Dit artikel is geschreven door Mariëlle
Toen ik diep in mijn eetstoornis zat, was ik de verbinding met mijn lichaam compleet verloren. Ik gebruikte de eetstoornis om mijn gevoelens te verdoven. Dat wilde niet zeggen dat ik geen emoties had. Onder alle oppervlakkige kalmte was het heel druk, in mijn hoofd was het geen moment stil.
En toch kon ik maar niet onder woorden brengen wat ik voelde en waarom. De angst overheerste alles. Wat had ik op dat moment graag iemand gehad die me erop wees dat mijn lichaam voor me sprak, die aangaf wat ik kon doen om de situatie te veranderen. Ook al ben ik zelf degene geweest (en was ik de enige die het kon) die veranderde.
In het boek Lichaamstaal voor dummies (geschreven door Elizabeth Kuhnke en beschikbaar als gratis E-book via de bibliotheek) wordt uitgelegd hoe jouw gebaren, houding en andere lichamelijke bewegingen een aanwijzing kunnen vormen van je gevoel. Een disclaimer hierbij is dat je de houding in een bredere context moet blijven zien. Iemand die fronst, hoeft niet per se boos op je te zijn. Hij kan ook gewoon tegen de zon in kijken.
Zelf vind ik het boek om verschillende redenen interessant. Allereerst wil ik graag andere mensen ‘lezen’, maar kom ik er steeds meer achter dat ik mezelf ook aan het ontcijferen ben. En dat er stiekem zoveel meer schuilgaat in mij dan waar ik me bewust van ben.
Mijn handen en voeten waren altijd gevouwen
Zo zat ik in de kliniek altijd met mijn handen gevouwen te wachten tot de rest van het gezelschap aan tafel klaar was met eten. Zelf dacht ik dat het was omdat ik zo rustig bleef. Maar het voelde eigenlijk gewoon heel naar. Gesloten handen kunnen volgens het boek duiden op het inhouden / vasthouden van negatieve emoties. Oef, dat was herkenbaar!
Bijt jij weleens op jouw lip?
Iets anders: als ik over iets twijfel (uit onzekerheid), heb ik de neiging om op mijn lip te bijten. Of ik ga met mijn vinger(s) mijn lippen aanraken. Dit zou erop wijzen dat ik bang ben en (daarom) troost zoek, als een baby die liefde (en voeding!) kreeg door aan de borst te zuigen.
Ook je nek masseren of je armen om je heen slaan zouden gebaren zijn om jezelf te kalmeren.
Sinds kort realiseer ik mij hoeveel ikzelf kan doen aan mijn stemming. Dit wordt in het boek ook behandeld. Test maar eens: ga als een plumpudding in elkaar gedoken zitten, schouders tot je oren en gezicht in een grimas. Maak je zo klein mogelijk, alsof je er niet mag zijn. Word je al vrolijk? Nee? Wat gek ;) En denk nu dat er een touwtje aan het plafond is vastgemaakt dat naar je hoofd loopt. Je wordt omhoog getrokken. Wat zeg ik, je hele lichaam strekt zich uit. Je mag er helemaal zijn! Je kunt de wereld aan en alles wat niet in een keer gaat is een kans om te groeien, een mooie uitdaging. Je mond vormt zich tot een glimlach. Toch?
Je kunt je stemming beïnvloeden met je houding, zelfs als je de tegengestelde stemming hebt. Het wordt niet beter als je blijft doen wat je altijd deed (dan krijg je wat je altijd kreeg). Verandering van houding kan net dat zetje vormen om iets positiever te kijken naar al wat er om je heen gebeurt.
Concrete tips om af te komen van een sombere stemming:
1. Ademen vanuit je buik / als een slapend kind
2. Je borstkas openen alsof het een langgekoesterde schat is
3. Visualiseer dat je hoofd als een ballon op een zonnige dag omhoog komt
4. Kijk om je heen, concentreer je op het moment.
Om je zelfverzekerder te voelen:
1. Pak achter je rug met je ene hand je andere hand vast (maar als je hand afglijdt richting je pols, dan zou je gefrustreerd of nerveus kunnen zijn, dus doe dat niet!)
