Handen en voeten

Deze blog is geschreven door Tanja, vrijwilligster bij ISA Power.

Heb jij ooit stil gestaan met wat je allemaal doet en kunt met je handen en voeten? Waarschijnlijk niet! Laat ik dat nou heel jammer vinden, want handen en voeten zijn zo belangrijk dat zij echt wel wat meer waardering kunnen gebruiken. Miljoenen bewegingen maak jij gedurende een dag!

Mijn buik!

Zelf heb ik me jarenlang gefocust op mijn buik, wat de meesten van jullie wellicht herkennen. Dag in, dag uit bestond mijn lichaam alleen uit mijn buik en de rest zag ik ook eigenlijk niet als ik in de spiegel keek. Nu weet ik dat mijn lichaam zoveel meer moois heeft dan alleen maar een buik om naar te kijken. Zonde dus om nog langer stil te staan bij één bepaald lichaamsdeel en de rest van je lichaam te negeren.

Handen en voeten maken mij compleet!

Bedenk eens wat je als eerste doet zodra je wakker bent. Gebruik je daar je handen of voeten bij? Waarschijnlijk wel. Ikzelf zet bijvoorbeeld mijn wekker uit met, jawel, mijn handen.

Onze handen en voeten zijn voor ons zo normaal dat we niet eens in de gaten hebben wat we daar allemaal mee doen op een dag. Mobiel vasthouden, koffie of thee zetten, tanden poetsen, de hond aaien, staan en lopen, iets pakken of wegzetten, de deur openen en fietsen zijn enkele voorbeelden van alledaagse handelingen waarbij handen en voeten van belang zijn. Ook wanneer je nieuwe mensen ontmoet is het heel gewoon om je voor te stellen door iemand een hand te geven.

Stel je eens voor wat je zou doen als je je handen mist?

Voeten zijn de belangrijkste factor van stabiliteit voor het lichaam. Zonder gezonde voeten is je lichaam uit balans. Hoe lang kan jij op een voet staan zonder te wiebelen? Probeer het maar!

Heb jij gezonde handen en voeten? Dan mag je deze fantastische lichaamsdelen zeker meer gaan waarderen en verzorgen!

Er wordt vaak gezegd dat onze darmen en hersenen een relatie hebben, maar wist jij ook dat ze in China geloven dat je hele lichaam terug te vinden is in je handen en voeten. Dat is pas bijzonder! Zelf heb ik heel veel hoofdpijn en als ik op bepaalde punten druk op mijn handen of voeten voel ik een verdovende werking. Ik ben overtuigd!

Fotografie: Simon Matzinger unsplash.com

Handen en voeten zijn leuk!
Het is zonde om je dagelijks zorgen te maken over een lichaamsdeel waar je niet tevreden over bent of om welke reden dan ook een ander lichaamsdeel te negeren. Kijk eens naar de rest van je lichaam en zie wat het allemaal doet en wat het je brengt.

Om even te laten zien én ervaren hoe belangrijk jouw handen en voeten voor je zijn heb ik een uitdaging voor iedereen die dit leest. Ik daag jullie uit om vier uur lang 1 hand niet te gebruiken. Ik ben zeer benieuwd hoe jij dit ervaart en wat jij allemaal niet meer zo gemakkelijk kan doen.

Wil jij jouw lichaam weer meer leren waarderen? De ervaringsdeskundige coaches van ISA Power staan per direct voor jou klaar! Plan gelijk een GRATIS INTAKE gesprek in!

Kernwaarden oefening

Ontdek je kernwaarden - doe de oefening

Waarom is het nu zo belangrijk om je eigen kernwaarden te kennen? Wie zijn kernwaarden kent, kan actief werken aan zijn eigen geluk. Kernwaarden zitten diep verweven in ons: ze beïnvloeden ons beeld, ons oordeel over onszelf en over anderen. Kwaliteiten daarentegen verklaren met name 'hoe' je dingen doet en waar je goed in bent. Kernwaarden verklaren 'waarom' je dingen doet. Het is de drijfveer achter je gedrag.

Voor deze oefening heb je papier en een pen nodig. Kies uit onderstaande voorbeelden de 10 voor jou belangrijkste kernwaarden. Schrijf iedere kernwaarde op 1 apart papiertje. Op de achterkant van het papiertje schrijf je op waarom dit voor jou zo belangrijk is. 

