprecht, eerlijk, duidelijk, maar ook accepterend en zacht voor elkaars onvermogen. Echter, alleen in deze wereld, voelt afgescheiden. Dus ik moet een tegenbeweging maken; ik zal me moeten wapenen tegen de wereld waarin ik leef!  

Keer op keer word ik in deze wereld uitgedaagd.

De kracht die ik de afgelopen tijd heb opgedaan, maken dat ik de confrontaties met de wereld weer vaker aan durf te gaan. Eerlijkheid gebied te zeggen, dat er ook nog vaak momenten zijn dat mijn angst te groot wordt. "Naar huis", klinkt dan in mijn hoofd. Inmiddels weet ik dat dit niet de oplossing is. 

Mijn angst is er niet, ik maak mijn angst!

Ergens in mij wakkert het "whatever-gevoel" meer en meer aan! Wat kan me gebeuren als ik met mijn goede intenties een ander in de weg zit? Ik ben wie ik ben! Daar hebben ze het maar mee te doen? Hoezo zou ik mezelf de verbondenheid met anderen niet meer gunnen? Begeef ik me wel of niet onder de mensen?....

WHATEVER!!!! You can do it!

Drunkorexia: de alcoholische eetstoornis

Een gemiddelde student klokt wekelijks één of meerdere glazen alcohol naar binnen. Niks mis mee, achterwege gelaten dat één flesje wijn zo'n 600 calorieën telt. Wie flink doorhaalt, loopt daarom het risico een paar pondjes aan te komen. 'Uitgesloten', zo besluiten studente met een alternatief te komen. Uithongeren om je daarna vol te gieten met drank.

Maak kennis met 'drunkorexia'
Uitgaan, partyhoppen en alcohol drinken. Een combinatie die zeer moeilijk samen lijkt te gaan met het huidige schoonheidsideaal; hoe slanker, hoe beter. Toch is het not-done dat ene drankje te laten staan en door je vrienden bestempelt te worden als spelbreker. Althans, zo denkt een deel van de studenten. Dertig procent van de vrouwen tussen de 18 en 24 jaar geeft toe wel eens een maaltijd over te slaan om 's avonds te kunnen drinken. Diëtisten spreken van het fenomeen 'drunkorexia', gebaseerd op verhalen van hun cliënten die zowel aan een eetstoornis als aan een drankprobleem lijden.

Gevolgen die er niet om liegen
Deskundigen maken zich ernstig zorgen over de nieuwe dieethype. De effecten van alcohol zijn vele malen groter wanneer je drinkt op een nuchtere maag dan wanneer je goed gegeten hebt. Zo blijkt een patatje mayo de opname van alcohol te vertragen. "Studentes die zich met een lege maag in het uitgaansleven storten, worden sneller dronken en lopen een groot risico bewusteloos te raken of alcoholvergiftiging op te lopen", aldus Victoria Osborne, professor volksgezondheid in de Britse krant Dailymail.

Ook op de lange termijn vormt 'drunkorexia' een bedreiging voor de gezondheid. Het rijtje symptonen liegt er niet om; een hoge bloeddruk, kans op hart- en vaatziekten of last van depressiviteit. Soms zelfs met de dood tot gevolg. Drunkorexia wordt overigens nog door veel studenten onderschat. Susan Ringwoord van de Eating Disorders Association: "We hebben het hier over een serieuze eetstoornis, waarvan de gevolgen minstens zo erg zijn als bij die van anorexia." (Bron; studentennet - auteur: Jesse Kleijer)

In het weekend flink aan de zuip en dan doordeweeks bijna niks meer eten. Drunkarexia, niet eten om van je drankkilo's af te komen, komt vooral onder studenten steeds meer voor. Is het de eerst stap naar een eetstoornis?

In de VS en Engeland is het al langer een fenomeen en dan met name onder studenten. Jaarlijks kloppen duizenden jonge dames aan bij de behandelcentra. Een paar dagen per week krijgen ze hun calorieën alleen binnen in de vorm van alcohol. 

Bier + Bier = kilo's erbij
De kilo's komen er snel bij als studenten op kamers gaan. In de eerste drie maanden komen ze gemiddeld 1,2 kilo aan. Bij leden van een studentenvereniging is het nog een tikje erger: zij krijgen er gemiddeld 2,1 kilo bij.

Meer drank en minder bewegen is een geen goede combi voor de lijn. Om dat te compenseren gaan veel studenten de rest van de week lijnen. Die kilo's moeten er weer vanaf van zichzelf.  

Elske van den Berg van Novarum, een behandelcentrum voor eetstoornissen, ziet het steeds vaker. "Dit is een fenomeen dat vijf jaar geleden echt ondenkbaar was. De druk op vrouwen om slank te zijn neemt enorm toe." Volgens Van den Berg gaan de studenten vaak een paar dagen vasten of slaan ze maaltijden over, zodat ze in het weekend flink kunnen gaan drinken.

