Liever dood dan dik!?

Door: Tanne Fier (vrijwilliger bij ISA Power)

Overleven

Daar zit ik dan, in een grand café in een buitenwijk van mijn stad. Om de tijd tussen de afspraak met mijn therapeut en die met mijn psychiater te overbruggen. Aan een tafeltje in de zon, achter mijn laptop, met koffie en een pistolet brie-pastrami. Ik tuur naar de druppels vet die langs mijn broodje druipen. Ik heb jarenlang geen voedsel genuttigd zonder het eerst met een servet van het gevreesde goedje te hebben ontdaan, laat staan rundvlees gegeten. De afgelopen acht jaar stond mijn leven in het teken van (niet) eten, calorieën tellen, dwangmatig sporten, de weegschaal en depressie. Overleven.

Fotografie: Danielle Maclness, unsplash.com

Ik heb anorexia

Juist, ik heb anorexia. Al spreek ik liever van ‘herstellende van anorexia’. Herstellen van een eetstoornis, is dat mogelijk dan? Had je me deze vraag een paar maanden geleden gesteld, dan had ik mijn ogen neergeslagen. Liever dood dan dik, dat was de gedachte die door mijn hoofd spookte. Sinds ik in behandeling ben en aan de gelukspillen zit, denk ik er anders over. Herstel is doodeng, maar wel degelijk mogelijk. In therapie passeren allerhande thema’s de revue die mijn hersenen op volle toeren laten draaien: zelfbeeld, lichaamsbeeld, vriendschappen, bezigheden, eetgedrag en ga zo maar door. Met nieuwe inzichten en gedragsverandering als resultaat. Mijn identiteit valt al jaren samen met mijn anorexia, mijn bestaansrecht hangt ervan af. Die identiteit begint nu af te brokkelen en dat roept angst op. Want wie ben ik zonder eetstoornis? Hoe vul ik zo’n immense leegte op? Zal ik nog ergens in uitblinken? Interessante kost om over te schrijven dacht ik zo.

Aandachttrekkerij? 

Maar eh, bloggen over mezelf en over mijn herstel? Brrrr. Want waar ligt precies de grens tussen openhartigheid en aandachttrekkerij? En zo interessant ben ik nou toch ook weer niet? Ik ben dan wel dol op schrijven, maar een schrijver pur sang? Niet bepaald. Ik geef toe, dit riekt naar onzekerheid, perfectionisme, schaamte en angst om ruimte in te nemen, de basisingrediënten van mijn eetstoornis. Laat het overwinnen van een eetstoornis nou net gaan om het loslaten van controle, het aangaan van uitdagingen en het uiten van emoties. Dat pleit voor openheid over mijn ziekte. Bovendien besef ik voortdurend hoe dankbaar ik ben voor de professionele hulp die ik nu krijg. Hulp die ik heb durven vragen dankzij al die ervaringsverhalen waarin ik herkenning vond en die me motiveerden om het gevecht aan te gaan. Gewoon maar schrijven dus. Want als er iets is wat ik graag wil, is het anderen aansporen om een stap te zetten richting herstel.

Hoop doet leven!

Hoop op genezing doet leven. De statistieken liegen er niet om: de cijfers wijzen uit dat  zo’n vijfenzeventig procent van de patiënten met een eetstoornis volledig dan wel gedeeltelijk herstelt. Op naar die honderd procent!

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

Eerste hulp bij eetbuien

‘Moe, belabberd, teleurgesteld, boos, zwetend lig ik op mijn bed. Het lijkt alsof er een baby in mijn buik zit en het doet ongelofelijk veel pijn. Ik kan me bijna niet meer bewegen en het enige wat ik wil is me verstoppen voor de buitenwereld en slapen. Ik snap het niet, waarom doe ik dit mezelf aan?’

Tijdens de periodes waarin dat ‘vreetmonster’ in mijn hoofd de controle over mij had, was dit dagelijkse kost. Gevolgd door de drang om zo snel en zo veel mogelijk af te willen vallen. Het was een regelrechte ramp. De door mezelf bedachte tactiek, die ik de eerste paar weken van het proces nog vol kon houden, resulteerde in ongecontroleerde eetbuien. Alles, echt alles wat los en vast zat en in huis te vinden was, propte ik naar binnen. Al het eten ging in een roes naar binnen, want ja: ik wasdagenlang zo streng voor mezelf geweest, ik mocht toch ook wel eens genieten van een heerlijke chocoladereep? Na die chocoladereep begon het eigenlijk pas echt: een zak drop, een zak friet met mayo, een heel pak koekjes en dan nog een bord avondeten. Niets was meer genoeg. Helemaal niets gaf me meer een voldaan gevoel. Het was geen kwestie van mijn lichaam op een liefdevolle manier voeden, maar het ging over zoveel mogelijk ONBEPERKT vullen. Ik was mijn eigenwaarde compleet verloren.

Lees mijn verhaal. Van begin tot het eind. Wat voor eetstoornis je ook hebt. Als je niets verandert, weet je zeker dat je over een paar jaar nog steeds in deze vicieuze cirkel zit.