Leg nu de 1e kernwaarde neer en vergelijk deze met de 2e kernwaarde. Als je moest kiezen tussen deze twee, welke zou dat zijn? Leg deze vervolgens bovenaan. Pak nu de volgende kernwaarde en vergelijk deze met de andere kernwaarden die je al hebt liggen totdat je een top 10 hebt met jouw belangrijkste kernwaarden. 

Kernwaarden lijst, kernwaarden voorbeelden

Deze lijst is afkomstig van: patrickschriel.nl

Deze oefening zal je nog bewuster maken van welke waarden voor jou belangrijk zijn in jouw leven. Weet je al wat jou kernwaarden zijn? Kijk dan eens hoe je deze waarden kan bevredigen. Wat moet je doen of juist niet doen om dichter bij jezelf en jou kernwaarden te komen? Schrijf het op!

Mocht je deze oefening doen met je partner of een goede vriendin, kijk dan of jullie waarden overeenkomen. Het kan zijn dat jullie veel overeenkomsten hebben. Mocht het zo zijn dat de een juist meer waarde hecht aan afwisseling, vrijheid, pionieren, ontdekken en vernieuwing en jij juist aan veiligheid, geborgenheid en zekerheid dan is het goed om samen te kijken hoe je deze relatie invulling wilt gaan geven en of je de relatie op termijn ook in stand wilt houden.

Het is belangrijk dat één ieder zijn leven leeft vanuit zijn/haar eigen kernwaarden en niet leeft om de kernwaarden van een ander te voldoen. Want wanneer we hier aan beginnen, kan het zijn dat we diep ongelukkig worden. 

Mocht je hulp nodig hebben of een gratis intake in willen plannen om je relatie met eten en jezelf te herstellen, of willen werken aan meer zelfvertrouwen. Klik dan hier. 

Het blinde mechanisme van ons denken...

Geschreven door: Isabelle Plasmeijer
Geïnspireerd door Jelle Vegter (Astroloog)

Het lichaam is het cadeau van Moeder Aarde - God of het Universum - zelf, waardoor je in contact staat met het leven in het hier én nu, ongeacht of het nu om positieve of negatieve ervaringen gaat. Zonder voldoende te genieten lijdt niet alleen jouw lichaam eronder, maar ook je vermogen om het hier en nu te ervaren. Het is een verschrikkelijke schok, wanneer je ontdekt dat het leven op de een of andere manier langs je heen gegleden is zonder dat je echt besefte dat je leefde. Het vat blijft leeg, en dus is er geen heugenis, geen gevoel van continuïteit en geen besef van een vruchtbaar leven.

Omdat het lichaam zichzelf regelt, want je staat er niet bij stil om adem te halen of je hart te laten kloppen of je voedsel te verteren, blijft de geest vaak onwetend over dit magische feit. We beseffen immers pas hoe magische het is als we deze liefde, kracht, energie en vitaliteit verliezen. 

Het magische lichaam

Het is magisch, want hoewel je misschien toch wel iets van kennis bezit over de werking van de verschillende organen van het lichaam bezit ben je nog steeds niets een echt kennis of begrip van het lichaam wat al meer dan dan zes millennia geleden gecreëerd werd door moederaarde. Het blijft nog steeds een groot mysterie. De complexiteit en intelligentie van het lichaam zijn buitengewoon.

Wanneer er iets verkeerd gaat, bezit het lichaam een grote wijsheid, waarmee het, zonder dat het veel tips of aansporing nodig heeft, zichzelf geneest. Ook geeft jou lichaam op een zeer precieze en instinctieve beschrijving aan wat voor soort dingen goed zijn en een gevoel van veiligheid geven.

Terwijl jouw lichaam aan het (over)leven is, zijn er verschillende manieren waarop jij hier uiting aan geeft en waarop jij jouw honger stilt. Deze verschillen beginnen al in de vroegste kinderjaren. Als je niet weet hoe je met je aangeboren wijsheid of bepaalde angsten om moet gaan én niet weet hoe je moet handelen, dan is het erg lastig om de beste versie van jezelf te worden.

Blinde mechanisme

De dingen die we onbewust denken en doen noemen we ook wel 'blinde mechanismen'. Zonder dat je het door hebt handel je hiernaar. Het goede nieuws is dat wanneer jij je bewust wordt, dan kun je ook al deze blinde mechanisme gaan aanpakken en de beste versie van jezelf worden. 