Compenseren, compenseren en nog eens compenseren!! Zijn we werkelijk aan het genieten of houden we onszelf voor de gek? 

Twee opties
Volgens onderzoeker Linda Duits realiseren mensen zich niet wat de gevolgen zijn van veel drinken. "Veel bier vertaalt zich in veel kilo's. Er zijn twee opties: minder drinken of minder eten. De druk om veel te drinken is hoog, maar ook de druk om tegelijk slank te zijn. Lijnen wordt gezien als iets goeds en slank is mooi." Maar is dt ook werkelijk zo? Wie heeft dat nu eigenlijk bepaalt? 

Het is volgens Elske van den Berg een zorgelijke ontwikkeling, omdat de studenten lijnen steeds meer als 'normaal' zien. "Het is normaal om niet te eten en juist veel te drinken. Drunkorexia is nog niet echt een eetstoornis, zoals anorexia, maar het kan hier wel in uitmonden." Maar er zijn nog meer tactieken: "soms sporten ze overmatig, maar ook drugs worden soms ingezet als 'maaltijd vervanger", zegt Van den Berg.  

Wanneer zijn we tevreden met onszelf en begrijpen we dat middelen zoals alcohol, drugs en eten ons slechts tijdelijke prikkels geven, verdoving, demping maar dat we hoe dan (na de tijdelijke verdoving) toch weer met onszelf geconfronteerd worden!!??

(Bron: artikel RTL Nieuws -( Gegevens/cijfers op basis van Amerikaans onderzoek)

één dag uit mijn leven met een eetstoornis

Geschreven door Tessa

Het is maandag 7 uur ’s ochtends als mijn wekker gaat. Het eerste wat er in me op komt is wat ik deze dag allemaal moet gaan eten. Deze gedachte wordt gelukkig al snel overspoelt omdat ik me bedenk dat ik mijn dagelijkse bezigheid nog moet checken, de social media. Ik ben als ik het zelf zeg echt mega verslaafd aan mijn Iphone. Het liefste whats'app ik de hele dag door. Als ik mijn social media gecheckt heb stap ik uit bed, ik realiseer me dat het al kwart over zeven is en ik schiet in de stress. Gelukkig sta ik tien minuutjes later aangekleed en wel boven aan het trapgat. Shit, ik moet ontbijten. De gedachtes schieten door mijn hoofd en de gedachte hoe ik onder dit ontbijt uit ga komen is de aller grootste.

Langzaam maar zeker besef ik me dat ik dit ontbijt wederom niet kan overslaan, mijn ouders houden me elke ochtend in de gaten. Het is om gek van te worden. Ik loop de trap af, begroet mijn ouders en ga zoals gewoonlijk de keuken in. Ik doe mega lang over het klaarmaken van mijn ontbijt, expres, in de hoop dat mijn ouders weg gaan. Maar nee hoor, meneer en mevrouw blijven rustig aan de eettafel op mij zitten wachten. Ik slaak een diepe zucht en meng mij vervolgens tussen de discussie die mijn ouders weer aan het voeren zijn. Altijd die discussies, ik word er gek van. Aan de andere kant vind ik de discussies heerlijk, zo word er minder op mij gelet. Ik pak de lepel en breng mijn ontbijt hapje voor hapje naar binnen. Alweer die stomme gedachtes. Ik probeer ze weg te drukken maar mijn eetstoornis is te sterk. Na mijn ontbijt maak ik mijn lunch klaar voor school.

Ik haat brood maar ik heb geen keuze, ik lunch bij docenten. Eindelijk ben ik zover om naar school te fietsen, maar liefst 4 kilometer van mijn huis vandaan. Elke dag, heen en terug. Ik race die 4 kilometer altijd als een gek. Ik ben vaak een van de eerste op school, ik hou er namelijk niet van om te laat te komen. Altijd op tijd, nooit te laat. Ik hou niet van te laat komen. Ik ben maar liefst een kwartier te vroeg op school. Ik haat wachten want ik ben super ongeduldig. Langzaamaan stroomt de school vol met mensen. Jong, oud, lelijk, knap, dik, dun. Iedereen is verschillend. Ik hou er van om mensen te bekijken, om hun uiterlijk te zien en ook om mezelf met andere te vergelijken. De bel gaat, eindelijk.