Wanneer spreek je van een eetbui?

Volgens de DSM-V spreek je van een eetbui als je in een bepaalde tijd (bijvoorbeeld twee uur) een hoeveelheid voedsel tot je neemt die beduidend groter is dan de meeste mensen in zo’n periode zouden eten onder gelijke omstandigheden. Daarnaast heb je tijdens deze periode geen beheersing over het eten. Hiermee bedoel ik dat je het gevoel hebt dat je niet kan stoppen. Er zijn objectieve en subjectieve eetbuien. Een objectieve eetbui is een eetbui waarbij objectief gezien (voor de persoon zelf en zijn/haar omgeving) binnen korte tijd overdreven veel voedsel gegeten wordt. Dit soort eetbuien kunnen gelijk staan aan een calorie-inname van 10.000 kcal. Een subjectieve eetbui is een eetbui waarbij de persoon zelf van mening is dat hij/zij in een korte periode een grote hoeveelheid voedsel opeet, bijvoorbeeld een zak chips. Belangrijk om hierbij te vermelden: beide soorten kunnen als even vervelend ervaren worden door de eter. Iemand die in één keer een zak appels weg eet kan zich even belabberd/schuldig voelen als iemand die een grote la met snoep en koek in één keer leeg eet. Kortom: het gevoel dat achter de eetbui schuilt telt en niet per se de hoeveelheid.

Herkenbaar?

Er is vast iemand die dit leest en denkt: dit gaat over mij. Ja! Na wat zoekwerk op het internet en verschillende gesprekken met lotgenoten blijkt dat er een heleboel dames en heren zijn die hetzelfde doormaken als jij. Voor mij was dit echt een eyeopener. Je bent niet de enige! Bij iedereen heeft een eetbui een andere oorzaak. En voor iedereen heeft een eetbui een andere functie, frequentie en doel en past te eetbui binnen een andere eetstoornis.

De grootste gemene (gemeenschappelijke) deler van mensen die te kampen hebben met eetbuien is het niet of moeilijk kunnen omgaan met emotie(s). Je zou het kunnen omschrijven als een innerlijke leegte die je op de automatische piloot probeert weg te eten. Deze leegte is vaak in het verleden begonnen met groeien, doordat jouw behoeftes niet werden bevredigd en/of je het gevoel had niet helemaal jezelf te kunnen zijn. Na verloop van tijd kunnen de eetbuien je hele leven overheersen én heb je er als het ware een tweede ‘stiekem’ leven bij. Door het gevoel van schaamte en de onzekerheid hou je het stil voor de buitenwereld en wordt de eetstoornis in jouw hoofd groter en groter. Je voelt je alleen. Niemand die jouw ‘echte’ ik ziet. En niemand die jouw ‘echte’ ik hoort. Op deze manier ontstaat een vicieuze cirkel waarin het vaak lijkt alsof je er niet meer uit kan komen.

Maar ik wil je graag meegeven: HET IS MOGELIJK OM COMPLEET TE GENEZEN VAN JE EETSTOORNIS. Ook jij kan de regie over je eigen leven weer in eigen handen nemen en dus je eetstoornis loslaten. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dit een onbeschrijfelijk gevoel is. Dat wat overblijft is de pure jij! Dit kan natuurlijk angst oproepen en je tegenhouden. Maar onthoud dat je je elke dag kan ontwikkelen en de persoon kan worden die je diep vanbinnen wilt zijn. Eerlijk en vrij!

Maar hoe doorbeek je de cirkel dan? 

Vijf belangrijke tips om de vreetbuien de baas te worden.

1. Geloof in het feit dat jij compleet kan herstellen van je eetbuien.
Geloof erin dat jouw lichaam in haar of zijn puurste staat geen eetbuien nodig heeft om voort te bestaan. Geloof dat je uit de vicieuze cirkel kan stappen. Geloof erin dat jouw lichaam, ondanks de talloze keren dat je het volpropte met een heleboel eten, altijd weer toewerkt naar zijn fitste vorm. Ofwel jouw setpoint; het gewicht dat bij jou past. Dit proces gaat vanzelf en daar zijn we ons te vaak niet van bewust. Besef hoe sterk deze herstellende kracht is én pak je kans om deze kracht te gebruiken. Ga samenwerken! Om dit geloof te behouden, te versterken en vanbinnen te voelen kan je de volgende positieve affirmatie gebruiken: "Ik zorg goed voor mijn lichaam en werk met haar samen om zo de beste versie van mezelf te worden." Als je durft kan je deze ook proberen “Ik hou van mijn lichaam.” Sommigen zullen nu denken … ja, dus echt niet. Dat mag.

2. Weg met die schaamte!
Wanneer je midden in een eetbuiperiode verkeert, is de kans groot dat je jezelf het liefst onzichtbaar wil maken. Je hebt het idee dat je niets waard bent en dat je er niet mag zijn. Maar klopt dit wel? Je bent meer dan dat wat je eet. Iedereen heeft zijn of haar kwaliteiten. Het is onwijs leerzaam om te ervaren dat wanneer je je eetprobleem onder ogen ziet en je werkelijke gevoel deelt met mensen, de negatieve lading zal afnemen. Vaak kom je er alleen niet meer uit, omdat je zo in je eigen gedachten bent gaan geloven. Door te praten over wat er op dit moment werkelijk in jouw leven en in jouw lichaam aan de hand is, geef je de ander en jezelf de kans te groeien en los te laten. Hoogstwaarschijnlijk heb jij ook minimaal één persoon in jouw omgeving die je vertrouwt. Bel hem of haar vandaag nog en spreek je gevoel tegenover hem/haar uit.

3. Eet voldoende en voedzaam!
Wanneer je er bewust voor kiest om voldoende en voedzaam te eten, ontneem je je lichaam de kans om te schreeuwen (dit uit zich in de eetbui) naar energie in de vorm van eten. Dit is een uitdaging, want door de eetstoornis is de kans groot dat je niet meer helemaal weet wat jouw lichaam precies nodig heeft én wat een gezonde balans is tussen gezond en ongezond eten. Vaak durf je niet te eten, omdat je bang bent dat het uitmondt in een eetbui. Maar overdag lijnen daagt een eetbui juist uit. Wees gerust: als je deze uitdaging aan gaat vanuit de essentie dat jij het waard bent om te herstellen, komt dit gevoel en vertrouwen vanzelf weer terug. Sterker nog, het gevoel en het vertrouwen zit al in je. Ga ernaar opzoek!

4. Stel jezelf de vraag: wat heb ik op dit moment echt nodig?
Luister eens naar je eetbuien. Dit klinkt in eerste instantie misschien wat vreemd in de oren, maar zo raar is het eigenlijk niet. In plaats van vechten tegen je drang naar eten, kan het je veel meer opleveren om te besluiten om ‘vriendjes’ te worden met jouw eetmonster. Tegen elkaar blijven vechten vreet energie en is een strijd met alleen maar verliezers. Het eetmonster wordt groter en groter en jij raakt steeds meer verwijderd van wie je in essentie bent. Wanneer je in jezelf de kracht vindt om naar je eetbui te kijken, kan je van elkaar leren en is de kans groot dat jij dit eetmonster na verloop van tijd niet meer nodig hebt. Analyseer alleen of met iemand die je vertrouwt bijvoorbeeld: de tijdstippen, de frequentie, soort voeding, bij welke winkel haal je het eten, wat voel je, waar heb je echt behoefte aan en hoe kan je jezelf werkelijk ‘voeden’?

5. Neem de tijd voor dit proces en vier iedere (kleine) overwinning.
De oorzaak van je eetbuien is vaak een optelsom van bepaalde eigenschappen/gebeurtenissen en is mettertijd tot uiting gekomen. Loslaten kan heel ‘naakt’ en eng voelen, omdat je niet weet wat voor persoon je tegen gaat komen. Bij de een duurt het daarom een paar maanden en de ander is er jarenlang mee bezig. Put kracht uit het feit dat je je angsten aangaat! Vier overwinningen! Tijdens het proces wordt het steeds duidelijker wat jou gelukkig maakt en daarmee geef je jezelf de kans je leven op de manier zoals jij vanuit je hart wilt in te richten. Het mooie hiervan is dat alle geluksmomenten in je leven zichtbaarder worden voor jezelf en groeien. Als je weet wat je gelukkig maakt, kan je bewust proberen je leven op die manier in te richten zodat je tevreden bent met elk klein behaald resultaat. De geluksmomenten blijven groeien en hierdoor zal je je steeds vrijer voelen.

Je bent geen prullenbak!

Doorbreek het patroon. Je bent geen prullenbak waar je ongelimiteerd van alles in kan proppen. Luister naar je lichaam, het schreeuwt namelijk naar je. Het verlangt naar jouw eigen warmte en liefde. Je bent misschien vergeten hoe dit moet óf misschien heb je dit nooit geleerd, maar iedereen bezit deze kracht. Hoe mooi en bijzonder is dat! Probeer vanaf nu voldoende en voedzaam te eten. Op deze manier hoeft je lichaam niet meer te schreeuwen naar eten, aandacht, energie en liefde. Met jouw lichaam moet jij het doen, je hele reis hier op aarde. Kortom: kom in actie. Als je niets verandert, weet je zeker dat je over een paar jaar nog steeds in deze vicieuze cirkel zit. Neem de leiding over jezelf weer terug in jouw leven. Voel en ervaar dat jij het waard bent, want dat ben je! Wees niet te streng voor jezelf. Een keer iets teveel of ‘ongezond’ eten is op zijn tijd echt niet erg. Lekker klimmen in die koelkast op zoek naar ‘dat’ waar je op dat specifieke moment écht zin in hebt! En gun jezelf dit moment dan ook.

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

“Everything happens for a reason”

Dit levensmotto heeft mij er doorheen geholpen. Ik geloof namelijk dat alles met een reden gebeurt. Dat wat een ontzettend zware tijd is geweest, daar kijk ik nu met bewondering op terug. Want hoe kan zoiets negatiefs omslaan in onwijs veel kracht en positiviteit? Ik wil niet zeggen dat mijn leven nu een roze wolk is, maar de eetstoornis heeft mij niet meer in haar bezit.