Omdat we allemaal, in een bepaald opzicht, enigszins dwangmatig zijn, omdat het leven nu eenmaal soms zo onveilig is en niemand zich er absoluut veilig kan voelen. En dat is ook goed. Want stel dat je nooit angst zou hoeven hebben? Dat zou nog al stom zijn, omdat er zoveel dingen zijn waarvoor we wel bang kunnen zijn inbegrepen dingen in jezelf.

Maar soms krijgen deze dwangimpulsen je in de greep of domineren jarenlang je gedrag, zonder dat je het in de eerste instantie beseft. Dat zou je eetstoornissen kunnen noemen. Je ziet niet dat een of andere oerangst geactiveerd is en je weet niet hoe jij jezelf moet herpakken, om weer een gevoel van veiligheid te krijgen. Dit is noodzakelijk om je vrij en vervuld te voelen. 

Er is nogal een breed spectrum van soorten eetstoornissen, waaronder anorexia, boulimia en binge eating, inverse annorexia, nao etc.... En laten we eerlijk zijn, veel van ons kampen op enig moment in het leven met een of andere dwangmatigheid rond eten, ook al is het maar kortstondig als je naar de chips of chocola grijpt omdat je even gespannen, eenzaam of verdrietig bent.

Maar dat is anders bij mensen met eetstoornissen. Die zijn geneigd dit soort gedrag te verbloemen en te onderdrukken omdat ze zich schamen. Maar wanneer we niets doen dan kunnen deze eetproblemen chronisch worden. De menselijke psyche is zo prachtig veelzijdig en creatief en tegelijkertijd zo beangstigend eng en complex dat we niet weten hoe we zelf uit dit ingewikkelde proces moeten komen.  

"Wat je verwacht van dit leven is precies wat je krijgt.
Jouw verwachtingen staan in directe relatie met je zelfvertrouwen"

En dat is ons geschenk aan deze wereld: wij zorgen dat je bewustzijn groeit én meer zelfvertrouwen krijgt, zodat je meer gaat durven en doen! Wil jij dat ook?

Laat jouw wens in vervulling gaan!

Hoe mooi zou het zijn als ook jij de beste van jezelf zou kunnen worden? Stel je nu eens voor dat je allergrootste wens uitkomt. Sluit je ogen voor een minuut en voel even wat er nu van binnen gebeurt. Wat ervaar jij? Geluk, vrijheid, euforie, liefde, de onbezorgdheid van een kind én rust? Een fijn gevoel hè om daar met je aandacht te zijn? Niemand ontkomt aan de angst om te voelen, want het leven is nu eenmaal veranderlijk en onvoorspelbaar. Een goede relatie met jezelf zal je in staat stellen jezelf te voeden met de juiste soort koestering, waardoor je vervolgens op een goede en creatieve manier met de angst kunt omgaan. 

Hoe word je de beste versie van jezelf?

Zit jij jezelf weleens in de weg?

Zit jij weleens op de bank voor de televisie terwijl je eigenlijk nog iets zou moeten voorbereiden voor school of je werk? Of ben je aan het compenseren terwijl je eigenlijk iets anders zou moeten doen? Stel je dingen uit? Zit je te wachten op een beter moment? Maak jij ook excuses voor jezelf om maar niet te hoeven veranderen?

Het gevaar van uitstel gedrag is dat je op een dag wakker wordt naast de verkeerde partner, in het verkeerde huis, in het verkeerde land en dan baal je dat je de verkeerde baan hebt en dan vraag je je ook nog eens af waarom je ongelukkig bent! Pas dan realiseer jij je opeens dat je hele leven lang gedaan hebt alsof. De excuses die je vroeger bedacht had hielpen je destijds misschien en gaven je wellicht veiligheid, houvast en vertrouwen. Alleen waar dient het nu nog voor?

“Om te veranderen moet je nieuwe dingen doen, je comfortzone oprekken en dwars door je angsten heen gaan. Ja helaas, nieuwe dingen gaan nu eenmaal gepaard met angsten en onzekerheden.”

Wat wil je liever?