De eerste drie uur les vliegen voorbij en dan is het pauze. Pauze, het verschrikkelijkste moment van de dag waarop iedereen de trappen afrent om zich vervolgens op een stoel neer te planten en te gaan eten. Ik loop achter mijn vriendinnen aan naar beneden, weleens waar met mijn mobiel in mijn hand en ook ik plant mezelf vervolgens neer op de grond. Iedereen om mij heen eet, maar ik niet. Ik schaam me niet omdat ik niet eet, ik zou me eerder schamen als ik wel eet. Ook mijn vriendin vraagt me weer of ik niet wat moet eten. Ik word gek van de vraag maar ik kan me ook bedenken dat ze het doet omdat ze om me geeft, omdat ze zich zorgen maakt. Altijd heb ik mijn standaard antwoord klaar: ‘nee, ik heb geen honger. ‘ Ik zie dat ik haar verdriet doe met dit antwoord en ik zie ook dat zij ziet dat dit antwoord geen eerlijk antwoord is, maar gelukkig houdt ze op en begint ze met een meisje een ander gesprek.

De bel, deze pauze heb ik tenminste overleefd. De stoet trekt weer de trappen op naar boven toe, de lokalen in. Het uur dat volgt vlieg ook weer voorbij. Het uur daarna maak ik me elke minuut druk om de pauze, hoe kan ik hier het beste onderuit komen? Ik heb mijn gedachte niet bij de les en als de docent mij een vraag stelt kan ik hier geen antwoord op geven. Zie je wel, je kan ook niks. Je faalt weer, zoals altijd. Ik haat mezelf, wat haat ik eigenlijk niet? Einde van de les, begin van de tweede verschrikkelijke pauze. Ik sjok naar de lerarenkamer toe en wacht totdat mijn Nederlands docente me ziet. Ze zwaait en glimlacht lief, ik vind mijn Nederlands docente een van de liefste docenten van onze school en ik ben blij dat ze dit voor mij doet. Dat ze haar pauzes op offert om met mij te lunchen.

Eigenlijk is het de halve pauze stil in het lokaal, ik zeg niks, zij zegt niks. Af en toe stelt ze een vraag maar nadat ik antwoord gegeven heb is het weer een poos stil. Ik hou van stiltes, ik hoef dan tenminste niks te zeggen. Mijn twee boterhammen met kaas gaan langzaam maar zeker op. Alles in mij schreeuwt dat ik dat ding niet moet eten, dat ik het weg moet gooien en dat ik dik word, dik ben. Ik probeer niet te luisteren maar de gedachtes maken me zo gek. Alweer gaat de bel, eindelijk verlost. Nog maar een uurtje te gaan voordat ik weer lekker 4 kilometer naar huis mag fietsen. Dit uurtje geschiedenis kruipt voorbij. Geschiedenis is een vreselijk vak en mijn gedachtes dwalen al snel af naar wat ik ga doen als ik thuis ben. Eten, niet eten? Als mijn moeder me dwingt om te eten, wat zal ik dan nemen? Ik ben blij als ik eindelijk op de fiets naar huis zit. Ik voel dat ik moe ben, dat ik duizelig ben maar ik probeer het gevoel te negeren. Mijn benen voelen zwaar en ik fiets in een slakken tempo naar huis. Nu hoef ik gelukkig niet op tijd te zijn, geen haast dus.

Eenmaal thuis ben ik lekker alleen en loop gelijk door naar boven, naar mijn computer. Weer de social media. Een uurtje later moeten we avond eten, ik ben eigenlijk te moe om me hier druk over te maken. Ik mijn hoofd tel ik alle calorieën van deze dag op en ben tevreden over mezelf. Ik hoef nu gelukkig niks te compenseren. Dit avond eten was een van de eerste keren dat ik me geen zorgen maak over het aantal calorieën dat ik naar binnen prop. Na het eten ga ik gelijk naar boven, achter mijn geliefde computer. Eigenlijk moet ik huiswerk maken dus pak ik na lang uitstellen mijn biologie boek er maar bij. Ik heb helemaal geen concentratie en ben er dus al snel helemaal klaar mee. Ik gooi uit frustratie mijn boek tegen het raam. Ik ben boos, boos op mezelf, boos op eten maar vooral boos op mijn stomme eetstoornis. Was ik maar nooit begonnen met afvallen. Als ik in het begin niet had gedacht dat dit mij controle zou geven zat ik nu niet zo diep in de put, zat ik nu niet met mezelf in de knoop en had mijn omgeving zich nooit zorgen hoeven maken.

Als, als, als. Ik probeer mijn gedachtes te verzetten naar mijn toekomst. Ik probeer me te bedenken waar ik over 5 jaar wil staan. Ik zou heel graag mijn havo en vwo diploma hebben en zelfstandig in Oostenrijk wonen. Ik heb er alles voor over om diergeneeskunde te gaan studeren, dit is echt een mega grote droom. Na een tijdje te hebben nagedacht over mijn toekomst en mijn herstel realiseer ik me dat ik heel moe ben. Ik pak mijn schoolspullen voor de volgende dag, kleed me om, poets mijn tanden en ga lekker naar mijn bedje. Ik moet eerst nog een aantal buik- en beenspier oefeningen doen voordat ik mag slapen. Het is ondertussen al tegen twaalven. 

Heb jij ook een verhaal net als Tessa wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl