Story of hope van Lana
Vrijwilliger bij ISA Power
Er wordt vaak gezegd dat ‘de knop’ om moet gaan. Maar wat is ‘de knop’ en hoe zorg je er voor dat die omgaat? Vaak vroeg ik mij af waarom die bij mij niet omging. Ik wilde toch beter worden? Ik had last van de eetstoornis, het beheerste mijn hele leven.
Er waren dagen dat ik er tegen vocht. Er waren dagen dat ik de eetstoornis liet winnen. Soms deed ik niks dan gewoon wachten. Ik wachtte op die speciale dag, vanaf die speciale dag zou het allemaal beter gaan. Dan zou ik genezen. Maar waar wachtte ik op? Een wonder? De knop? Ik weet het niet.
En dan opeens ging het wat beter, voelde ik mij beter. Heel geleidelijk, bijna onopgemerkt. Het ging niet meer om 1 goede dag maar om 2, 3, een week en zelfs een maand. Ik was minder bezig met het eten en de eetstoornis leek minder aanwezig.
Is mijn eetstoornis opeens weg?
Wat is dit dacht ik? Het is bijna eng. Of misschien vond ik het ook gewoon een beetje eng. Ik probeerde terug te halen sinds wanneer ik mij zo voelde. Wanneer is die knop bij mij om gegaan? Is mij dat moment nou gewoon ontgaan? Nee, dat is het niet. Weet je waarom? Je geneest niet van de een op de andere dag. Het gaat geleidelijk. Alsof je elke dag een stukje loslaat.
Het voelt voor mij als een lange wandeling naar het onbekende. Iets waar ik vroeger doodsbang voor was, maar waar ik nu naar uitkijk. Tijdens deze wandeling laat ik bij elke nieuwe afslag een stukje eetstoornis achter. Er komt steeds meer ruimte vrij in mijn hoofd.
Ruimte voor nieuwe mogelijkheden, kansen en uitdagingen!
Lana maakt een wandeling in het bos
Hoe langer ik wandel, hoe zekerder ik word. Soms word ik zelfs overvallen door gevoelens van trots. Trots op wie ik aan het worden ben. Gevoelens van kracht en rust. Naast deze gevoelens is er ook een bepaalde vorm van angst.
Niet de angst die ik ken. Deze angst is anders, nieuw. Een vorm die ik moeilijk kan beschrijven. Een soort van angst voor geluk en blijdschap. Na al die jaren is het zo onwerkelijk. Ik geloofde bijna niet meer mij ooit nog zo te kunnen voelen.
Ja, ik vind het eng om mij zo goed en fijn te voelen. Het voelt raar, vreemd en zelfs een beetje ongemakkelijk. Alsof ik mij geen houding weet te geven.
Voor hoe lang is dit gevoel? Wanneer komt die man met de hamer weer alles verpesten? Ik ben op mijn hoede.
Nee, STOP. Houd op met die gedachten.
Ik sta weer op en wandel verder. Ik laat angst niet meer winnen, welke vorm dan ook. Ik heb de eetstoornis niet meer nodig. Ik geniet van het hier en nu. Van het feit dat ik mij zo kan en mag voelen. Ik mag mij sterk, krachtig en zeker voelen.
Het is een nieuw gevoel dit. Het bevalt mij wel. Ik ben er klaar voor. Klaar voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik hoop jij ook op een dag!
Wil jij een intake gesprek inplannen? Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. In de regio Breda, Utrecht, Zwolle en Limburg zijn we op zoek naar nieuwe coaches. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power.