2. Verdeel je gewicht over beide benen, die je stevig in de grond plant.
3. Maak je groot.
Eerst was ik overigens een beetje sceptisch over “doen alsof”. Was het niet de bedoeling om je emoties er te laten zijn? Zeker! Alle emoties mogen er zijn. Alleen was mijn probleem dat ik lang in de negatieve emoties bleef hangen. En dan is het wél tijd voor verandering. Op internet kwam ik een TED talk tegen (een echte tip voor de mensen die geen heel boek willen lezen maar toch een inspirerende video willen bekijken waarin wordt uitgelegd hoe je lichaam je geestestoestand beïnvloedt in onderstaande video.
"Your body language may shape who you are"
– Amy Cuddy
Na ongeveer 15 minuten (de rest van de video is zeker ook de moeite waard!) komt precies terug waar ik verongelijkt over was: Is het niet nep om te doen alsof? De woorden van Cuddy maakten korte metten met mijn twijfels. Eerst is het misschien nog nep, maar na verloop van tijd hoort het bij je, zo blijkt uit haar emotionele verhaal.
In de video komt - net als in het boek - terug dat al eerder bekend was dat medemensen eerder een interactie met je aangaan als je lekker in je vel zit. Iemand met een open houding (let eens op je handen, zijn ze van de andere persoon afgedraaid, dan zou je iets verbergen, terwijl je open handpalmen een indicatie vormen dat je niets achterhoudt) komt positiever over. Anders kunnen mensen wantrouwen gaan koesteren: Is het wel echt wat hij / zij zegt? Tegenstanders sluiten zich eerder af en houden vast aan hun eigen mening. Getuite lippen (zuurpruim) geven aan dat iemand het niet met je eens is. Probeer deze zuurpruim zijn handen te laten openen, dan weet je dat er een opening is om jouw gelijk te bewijzen. Een goede tip voor een discussie of presentatie is dus met handgebaren de aandacht vast te houden, om je boodschap duidelijk over te brengen en te overtuigen!
Herinner je het verhaal van Pinokkio? Een houten mannetje dat allerlei avonturen beleeft. Zijn neus groeit zodra hij liegt. Bij mensen zou een hand naar de neus brengen duidden op onwaarheid. Dit kan ook de vorm aannemen van zelftwijfel, doen alsof je moedig bent terwijl je bang bent. Als je gestrest bent, gaat het bloed in de aders van je neus sneller stromen. Door je neus aan te raken, stel je jezelf gerust.
Het boek geeft ook tips om naar mensen te kijken. Zoals “De volgende keer dat je ergens bent waar mensen informeel in groepjes met elkaar staan te praten, kijk dan eens naar hun lichaamstaal om erachter te komen wie er wel en niet bij hoort. Iemand die met zijn gewicht op één voet staat, is een buitenstaander; degene die zijn hoofd enigszins schuin naar voren houdt, is een insider.” En “Als iemand zegt dat hij met zijn armen en benen over elkaar staat omdat hij het koud heeft, kijk dan hoe hij zijn handen en benen houdt. Iemand die het echt koud heeft, steekt zijn handen onder zijn oksels of slaat ze om zich heen. Zijn benen zijn stijf, recht en worden stevig tegen elkaar gehouden.”
Ik ben nog maar halverwege het boek. Naast de bekendere gedragingen (met je handen op en neer bewegen om je publiek kalmer te krijgen) ben ik nieuwe fenomenen tegengekomen (een scheefgehouden hoofd duidt op een open houding). Ik ben benieuwd wat ik in de rest van het boek nog tegenkom!
Hoe vond jij dit artikel? Laat hieronder een reactie achter :-) Dankjewel!
Wil jij een intake gesprek inplannen? Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. In de regio Breda, Utrecht, Zwolle en Limburg zijn we op zoek naar nieuwe coaches. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power.