Jarenlang was mijn eetstoornis mijn beste vriendinnetje

Waar ik ging, was zij ook. Voornamelijk ook op de plekken waar ik haar juist niet bij wilde hebben. Ze ging met me mee onder de douche, ze lag bij mij in bed (tussen mij en mijn vriend in) en ze ging mee sporten, Eigenlijk zat ze altijd en overal naast mij om te controleren of ik het wel goed (noem het eigenlijk maar perfect) deed. Pas als zij tevreden was, was ik ook tevreden. Dat dit negen van de tien keer ongezonde keuzes waren had ik vaak niet eens door. Ze wist het zo te brengen dat ik ervan overtuigd was dat het goed voor mij zou zijn. Mijn vriendinnetje was zo stellig dat ik heilig in haar geloofde. Op een moment besefte ik dat zij eigenlijk nog mijn enige vriendin was. Ze had mij geïsoleerd van de buitenwereld. Toen heb ik samen met mijn omgeving besloten om er wat aan te gaan doen.

Er kwam een oerkracht in mij los

Een aantal weken later zat ik helemaal in mijn eentje in het vliegtuig naar Kaapstad, Zuid-Afrika. Ik wist niet dat een mens zoveel angst kon ervaren. Maar weet je wat het gekke was? Ook voelde ik ergens een ontzettende rust in mijn lichaam. Een rust die ik sinds mijn kindertijd niet meer had gevoeld. Ondanks mijn angst wist ik dat dit het begin zou zijn van een nieuw leven. Er kwam een soort oerkracht in mij vrij, die mij uiteindelijk heeft geholpen om dit te overwinnen. 

Eenmaal terug in Nederland ging mijn reis verder. In Zuid-Afrika heb ik geleerd dat ik ook kon leven zonder deze vriendin. Echter in Nederland voelde ik mij leeg en wist ik niet goed wat ik zonder haar moest. Af en toe stuurde ze nog een vriendschapsverzoek, maar ik wist dat ik haar moest negeren. Langzaam aan leerde ik wie ik zelf was, waar mijn grenzen lagen en wat ik zelf leuk vond om te doen. Het voelde als opnieuw een ontmoeting met mijzelf.

Een nieuwe ontmoeting met mijzelf

Nu bijna twee jaar later zit ik op de bank dit verhaal te typen en voel ik mij gelukkig. Ik woon samen met mijn vriend, we hebben een lieve baby poes, ik werk vier dagen in de week en ik start in september een opleiding tot paardencoach. Dit neemt niet weg dat ik nog steeds hard moet werken voor mijn herstel. Elke dag bewuste keuzes maken, het bezoeken van meetings en mij aan mijn eetplan houden, zorgen ervoor dat ik stabiel blijf.

Praten, praten en nog eens praten!

Wat mij erg heeft geholpen tijdens mijn herstel is praten, praten, praten. Alles wat ik dacht en voelde delen met wie dan ook. Zodra ik het had gedeeld was de lading ervan af. Niet iedereen zat daar altijd op te wachten natuurlijk dus zocht ik ook een manier om er zelf uit te komen. MEDITATIE, wat een uitvinding. In Zuid-Afrika was dit ook een onderdeel van het programma en elke ochtend en avond moest je jezelf de vragen stellen; hoe zit ik erbij en wat voel ik? Ik heb mijzelf aangeleerd om dit regelmatig aan mijzelf te vragen, ook op de gekste momenten. Bijvoorbeeld op mijn werk, in de auto, of als ik sta te wachten in de rij van de supermarkt. Het is een momentje om even tot jezelf te komen en rust te vinden in de hectiek van de dagelijkse dag. Ik kan niet meer zonder

Om af te sluiten wil ik misschien een beetje iets geks zeggen, maar ik ben blij dat ik dit heb mogen meemaken. Ik heb ervaren hoe sterk ik ben en hoe waardevol het leven is. Kortom: Everything happens for a reason.

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

Ik wil mijn leven terug!

Verhaal klant van ISA Power: Anne

Wat heb ik er aan? Al die pijn en afzien. Ik wil spaans leren, arts worden, reizen, meer energie en ... eindelijk leven. Dit is mijn eigen gecreëerde wereld met regeltjes die IKzelf heb opgesteld, het is niet de werkelijkheid!!!! Ik leg mezelf dit op en hou mezelf voor de gek. Hoe lang nog?

Ik draai maar cirkeltjes en cirkeltjes!

Ik moet het uit testen... Sterk zijn en weer beginnen te leven voordat het te laat is... mijn leven passeert en ik heb er maar één. Mijn lichaam blijft maar vechten voor me, daar ben ik trots op, dat betekent dat ik over een bijzondere innerlijke kracht bezit. Die kracht kan ik later gebruiken om mensen te helpen. Dat is mijn missie, mijn doel in dit leven.

