Geschreven door Lotte
Vrijwilliger bij ISA Power

De eetstoornis kwam tijdens de overgang naar de middelbare school

Hoi! Mijn naam is Lotte, ik ben 24 jaar en woon in Nijmegen. Hier ben ik geboren en opgegroeid in een rustig gezin met een vader, moeder en één jonger zusje. Mijn basisschooltijd verliep vrij rustig. Ik had twee goede vriendinnetjes met wie ik alles samendeed, maar was voornamelijk bezig met goed opletten en mijn best doen. Toen ik van de basisschool naar de middelbare school ging vond ik dat heel spannend. Opeens naar een ‘grote’ school met nieuwe kinderen. In mijn nieuwe klas vond ik het lastig om vrienden te maken. Ik vond, met name de jongens, heel druk en voelde me niet thuis. Zelf was ik rustig en verlegen. Na een paar maanden kwam de gedachte in me op waar het allemaal mee begon: ‘misschien vinden ze me wel leuker als ik dunner ben.’ Het begin was makkelijk. Ik had van vroeger nog wat ‘baby vet’ en dat ging er, na de koekjes en snoepjes in de pauze te laten staan, vrij snel van af. Niet alleen het aantal kilo’s die de weegschaal aangaf veranderde, maar ook mijn gevoel.

Kleren pasten en stonden beter. In het begin van deze periode voelde ik me zelfs fitter en minder onzeker. Helaas vond ik niet meer aansluiting in de klas en bleef ik me eenzaam voelen. Het lijnen ging door en werd nu ook ingezet als een manier om mijzelf te straffen. Een slecht cijfer gehaald? Geen aardappelen tijdens het avondeten! Weer eens als laatst gekozen voor het hockeyteam bij gym? Boterhammen weggooien in de pauze! Zo kwamen er steeds meer regeltjes bij. Op mijn dieptepunt at ik een appel en een boterham (zonder beleg) per dag. Trots dat ik was! Kijk eens wat ik kan, hoe goed ik niet kan eten? Ik heb niet eens honger!

Afvallen was het enige wat ik wilde en waar ik, zo voelde het, goed in was. Op een gegeven moment vertelde een vriendinnetje me dat ze niet meer naast me wilde lopen. Ze vond dat zij zelf dik afstak naast mij. Vrij vlak hierna gaf een ander vriendinnetje aan dat ze zich zorgen maakte en dat ik zo dun was geworden.

Ik had niet door dat ik ziek was en hoe sterk de eetstoornis was.

Huh, zorgen om mij? Ik heb toch nergens last van? Ik duwde de momenten weg waarop ik zo weinig energie had dat ik niet uit bed kon komen en hoe alleen ik me eigenlijk voelde. Het ging beter toen ik ging studeren en de eenzaamheid die ik voelde werd minder. Ik kwam mensen tegen met dezelfde interesses, maakte nieuwe vrienden en ontdekte het uitgaansleven. Wat niet veranderde was de stem in mijn hoofd. Als ik een wijntje met vriendinnen meedronk omdat ik ‘er bij wilde horen’ was daar de stem: ‘je bent dik, walgelijk en niemand vindt je aardig’.

Calorieën verbranden, sporten en nog meer sporten...

Elke calorie die binnenkwam moest er ook weer af. Uiteindelijk stond ik zes dagen in de week in de sportschool om te compenseren. Mijn studie leed hieronder en vrienden snapten niet waarom ik zo vaak sportte en niet mee ging naar het terras of naar de bieb om te leren. Ook nu voelde ik me onbegrepen en alleen. Het enige waar ik nog ‘plezier’ uithaalde was sporten. Achteraf gezien was dit helemaal geen plezier. Ik moest sporten. Zo niet, dan zou ik dik worden en nog meer teleurgesteld zijn in mezelf. Ik ben zelf naar de huisarts gegaan omdat ik het leven op dat moment niet meer zag zitten.

Ik voelde me leeg en somber

De huisarts verwees me door naar een psychotherapeut waar ik mezelf leerde accepteren en beter naar mijn lichaam leerde te luisteren. Nu, vijf jaar later, zijn de eenzaamheid en wanhoop van toen veranderd in positiviteit en trots. Positiviteit, omdat ik weer kan genieten van het leven en blij ben met de dingen die ik doe en meemaak. Trots, omdat ik na zo’n lange tijd kan zeggen dat ik genezen ben. Ik ben niet mijn eetstoornis. Ik heb mezelf in deze periode goed leren kennen en hoop met die ervaring en met mijn positiviteit iets voor anderen te kunnen betekenen.

Je bent niet alleen en je mag trots zijn op wie je bent!

* Bij ISA Power kun je terecht met verschillende eetproblemen. Onze ervaringsdeskundige coaches staan voor jou klaar. Ook jij bent welkom, waar je ook last van hebt en hoe jij het eetprobleem zelf ook noemt!

Wil jij een intake gesprek inplannen? Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. In de regio Breda, Utrecht, Zwolle en Limburg zijn we op zoek naar nieuwe coaches. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power.