Toen ik aankwam lopen zag ik mijn coach Isabelle Plasmeijer al staan op onze vaste ontmoetingsplek. De vorige keer had Isabelle gezegd dat we iets leuks zouden gaan doen, alleen ik wist nog niet wat. Mama had al wel gezegd dat ik mijn paardrijdlaarzen aan moest doen en een jas en broek aan moest trekken die vies mochten worden. Daar stond ik dan in mijn paardrijd outfit in hartje Den Bosch. Ik had natuurlijk al wel een klein vermoeden wat we gingen doen. Isabelle vroeg mij in ons allereerste gesprek wat mijn doelen en dromen waren en wat ik het allerliefst zo snel mogelijk weer wilde doen.
Paardrijden is mijn grote passie!!
Dat was niet zo moeilijk voor mij om te beantwoorden: paardrijden is mijn grote passie. ‘Dan moeten we deze droom maar zo snel mogelijk in vervulling laten gaan, vind je ook niet? vroeg Isabelle mij. Ze vertelde toen dat er twee mannen zaten te wachten in het café die mij graag wilde ontmoeten en met mij een paarden coach sessie zouden gaan doen. Ik was super blij toen ik het hoorde, het was ondertussen méér dan een jaar geleden dat ik voor het laatst op een paard had gezeten. Één jaar lang had ik niet kunnen doen wat ik eigenlijk super graag doe! Een eetstoornis kun je niet combineren, het hindert je om voluit te leven en voor je passie te gaan.
Mijn passie en mijn eetstoornis gaan niet samen!
In het café ontmoette ik Ben en François van Meander paardecoaching, ze waren hartstikke vriendelijk en hadden er net als ik heel veel zin in. We besloten zo snel mogelijk te gaan en reden naar het buitengebied van een dorp in de buurt. Daar was een huis opgebouwd uit leem en klei en nog meer natuurlijke materialen. Het zag er heel mooi en verzorgd uit. Buiten was een groot weiland waar twee Ijslanders stonden te grazen. Je kan je voorstellen dat ik er ‘kei’ veel zin in had natuurlijk.
“Paarden zijn spiegels van de ziel, ze reflecteren jouw emoties zoals ze zijn. Puur, eerlijk en confronterend leren ze jou om zelfverzekerder te worden en op te komen voor wie je bent” Isabelle Plasmeijer
Die oude IJslander zou mijn coach, ofwel spiegel, zijn deze dag. Ik mocht de IJslander uit de wei halen. Het was al weer erg lang geleden dat ik een paard uit de wei mocht halen. Toch voelde het alsof ik het vorige week nog had gedaan, vertrouwd en fijn. Dit was de eerste keer dat hij weer naar buiten mocht op het gras en dat heb ik gemerkt. Het eten van het gras vond hij heel interessant en lekker. Ik moest hem daarom af en toe flink met me mee trekken, een echte lekkere gras-eter.
De IJslander vond het gras een tikje interessanter!
We gingen in een met lint afgezette wei de paardencoachsessie doen. Als eerste gingen we het paard lekker borstelen. Omdat het lente wordt verliest hij al zijn winterharen dus het was een hele klus om alle losse haren weg te borstelen. Daarna gingen we even rustig een paar rondjes lopen om aan elkaar te wennen. Helaas was het gras toch een tikje interessanter en dat maakte het af en toe wel lastig.
Hoe zelfverzekerder ik was hoe gemakkelijker het paard mij volgde!
Bij de eerste oefening moest ik zelf rechtop en zelfverzekerd lopen zodat het paard met mij meeliep en naar mij zou gaan luisteren. Met als doel dat ik het touw langzaam losser kon laten en hij me toch zou volgen. Dat was vandaag best lastig vanwege het gras. Ik moest goed aanvoelen wanneer hij weer wilde gaan eten en hem dan bijtijds corrigeren. Af en toe lukte dat niet maar ik leerde snel en het ging steeds beter. Ik merkt dat hoe rechter ik mijn rug hield en zelfverzekerder ik liep, en me ook zelfverzekerd voelde en overkwam op het paard, hoe makkelijker het paard met me meeliep. Ik kon het touw wat losser laten en hem steeds een beetje meer ruimte geven. Dat was fijn en mooi om te zien.
Toen gingen we wat bochten maken om pionnen heen. Door voorop te lopen kon ik de pony goed begeleiden en sturen. Dat ging best goed. Als laatste gingen we wisselingen doen in tempo; van snel naar wat langzamer lopen. Zo makkelijk was dat niet want hij was enthousiast en als ik dan bijna stil stond wilde hij weer gaan eten. Dit was een kwestie van goed aanvoelen en hem optijd corrigeren. Het ging steeds een beetje beter.
Ik heb echt een super middag gehad. Ik heb geleerd dat wanneer zelfverzekerd overkomt over iemand ‘de baas kan zijn’ en hem of haar kan sturen. Ik vond het goed om te zien van mezelf dat ik dat kan. Door deze middag heb ik het gevoel dat ik zekerder ben, sterker, niet meer zo ingedoken maar rechtop. Dat voelt goed!
Paarden zijn spiegels van de ziel. Ze spiegelen jouw gedrag en daarom is paarden coaching bijzonder goed inzetbaar bij mensen met eetproblemen en eetstoornissen zoals anorexia, boulimia en binge eating disorder (vreetbuistoornis). De personal coachtrajecten van ISA Power worden op maat gemaakt. Jouw doelen en dromen worden als uitgangspunt genomen tijdens het coachtraject. Wil jij ook je eetstoornis overwinnen (of iemand helpen) en wil je meer weten over de personal coachtrajecten? Plan een een gratis intake gesprek in!