Fotografie: Throught Catolog, unsplash.com

Maar toch…..Waarom heb ik het gevoel dat ik het niet verdien om gelukkig te zijn? Wat doe ik dan ZO verkeerd? Ben ik een moordenaar? Lieg ik? Doe ik mensen pijn? Nee!!! Ik ben eerlijk en probeer het iedereen naar zijn zin te laten hebben. Ook ik verdien het om te leven. 

Soms kijk ik naar andere sterke meiden. Het is hen ook gelukt. Ze hebben ook gevochten. Het is hard, maar zij leven wel terug in de realiteit. Mijn beeld over hoe een lichaam er moet uit zien en wat belangrijk is in het leven is BULLSHIT. Ik heb nu gewoon de kracht niet om dat in te zien.

Ik wil weer terug die oude ik zijn!

Ik heb genoeg afgezien en uitgesteld. Het is nu of nooit. Natuurlijk voelt het verkeerd... dat is normaal als je verandering brengt in je leven en je gewoontes, rituelen, van al die jaren lang wilt doorbreken en omgooien. Maar verandering is NIET negatief. 

Ik moet vertrouwen op de mensen om mij heen die het goed met mij voor hebben.
Ik moet me over geven en geloven dat het goed komt. Zo heb ik nog iets aan mijn leven en kan ik herinnert worden zoals ik dat diep vanbinnen ECHT wilt. 

Natuurlijk zal ik aankomen in gewicht... maar wil ik dan zo blijven leven? En is dat dan zo belangrijk hoe ik er uit ziet? Ik heb een identiteit, mijn imperfecties maken mij tot wie ik ben.

Ik ben bang om los te laten!

Tja bang om los te laten. Maar waar houd ik eigenlijk aan vast? Dit is MIJN herstel, MIJN traject, we doen het op MIJN manier, kleine stapjes. Als ik terug denk aan  al die ultra dunne en populaire meisjes van je middelbare school. Ze hebben nu toch ook billen en genieten volop van het leven, studeren, uitgaan. En zijn die magere modellen gelukkig? Als ik kijk in hun ogen, dan zijn ze vaak LEEG, ze lijken ongelukkig. 

Ik moet optrekken aan mensen waar ik naar opkijk. Mensen die mij inspireren en dingen doen die mij kracht geven. Ik doe het voor zij die om mij geven.

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

Het word vechten, maar IK kan het!

Huilen is KEI goed voor je!

Graag wil ik mijn ervaring met deze (B)EAT IT workshop delen, het was namelijk een erg bijzondere en inspirerende dag. ’s Ochtends werden we in het Leontienhuis ontvangen met koffie en thee, ik was alleen naar de workshop gekomen dus ik was een beetje nerveus, maar er hing een hele ontspannende en vertrouwde sfeer tussen alle deelnemers. Veel deelnemers hadden een buddy meegenomen, maar er waren ook deelnemers alleen gekomen. Deze deelnemers werden aan elkaar, of aan een vrijwilliger of coach van ISA POWER gekoppeld.

Fotografie: Neil Bates, unsplash.com

De workshop stond niet in het teken van eetstoornissen... 

De workshop stond in het teen van onszelf. Wijzelf waren op dat moment even het belangrijkste van alles. Al snel moesten we zelf aan de slag, iedereen had een eigen werkboek gekregen waar de opdrachten van deze workshop instonden. Deze opdrachten waren vrij intensief, we werden steeds uitgedaagd om onze gedachten en gevoelens, hoe moeilijk die ook waren, naar boven te halen en met elkaar te delen.

Huilen is KEI goed!

Dit was lastig om te doen maar omdat alle deelnemers zo open en eerlijk naar elkaar toe waren merkte ik dat de band tussen iedereen ook sterker werd. Iedereen luisterde naar elkaar en iedereen werd liefdevol gesteund door de deelnemers, de vrijwilligers en de coaches. Doordat iedereen zo open was zijn er ook veel tranen gelaten maar dat is oké, Isabelle vertelde ons namelijk: ‘’Tranen zijn een brandstof voor onze persoonlijke groei en succes. Dus huil maar, hoe meer hoe beter’’. Isabelle kreeg huilende mensen aan het lachen! Ben jij er de volgende keer ook bij? 

Ook hebben we tijdens deze workshop geleerd hoe we anders naar ons lichaam en ons zelfbeeld kunnen kijken, hoe we de negatieve gedachtes uit ons hoofd kunnen zetten, wie we graag willen zijn en hoe we dat kunnen bereiken en hoe we de beste versie van onszelf kunnen worden.

Het was een geweldige ervaring!

Het was erg bijzonder om te zien dat zoveel mensen elkaar liefdevol steunen terwijl ze elkaar pas net kennen, zo weet je dat je er nooit alleen voor staat. Ik heb nieuwe inzichten gekregen en inspiratie opgedaan hoe ik een (nog) gelukkiger leven kan gaan leiden

Kom je de volgende ook naar de BEAT IT WORKSHOP? 

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

~ Iris van Wijk
Student voeding & diëtetiek

Twijfel niet aan jezelf!

Met kriebels in mijn buik liep ik naar binnen in een prachtige locatie, wat me als eerste op viel was de warme ontmoeting van het ISApower team. Meiden, jongens, vrouwen, ieder in een ander stadia van zijn of haar eetstoornis, en toch voelde zich iedereen direct welkom en vertrouwd! 