De vraag is simpel: Wil je op een dag wakker worden en spijt hebben van heel veel dingen? Kies je voor schuldgevoelens en berouw of ga je nu even door de zure appel heen bijten en neem je de angst en onzekerheid op de koop toe? Dit geldt eigenlijk voor alle veranderingen in het leven. Ook zakenmannen hebben zweetoksels als ze een miljoenendeal moeten sluiten, ook topsporters piekeren en zelfs bij de doktor in het ziekenhuis gierst de spanning door zijn lichaam als hij een gecompliceerde operatie moet uitvoeren. Maar de doktor in het ziekenhuis weet dat als hij niets doet dat de patient dan dood gaat. Dat geldt eigenlijk ook voor jou! Jouw dromen en doelen sterven als jij niets doet.

Durf jij los te laten?

Wat is nu eigenlijk erger? De angst van de doktor of is het belangrijker dat de patient het overleeft? Durf jij ook zo naar jezelf te kijken? Kun jij jouw doelen en dromen boven je angsten plaatsen? Wat is nu eigenlijk belangrijker voor jou? Laat jij je leven leiden door angst of ga je er alles aan doen om de beste versie van jezelf te worden? Wat moet je doen én wat moet je laten om de beste versie van jezelf te worden? 

Photo from unsplash.com

Hoe kun je de beste versie van jezelf worden?

Elk mens streeft naar zingeving en een leven vol liefde in verbondenheid met anderen. Elk mens wilt zichzelf ontplooien, verbeteren en bezit het vermogen om te veranderen. Elk mens, dus ook jij, wilt niets liever dan deze dingen realiseren. Het enige wat ons tegenhoudt zijn we zelf. Maar hoe kun je dan de beste versie van jezelf worden, vraag jij je nu misschien af?

“De beste versie van jezelf is wanneer je alles uit jezelf haalt wat er in zit. En dat betekent dat je jouw talenten en kwaliteiten optimaal benut. Het betekent niet dat je perfect bent. Het betekent dat je jouw valkuilen en onzekerheden kent en herkent en ook daar optimaal gebruik van maakt. Het betekent dat je altijd, elke dag, elke minuut en seconde van de dag alles in het werk zet om jouw talenten en kwaliteiten te ontplooien.”

Wil jij ook de beste versie van jezelf worden?

Wat is dat  eigenlijk voor jou ‘de beste versie van jezelf’? Wat is dat jouw definitie? Schrijf het op. En denk er maar eens over na hoe het komt dat er maar zo weinig super mannen en super vrouwen zijn? Het enige wat ons mensen in de weg zit, is niet iemand anders of je baas, je vader of je moeder, of je broer of je zus, maar het enige wat ons in de weg zit is….. dat zijn we zelf. We zijn onze eigen grootste vijand! We houden vast aan pijnlijke herinneringen of woorden waarmee iemand ons ooit heeft gekwetst. We houden eraan vast alsof we eraan vast gelijmd zitten. Waarom kunnen we die dingen zo moeilijk loslaten?

Hoe kun je de beste versie van jezelf worden als jij jezelf in de weg zit, als hetgeen wat je denkt (jouw gedachten) je in de weg zitten? Daar moet je dan toch eerst vanaf?  Zou jij daar ook heel graag vanaf willen? Er is namelijk een manier die ook jij kan leren. De vraag is of jij dat ook wilt leren? Waarschijnlijk wel anders las je dit nu niet. Dus ga aan de slag!

Calorieën tellen

De meeste vrouwen en ook mannen schijnen er last van te hebben. Je weet wel, zo'n ingebouwd calorie-rekenmachientje in je hoofd? We nemen hem mee naar de supermarkt als we de boodschappen in ons boodschappenwagentje leggen. We calculeren razendsnel hoeveel calorieën overal inzitten. We nemen hem ook mee als we uit eten gaan! Vrouwen durven hem zelfs mee te nemen als ze op hun eerste date gaan, in dat geval bestellen zij gewoon sla en een cola light of water.

Als we 's ochtends in de auto stappen onderweg naar ons werk en we moeten stoppen bij de benzine pomp dan nemen we hem ook mee naar binnen, zelfs als we alleen maar de tankbeurt af moeten rekenen. Stel je voor dat je hem in de auto zou laten liggen dan kom je terug met zakken vol snoep. Tja, laten we eerlijk zijn dat rekenmachientje beschermt ons ook! Ik vraag me weleens af of we er misschien mee geboren zouden zijn? 

