Kwetsbaarheid en zelfcompassie

Zelfcompassie. Wat betekent dit eigenlijk? Zelfcompassie betekent dat je warm en begripvol bent tegen jezelf wanneer iets niet gaat zoals je wilt, of wanneer het voelt alsof je tekortschiet. Zelfcompassie is ook nodig wanneer je lijdt of wanneer je door een moeilijke periode gaat in jouw leven. Ik schaamde toen ik me realiseerde dat ik mezelf jarenlang heel erg tekort heb gedaan. Zelfcompassie was iets wat ik tijdens mijn eetstoornis niet bezat. Daarentegen had ik wel heel veel zelfmedelijden. Als ik er  van overtuigd was dat ik iets verkeerd gedaan had dan gaf ik mezelf een trap na. Mijn omgeving zag het niet zo zwart-wit als dat ik het zag. Ik geloofde er niks van. Ik strafte mezelf. Alles wat er gebeurde in mijn leven gebruikte ik als bewijs dat ik een mislukkeling was.

Compassie betekent ook dat je begrip hebt en vriendelijkheid toont aan anderen als ze fouten maken of tegenslag ervaren in hun leven. Je veroordeelt ze niet, maar luistert naar ze en beseft dat lijden, falen en onvolmaaktheid een onderdeel is van het leven en dat iedereen hier in zijn leven mee te maken krijgt. Ik heb misschien altijd wel te veel compassie voor mijn omgeving gehad. Tijdens mijn eetstoornisperiode vergaf ik iedereen en ik wist negatieve ervaringen een positieve draai te geven in andermans leven. Ik motiveerde anderen door ze te vertellen dat fouten maken menselijk was en dat je juist leert van fouten!

14602909040_93cc50a533_z.jpg

“Je faalt pas als je het niet probeert”

Het probleem was alleen dat dit alles alleen voor mijn omgeving gelde. Voor mij was het niet van toepassing. Nu kan ik me niet meer indenken hoe deze kronkel in mijn hoofd vastgeroest heeft gezeten. Waarom meet ik met twee verschillende maten? Ik was ervan overtuigd dat ik zelf een zooitje van mijn leven had gemaakt en dat ik hiervoor gestraft moest worden. Ik was ervan overtuigd dat ik een mislukkeling was en dat ik geen goed en gelukkig leven verdiende. Zelfcompassie kende ik niet en verdiende ik ook zeker niet. De rest van de wereld verdiende het wel, want die konden er allemaal niks aan doen dat dingen anders liepen dan ze in gedachten hadden.

De begrippen zelfcompassie en kwetsbaarheid zijn twee belangrijke eigenschappen! Mensen met zelfcompassie beseffen dat ze niet perfect zijn en dat fouten maken, falen en problemen in het leven onvermijdelijk zijn. Ze kiezen er alleen voor om juist in die tijden zachtaardig voor zichzelf te zijn en niet boos op zichzelf te worden of zichzelf te straffen.Wanneer je respectloos en onvriendelijk met jezelf omgaat verhoogt je stresslevel, ervaar je meer frustratie en is je innerlijke criticus niet te stoppen.

Het levert je zoveel meer balans op je in je leven als je in moeilijke tijden de realiteit met vriendelijkheid accepteert. Kwetsbaarheid tonen, open zijn over wat er in je hoofd omgaat en wat dit met je doet heeft veel meer voordelen. En je grenzen aangeven als iets misschien te hoog gegrepen is ook getuige van kracht. Juist je mag trots op jezelf zijn dat je iets geprobeerd hebt. Het voelt zoveel fijner als je begrip naar jezelf toont en niet streeft naar perfectie. En nee, zelfcompassie is niet egoïstisch. Alles behalve dat. Het is juist noodzakelijk en gezond om voor jezelf op te komen, om grenzen aan te geven en om lief voor jezelf te zijn! Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven dus je moet ook goed op jezelf passen, want van jou is er maar één! Wees zuinig op jezelf.

“Ik heb er niet voor gekozen een eetstoornis te krijgen, maar ik kies er wel voor om beter te worden!”

Zelfcompassie is wel wat heel anders dan zelfmedelijden. Jarenlang heb ik in de slachtofferrol gezeten en verdronk ik in zelfmedelijden. Zelfmedelijden was voor mij een excuus om niet te genezen. Doordat ik zoveel zelfmedelijden had, deden mislukkingen, fouten en falen me niet zoveel meer, want ik was toch al 0,0 waard en ik kon toch HELEMAAL niks. Een teleurstelling kon het dus niet worden. Dit gaf me tegelijkertijd ook meteen een vrijbrief om niet deel te nemen aan het echte leven en om geen stappen te maken, want ik kon het toch niet en het mislukte toch. Het was dan dus verspilde tijd en energie. Mijn omgeving werd erg boos op en gefrustreerd van deze houding van mij. Natuurlijk had ik niet voor een eetstoornis gekozen en was het klote dat mijn leven bestond uit opnames, gewicht, calorieën, compenseren, etc. Nee, zo had ik me mijn tienerjaren niet voorgesteld, maar als ik wilde dat er wat zou veranderen, dan was ik toch echt alleen de aangewezen persoon om hier verandering in te brengen. En dat ging niet lukken met die houding, dat kan ik je wel vertellen!

“Ik deed dat niet, dat deed mijn eetstoornis”

14786478021_9f7e613eb0_z.jpg

Als je kiest voor genezing, is zelfcompassie een heel belangrijk onderdeel hierin! Juist op momenten als het leven zwaar is, ben jezelf de beste mascotte om jezelf er weer bovenop te helpen. Door te vechten tegen jezelf bereik je niks. Het levert je niks goeds op. Het is een leerweg. Een negatieve denkwijze gaat niet binnen 2 weken uit je gedachten. Dit moet je trainen, maar het is mogelijk! Elke keer als je jezelf weer de grond intrapt of als je boos op jezelf bent, probeer dan de gedachtes om te draaien naar het positieve. Bedenk bij jezelf wat je zou zeggen tegen je beste vriend of vriendin als ze in dezelfde situatie als jou zou zitten. Waarschijnlijk zou je niet boos op haar worden als ze een fout maakt. Waarschijnlijk zou je haar ook niet straffen als ze zich kwetsbaar opstelt of als ze haar grenzen aangeeft, toch?

Jij bent net zoveel waard als die beste vriend of vriendin van je! En ook jij verdient net zoveel zelfcompassie! Geef die dan ook aan jezelf! Behandel jezelf en je lichaam als je beste vriend of vriendin. Het mag echt!

“Make yourself a priority once in a while. It’s not selfish. It’s necessary”

Fotografie
Bron