Na een inspirerende speech van Isabelle moest iedereen zich voorstellen voor de groep van meer dan twintig mensen (spannend!). Het werd op een hele creatieve manier gedaan, iedereen raapte de moed bijeen om uit zijn/haar comfortzone te stappen en deed mee bij deze eerste ontmoeting met alle mededeelnemers.

Daarna kon het evenement pas echt beginnen, de eerste stappen waren gezet!  In een prachtig en inspirerend werkboek gingen we onze tweede opdracht maken. Welke belemmerende overtuigingen hebben we? Of hadden wij nog? Wat mij op viel was dat iedereen heel open en eerlijk was over haar eigen overtuigingen. Wie heeft ze niet!?! 

Stralen

Er was een dame die voor de tweede keer deel nam aan de workshop. De eerste keer dat zij aan het (B)EAT IT evenement deel nam bezat zij nog vele belemmerende overtuigingen, echter bij haar tweede deelname (vandaag dus) bleek dat zij er al veel al had los gelaten! Dit door haar eigen kracht, door de coaching van ISApower en het (B)EAT IT evenement. Het was echt bijzonder dat te mogen ervaren. Zij straalde!

Hoe leer ik van mijn lichaam te houden? 

Zelf heb ik mijn eetstoornis overwonnen, maar ook voor mij was het (B)EAT IT evenement een leerzame ervaring! Iedereen heeft strubbelingen. Het evenement gaf inzichten en we werden aan het denken gezet. Hoe ziet mijn toekomst er uit? Hou ik echt van mijn lichaam? En hoe leer ik dat te doen? Door het mooie werkboek en de contacten met de meiden heeft iedereen meer puzzelstukjes van zichzelf gevonden. Puzzelstukjes voor jezelf, om te weten wie jij bent en dat te gebruiken om te vechten tegen je eetstoornis! 

Het was een leerzame en leuke maar ook ingrijpende dag. Met ontroerende en motiverende opdrachten, en ook voor mijzelf heb ik nieuwe krachten ontdekt om mij verder te ontwikkelen!

Kom je de volgende keer ook naar de 1 DAAGSE BEAT IT WORKSHOP? 

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 


~ Laura

Deze dag heeft mijn leven weer perspectief gegeven!

Zaterdag 30 Januari ben ik samen met mijn moeder naar de (B)EAT IT dag gegaan in het Leontienhuis; een prachtige plek voor deze bijzondere dag. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ik was er van overtuigd dat het een bijzondere ervaring zou worden. 

En ik kan je vertellen deze overtuiging klopte zeker weten! Ik was eigenlijk best zenuwachtig voor deze dag. Ook omdat ik moeilijke weken achter de rug had waardoor ik heel erg tegen de dag opzag omdat alles om me heen negatief voelde en me niet kon voorstellen dat deze dag me wat positiefs zou opleveren. Maar ik zat er helemaal naast.

Kijk hier voor meer informatie over de (B)EAT IT workshop!

We werden ontzettend fijn en warm ontvangen door Isabelle en haar team. De energie spatte er al af in de vroege morgen.  Ik voelde me welkom en ook de andere deelnemers waren ontzettend lief en open. Allemaal mooie verschillende mensen op hun eigen manier. 

Deze dag heeft mijn ogen geopend!

Hoe negatief ik de dag in ging, Zo positief ging ik de dag uit. Deze dag heeft mijn ogen weer geopend. Mij doen inzien dat ik, alleen IK mezelf echt kan helpen. IK kan anders gaan denken, IK kan tegen mijn eigen negatieve overtuigingen ingaan. IK kan er voor kiezen te vechten tegen mijn eetstoornis en mijn dromen te gaan volgen. In plaats van zelf allemaal excusses te gaan verzinnen waarom ik het maar niet moet doen, waarom het mij niet gegunt is, of waarom ik het niet kan. Ik kan het wel, maar ik moet er zelf in gaan geloven. Ik moet uit mijn negatieve gedachte stroom stappen en een positieve mindset maken. En misschien heb ik hier wel hulp bij nodig, want het klinkt allemaal natuurlijk makkelijker dan het is. Maar toch moet IK het zelf doen! Want al krijg ik alle hulp. Als ik al mijn negatieve gedachtes en overtuigingen blijf aannemen als de waarheid, dan zal er niks maar dan ook niks veranderen. 

De dag is voorbij gevlogen.

Een goede afwisseling van actief bezig zijn, en geconcentreerd bezig zijn. Een gevarieerd programma die je uitdaagt te gaan kijken naar je toekomst, naar je dromen, naar wat jij nou eigenlijk nog echt wil bereiken! Onder goeie begeleiding van een super stimulerend geweldig lief team, die je steunen, hoop en vertrouwen geven. Je laat voelen dat je er niet alleen voor staat en dat je echt kan genezen van je eetstoornis! Ik ben dankbaar dat ik deze dag mocht meemaken, dat deze dagen bestaan. Ik zal het dan ook iedereen aanraden. Ook al twijfel je of heb je totaal geen hoop meer voor jezelf. Geef het een kans. Ik heb het ook gedaan, en ik ben er heel blij mee!