Vroeger was ik een ster in hoofdrekenen. Einstein en Pythagoras zouden jaloers op me zijn geweest als zij nog in leven zouden zijn geweest. Binnen no-time kon ik namelijk uitrekenen hoeveel ik die dag had gegeten. Ik at eigenlijk altijd te weinig. En met zulke tekorten kon ik zowel geestelijk als lichamelijk géén goede prestaties leveren!

Door het volgen van seminars, workshops en lezingen op het gebied van voeding en gezondheid kwam ik er achter dat calorieën puur één soort graadmeter zijn, maar helemaal niets zeggen over de voedingswaarde en de vitamines en mineralen. Weet jij wat jouw lichaam nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren en te presteren? Wist jij dat de keuzes van voeding een enorme impact hebben op je gezondheid? Wat eet jij? Gevarieerd? Eenzijdig? Weet jij ook hoeveel nu eigenlijk goed is voor je en wanneer?

Misschien ken je ze wel, de superfood, ik ben er gek op! Rauwe cacao, Acai, chia en hennepzaden, goji bessen, moerbuien, maca poeder en ga zo maar door. Allemaal heerlijk door een smoothie met banaan en spinazie. Maar alleen maar super gezond eten en jezelf schuldig voelen als je een keer geen superfoods kunt eten wordt ook wel orthorexia genoemd. 

Dit is een minder bekende en afgeleide van vorm van Anorexia Nervosa. In dit geval slaan mensen door in gezond willen eten. De Amerikaanse natuurarts Steven Bratman heeft in 1993 een boek uitgegeven waarin hij dit verschijnsel ‘orthorexia nervosa' noemt, maar andere professionals zijn er nog niet over uit of orthorexia echt bestaat.

Orthorexia is een eetstoornis waarbij mensen op een extreme manier bezig zijn met gezond eten. De strenge regels over eten kunnen zorgen voor een erg eenzijdig eetpatroon en daarmee kunnen tekorten aan voedingsstoffen ontstaan. Mensen gaan steeds obsessiever om met eten: bedenken wat ze gaan eten, welke hoeveelheden, welke combinaties en op welke tijdstippen. Een normaal sociaal leven is erg lastig want anderen hebben andere eetgewoontes. Net zoals bij alle andere eetstoornissen wordt je wereld steeds kleiner.

Dus eet op z'n tijd gewoon een lekker stuk appeltaart of chocolade zou ik zeggen! 

één dag uit mijn leven met een eetstoornis

Geschreven door Tessa

Het is maandag 7 uur ’s ochtends als mijn wekker gaat. Het eerste wat er in me op komt is wat ik deze dag allemaal moet gaan eten. Deze gedachte wordt gelukkig al snel overspoelt omdat ik me bedenk dat ik mijn dagelijkse bezigheid nog moet checken, de social media. Ik ben als ik het zelf zeg echt mega verslaafd aan mijn Iphone. Het liefste whats'app ik de hele dag door. Als ik mijn social media gecheckt heb stap ik uit bed, ik realiseer me dat het al kwart over zeven is en ik schiet in de stress. Gelukkig sta ik tien minuutjes later aangekleed en wel boven aan het trapgat. Shit, ik moet ontbijten. De gedachtes schieten door mijn hoofd en de gedachte hoe ik onder dit ontbijt uit ga komen is de aller grootste.

Langzaam maar zeker besef ik me dat ik dit ontbijt wederom niet kan overslaan, mijn ouders houden me elke ochtend in de gaten. Het is om gek van te worden. Ik loop de trap af, begroet mijn ouders en ga zoals gewoonlijk de keuken in. Ik doe mega lang over het klaarmaken van mijn ontbijt, expres, in de hoop dat mijn ouders weg gaan. Maar nee hoor, meneer en mevrouw blijven rustig aan de eettafel op mij zitten wachten. Ik slaak een diepe zucht en meng mij vervolgens tussen de discussie die mijn ouders weer aan het voeren zijn. Altijd die discussies, ik word er gek van. Aan de andere kant vind ik de discussies heerlijk, zo word er minder op mij gelet. Ik pak de lepel en breng mijn ontbijt hapje voor hapje naar binnen. Alweer die stomme gedachtes. Ik probeer ze weg te drukken maar mijn eetstoornis is te sterk. Na mijn ontbijt maak ik mijn lunch klaar voor school.

