Ditmaal een Story of Hope van Yael Sigal, vrijwilligster bij ISA Power.
4 april 2006. Het was een mooie, zonnige zondag middag. Een dag net als elke andere dag zou je denken. Maar voor mij was dit de dag dat ik besloot om te gaan lijnen. 15 jaar was ik, niet perse heel dik maar ook zeker niet dun. Ik werd altijd verteld dat ik moest afvallen en dat ik minder moest snoepen. Toen ik hiermee begon, kreeg ik van iedereen complimentjes en had ik eindelijk het gevoel dat ik ergens goed in was.
Het leek allemaal zo onschuldig maar op een dag sloeg ik door. Ik zonderde me steeds meer af van iedereen die me lief was, mijn vriendinnen, mijn familie, zelfs mijn beste vriendin ontweek ik. Ik had immers nu een andere beste vriend, mijn eetstoornis! Het gaf me controle en het gevoel dat ik ergens goed in was en ook de mogelijkheid om al mijn andere zorgen en negatieve gevoelens te vergeten.
Ik voelde me super sterk maar lichamelijk was ik 1 grote wrak.
Ik kreeg steeds meer bezorgde blikken naar me toe geworpen en mijn ouders kregen steeds meer telefoontjes met de vraag of het wel goed met me ging. Ik had niet eens de energie meer om te lachen.
In 2008 behaalde ik mijn Havo diploma en wilde ik net als mijn vriendinnen studeren in het buitenland. Ik had echter een bevestiging van de huisdokter nodig om te zeggen dat ik gezond ben. Op dat moment was ik niet gezond, maar ik heb besloten hiervoor te gaan vechten.
Vanaf hier ging alles met vallen en opstaan! Ik was vastberaden om te genezen maar had geen idee hoe ik dit moest aanpakken. Ik voelde me erg eenzaam in dit proces en had het gevoel dat niemand mij begreep.
Op een gegeven moment was ik het zat, ik zag mijn hele toekomst naar de maan gaan en besefte dat ik zo niet verder wilde leven. Ik besloot een moedige stap te nemen en vroeg om hulp bij een cognitieve gedragstherapeut! Ik wilde weten waarom ik een eetstoornis heb ontwikkeld en wat het doel er van was. Ik ontdekte dat ik erg slecht was in het uiten van mijn emoties en daardoor alles opkropte en mezelf van binnen op zat te vreten. Eten/niet eten was mijn uitlaatklep. Ook ontdekte ik, hoe stom ik dat ook vond, dat ik naar meer aandacht en liefde hunkerde. Maar hoe kan ik om liefde van andere vragen als ik niet van mezelf houd?!
Zo leerde ik veel over mezelf en kwam ik er achter wie IK was en wat IK in het leven wilde. Achteraf is mijn eetstoornis het grootste cadeau dat ik heb kunnen krijgen, het heeft me sterker gemaakt en veel inzichten gegeven over mezelf. Ik ontwikkelde een sterke interesse in voeding en gezondheid en probeer nu van mijn zwakte punt mijn kracht te maken. Ik kan nu voor het eerst zeggen dat ik trots ben op me zelf. Soms moet je de donker meemaken om het licht te kunnen waarderen.
Ik sta nu veel positiever in het leven, voor mij schijnt het zonnetje elke dag!
Wat ik met mijn verhaal wil meegeven is dat er altijd licht is aan het eind van de tunnel. Geef nooit op. Ook jij bent het waard om voor jezelf te kiezen. Heb jij hulp nodig om jouw eetstoornis te overwinnen?
Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt.
Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power.