Deze dag heeft mijn leven weer perspectief gegeven. Ik ben gaan durven kijken naar wat ik nou echt nog wil bereiken in mijn leven, hoe eng ik het ook vind. Bang voor het onbekende. Maar 1 ding is me wel duidelijk; Verder leven op de manier dat ik de afgelopen tijd heb geleefd. NEE! Want daar word ik ook niet vrolijk van. Ik ben gestopt met overleven. En ben nu hard mijn best aan het doen om stappen te zetten om straks weer te kunnen genieten, en te starten met LEVEN!! 

Ben jij er de volgende keer ook bij?  

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

~ Judith

Hoe overwin je Binge Eating Disorder (BED)?

Door Isabelle Plasmeijer - Oprichter van ISA Power

10 Tips om Binge Eating Disorder te overwinnen

Over de eetstoornis anorexia en boulimia is veel bekend en hier wordt dan ook veel over geschreven. Echter zijn er nog andere vormen van eetstoornissen welke nog onbekend zijn voor velen of nog niet (h)erkend worden als dusdanig, denk aan orthorexia, anorexia athletica of de eetstoornissen welke bij mannen voorkomt; inverse anorexia en het adonis complex en muscle dysmorphia. Ook de inmiddels bekende eetstoornis genaamd Binge Eating Disorder, ofwel BED, werd pas veel later erkend als eetstoornis. Jarenlang werd dit weggedaan als “je bent een snoepkont, een Bourgondiër, een lekkerbek en je hebt geen discipline, doorzettingsvermogen, je bent lui en gemakzuchtig."

Toch worstelen er meer mensen met BED dan met anorexia en boulimia. BED is een complexe vreetzucht welke, net als met anorexia en boulimia, eigenlijk helemaal niets te maken heeft met eten maar alles te maken heeft met niet zo’n goede emotie regulatie. Misschien heb jij BED (of denk je dat je BED hebt) en heb je weleens een hele zak gummybeertjes, een hele zak chips en een heel pak bokkepoten naar binnen gewerkt in één avond zonder dat je het door had.

Alvorens en ook tijdens de eetbui ben je bezig met wat je allemaal (nog meer) kunt eten. Al kort na de bevrediging welke eten je geeft volgt het schuldgevoel, waar je vaak nog uren last van hebt. Tevergeefs lijn je weer één dag om je vervolgens ’s avonds laat of in het weekend weer helemaal te laten gaan. Complex is het zeker, maar wij geloven dat je ook deze eetstoornis kunt overwinnen.

Esther welke worstelde met BED volgt al 4 maanden de (B)EAT IT training en deelt graag met jou wat zij denkt dat er nodig is om BED te overwinnen. Ze heeft tien tips voor jou. Lees je mee?

Geschreven door Esther

Tijdens het schrijven van deze tips heb ik mij laten inspireren door mijn coach Isabelle Plasmeijer. In haar boeken en tijdens workshops heeft zij tips gegeven welke in mijn verhaal terug komen. Isabelle’s tips en inspirerende verhalen hebben mij geholpen. Ik hoop dat ze jou ook mogen sterken.

Tip 1:     Leer anders denken.
                                                               
Verban je negatieve gedachten en vervang ze door positieve gedachten.  Probeer niet teveel te moeten van jezelf. Roep niet meteen dat je het niet kunt en denk niet in alles of niets of in zwart/wit termen. Het maakt niet uit hoe vaak je de fout in gaat, als je keer op keer de draad maar weer oppakt en doorgaat met positieve gedachten creëren. Uiteindelijk zal het je steeds makkelijker afgaan en wordt positief denken een gewoonte.

Tip 2:     Verhoog je bewustzijn.   
                                                                                                                    
Ben je bewust van wat je denkt en voelt. Ga niet aan je gedachten en gevoelens voorbij en leer jezelf goed kennen. Ben bewust dat je invloed hebt op je gedachten en gevoelens. Ons denken beïnvloedt wat er met ons gebeurt. Als we iets willen veranderen in ons leven kunnen we het beste onze gedachten aanpassen. Verander hoe je denkt en dan zullen je gevoelens mee veranderen.

Tip 3:     Laat je kwetsbaarheid zien.
                                                                                                                               
Doe je harnas/schild af.  Stop met jezelf aanpassen aan een ander. Stop met jezelf verstoppen. Ben jezelf. Laat je werkelijke ik zien. Je hoeft niet perfect te zijn. Niemand is perfect. Deel je kwetsbaarheid met anderen. Laat zien wie je bent en je zult mensen ontmoeten die bij je passen.

Tip 4:     Laat je angsten toe.
                                                                                                                                             
Stop je angsten niet meer weg d.m.v. eten of andere negatieve gewoontes. Deel ze met een partner/maatje/vriend/vriendin/ en je zult horen dat ook zij last van angsten hebben en je niet de enige bent die daarmee worstelt. Iedereen heeft angsten en onzekerheden, maar de meeste mensen praten er niet over en houden het voor zichzelf. Besef ook dat eten, of andere negatieve gewoontes, je angsten niet weg nemen maar tijdelijk verdoven.