Ik haat brood maar ik heb geen keuze, ik lunch bij docenten. Eindelijk ben ik zover om naar school te fietsen, maar liefst 4 kilometer van mijn huis vandaan. Elke dag, heen en terug. Ik race die 4 kilometer altijd als een gek. Ik ben vaak een van de eerste op school, ik hou er namelijk niet van om te laat te komen. Altijd op tijd, nooit te laat. Ik hou niet van te laat komen. Ik ben maar liefst een kwartier te vroeg op school. Ik haat wachten want ik ben super ongeduldig. Langzaamaan stroomt de school vol met mensen. Jong, oud, lelijk, knap, dik, dun. Iedereen is verschillend. Ik hou er van om mensen te bekijken, om hun uiterlijk te zien en ook om mezelf met andere te vergelijken. De bel gaat, eindelijk.

De eerste drie uur les vliegen voorbij en dan is het pauze. Pauze, het verschrikkelijkste moment van de dag waarop iedereen de trappen afrent om zich vervolgens op een stoel neer te planten en te gaan eten. Ik loop achter mijn vriendinnen aan naar beneden, weleens waar met mijn mobiel in mijn hand en ook ik plant mezelf vervolgens neer op de grond. Iedereen om mij heen eet, maar ik niet. Ik schaam me niet omdat ik niet eet, ik zou me eerder schamen als ik wel eet. Ook mijn vriendin vraagt me weer of ik niet wat moet eten. Ik word gek van de vraag maar ik kan me ook bedenken dat ze het doet omdat ze om me geeft, omdat ze zich zorgen maakt. Altijd heb ik mijn standaard antwoord klaar: ‘nee, ik heb geen honger. ‘ Ik zie dat ik haar verdriet doe met dit antwoord en ik zie ook dat zij ziet dat dit antwoord geen eerlijk antwoord is, maar gelukkig houdt ze op en begint ze met een meisje een ander gesprek.

De bel, deze pauze heb ik tenminste overleefd. De stoet trekt weer de trappen op naar boven toe, de lokalen in. Het uur dat volgt vlieg ook weer voorbij. Het uur daarna maak ik me elke minuut druk om de pauze, hoe kan ik hier het beste onderuit komen? Ik heb mijn gedachte niet bij de les en als de docent mij een vraag stelt kan ik hier geen antwoord op geven. Zie je wel, je kan ook niks. Je faalt weer, zoals altijd. Ik haat mezelf, wat haat ik eigenlijk niet? Einde van de les, begin van de tweede verschrikkelijke pauze. Ik sjok naar de lerarenkamer toe en wacht totdat mijn Nederlands docente me ziet. Ze zwaait en glimlacht lief, ik vind mijn Nederlands docente een van de liefste docenten van onze school en ik ben blij dat ze dit voor mij doet. Dat ze haar pauzes op offert om met mij te lunchen.

Eigenlijk is het de halve pauze stil in het lokaal, ik zeg niks, zij zegt niks. Af en toe stelt ze een vraag maar nadat ik antwoord gegeven heb is het weer een poos stil. Ik hou van stiltes, ik hoef dan tenminste niks te zeggen. Mijn twee boterhammen met kaas gaan langzaam maar zeker op. Alles in mij schreeuwt dat ik dat ding niet moet eten, dat ik het weg moet gooien en dat ik dik word, dik ben. Ik probeer niet te luisteren maar de gedachtes maken me zo gek. Alweer gaat de bel, eindelijk verlost. Nog maar een uurtje te gaan voordat ik weer lekker 4 kilometer naar huis mag fietsen. Dit uurtje geschiedenis kruipt voorbij. Geschiedenis is een vreselijk vak en mijn gedachtes dwalen al snel af naar wat ik ga doen als ik thuis ben. Eten, niet eten? Als mijn moeder me dwingt om te eten, wat zal ik dan nemen? Ik ben blij als ik eindelijk op de fiets naar huis zit. Ik voel dat ik moe ben, dat ik duizelig ben maar ik probeer het gevoel te negeren. Mijn benen voelen zwaar en ik fiets in een slakken tempo naar huis. Nu hoef ik gelukkig niet op tijd te zijn, geen haast dus.

Eenmaal thuis ben ik lekker alleen en loop gelijk door naar boven, naar mijn computer. Weer de social media. Een uurtje later moeten we avond eten, ik ben eigenlijk te moe om me hier druk over te maken. Ik mijn hoofd tel ik alle calorieën van deze dag op en ben tevreden over mezelf. Ik hoef nu gelukkig niks te compenseren. Dit avond eten was een van de eerste keren dat ik me geen zorgen maak over het aantal calorieën dat ik naar binnen prop. Na het eten ga ik gelijk naar boven, achter mijn geliefde computer. Eigenlijk moet ik huiswerk maken dus pak ik na lang uitstellen mijn biologie boek er maar bij. Ik heb helemaal geen concentratie en ben er dus al snel helemaal klaar mee. Ik gooi uit frustratie mijn boek tegen het raam. Ik ben boos, boos op mezelf, boos op eten maar vooral boos op mijn stomme eetstoornis. Was ik maar nooit begonnen met afvallen. Als ik in het begin niet had gedacht dat dit mij controle zou geven zat ik nu niet zo diep in de put, zat ik nu niet met mezelf in de knoop en had mijn omgeving zich nooit zorgen hoeven maken.

Als, als, als. Ik probeer mijn gedachtes te verzetten naar mijn toekomst. Ik probeer me te bedenken waar ik over 5 jaar wil staan. Ik zou heel graag mijn havo en vwo diploma hebben en zelfstandig in Oostenrijk wonen. Ik heb er alles voor over om diergeneeskunde te gaan studeren, dit is echt een mega grote droom. Na een tijdje te hebben nagedacht over mijn toekomst en mijn herstel realiseer ik me dat ik heel moe ben. Ik pak mijn schoolspullen voor de volgende dag, kleed me om, poets mijn tanden en ga lekker naar mijn bedje. Ik moet eerst nog een aantal buik- en beenspier oefeningen doen voordat ik mag slapen. Het is ondertussen al tegen twaalven. 

Heb jij ook een verhaal net als Tessa wat je graag wilt delen, e-mail je artikel dan naar info@isapower.nl

Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al?

Jaren geleden heb ik me voorgenomen om nooit meer te kotsen, te lijnen en op die klote weegschaal te staan. Dat is geen gemakkelijk voornemen, het was destijds zelfs lastiger dan doorgaan. Om patronen te veranderen moet je namelijk eerst erkennen dat je in een door jezelf gecreëerde wereld leeft. Net als voor de gestopte roker geldt dat het verleidelijk is te twijfelen aan het besluit. De roker wordt namelijk verscheurd door twee strijdige emoties. Enerzijds het verlangen naar genot en anderzijds de angst voor de dood. 

De wil is een raar iets. Kun je willen iets te willen? Of wil je het dan al? 
Je kunt in elke geval niet willen niets te willen, want willen doen we altijd. Zelfs als we niet weten wat we precies willen. De uitspraak 'waar een wil is, is een weg' is erg dubbel. Het probleem is niet de wil en ook niet de weg. Het probleem is welke weg je de wil opstuurt. Waar stuur je die wil dan heen?

Wat wil jou wil nog allemaal doen, zien, horen, meemaken, proeven, ruiken, ervaren en beleven?

Een weg die ik niet wil inslaan, is bijvoorbeeld die van de harddrugs.
Niet omdat ik niet wil 'high' wil zijn of niet wil 'trippen'. Integendeel, 'trippen' lijkt me best wel spannend. Zo spannend dat, als ik dat eenmaal een keer gedaan heb zo gaaf vind, dat dan iedere dag wil. Én dat wil ik niet! 

Hoe dan ook, de uitspraak 'ik wil trippen' betekent uit mijn mond iets anders dan uit de mond van iemand die verslaafd is en dagelijks daadwerkelijk high is of aan het trippen is. Hij wil iets anders dan ik, omdat hij weet wat hij wil. Zijn wil heeft inhoud. En 'ik wil trippen' is voor mij dus ook een ander soort willen.

Kun je eigenlijk iets willen wat je nooit eerder hebt gedaan of hebt ervaren? Waar verlangen we dan naar? We kunnen wel van alles zeggen dat we het willen, maar willen we het dan ook echt? Want wat is dat voor een wil, die niet weet wat-ie wil?