Tip 5:     Laat oude gewoontes los.

Laat los wat niet meer goed voor je is en niet meer bij je past.  Loslaten is een belangrijke voorwaarde om gelukkig en ontspannen te kunnen leven. Het mooie is dat je loslaten kunt leren. Als je belemmerende gedachtes los laat zal ook je gevoel en je (eet)gedrag veranderen. Vergeet ook niet dat niet alles wat je loslaat een verlies hoeft te zijn.

Tip 6:     Stop onmiddellijk met jezelf schamen.
                                                                                                    
Schaamte is een vervelende emotie waardoor de angst om door anderen niet geaccepteerd te worden bepalend is. Als we ons schamen geloven we vaak dat we niet goed genoeg zijn en dat we geen liefde waard zijn. Ga weer in jezelf geloven, laat de angst wat anderen van je vinden los. Vergroot je zelfvertrouwen en ga flexibel om met hoe je over jezelf en anderen denkt.

Tip 7:     Ben actief en ga op zoek naar wat je leuk vind en wat je graag doet.
                                                                                        
Blijf niet op de bank wachten totdat je leven verandert maar neem het heft in eigen hand. Ga aan de slag en maak een plan. Maak dit plan niet te groot en blijf dicht bij jezelf. Zet iedere dag een (kleine) stap in de goeie richting. Fouten maken is niet erg. Je leert ervan. Neem de verantwoordelijkheid over je eigen leven weer terug. Speel in op de kansen die in je leven voorbij komen.

Tip 8:     Zorg voor persoonlijke ontwikkeling.                                                                              

Elke dag heb je weer de mogelijkheid om te leren. Ga lezen, er zijn ontzettend veel boeken over persoonlijke ontwikkeling. (Boekentips nodig?) Kijk ook op internet. Hier vind je talloze inspiratiefilmpjes en sites om te bezoeken. Laat je inspireren door anderen. Groeien is een proces van uitproberen, vallen en  weer opstaan. Iedere dag is een nieuwe kans.  

Tip 9:     Mindfulness.
                                                                                                                                                            
Aandacht! Neem de tijd voor jezelf. Luister naar wat jijzelf te zeggen hebt. Geef aandacht aan jezelf. Kom dichterbij je gevoel zonder er een oordeel of direct gevolg aan te geven. Door dit te trainen leef je intenser en kun je makkelijker ontspannen.

Tip 10:  Waardeer geluk.          
                                                                                               
Ben blij en dankbaar met alles wat er in je leven is. Vergeet ook zeker niet om te genieten van het pad ergens naar toe. Vaak kijken we alleen naar het doel wat we willen bereiken en vergeten we op de weg er naar toe te genieten. Geniet van wat het leven je biedt.
 

"Een bloem vergelijkt zichzelf niet
met een andere bloem. 
Ze bloeit gewoon."
                 

Wil je ook meer weten over de  (B)EAT IT training en je eetstoornis overwinnen? Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

“Ik vond mezelf niet meer waard dan groenten en fruit”

Bron, unsplash.com

Anne (23, niet haar echte naam) heeft sinds haar 15e anorexia. In haar slechtste periodes at ze alleen maar groenten en fruit. Anne heeft al meerdere behandelingen achter de rug en elke keer wordt ze sterker.

Op dit moment volgt ze de 20 stappen uit het (B)EAT IT programma. Onlangs verscheen er een artikel van haar in de Viva. Dit wil Anne graag met je delen.


Anne: “Ik haat sla. Het herinnert me aan de moeilijkste periode in mijn leven. Er waren weken, soms wel maanden waarin ik als avondeten niet meer at dan een paar blaadjes sla. Soms met drie of vier cherrytomaatjes erbij. Geen dressing, geen brood. Dat vond ik mezelf allemaal niet waard. Honger voelde ik na een tijdje niet meer. Mijn buik was eraan gewend om leeg te zijn. Aan het einde van de dag was ik alsnog boos op mezelf. Ik had nog minder moeten eten, of meer moeten bewegen. Ik vond mezelf niet alleen lelijk maar ook stom en slecht. Wanneer mijn moeder ‘s avonds vroeg of ik lekker bij ze kwam zitten om tv te kijken, antwoordde ik dat ik dat niet verdiende. Voor straf moest ik van mezelf alleen op mijn kamer zitten, zonder tv of muziek.

Halve appel

Wanneer ik net uit een kliniek kwam, verviel ik snel terug in mijn oude patroon. Weken, maanden, soms wel een jaar lang was ik onder druk gezet om te eten. Ik kreeg een eetlijst met precies erop wat er die dag naar binnen moest. De leiding zag erop toe dat ik dat ook at. Vijf boterhammen, kaas, melk, aardappels, groenten en vlees. Iedere hap ging volledig tegen mijn gevoel in naar binnen. Ik at omdat ik snel weg wilde. Mijn lichaam sterkte aan, maar in mijn hoofd bleef alles hetzelfde. Wanneer ik naar huis mocht, was ik doodsbang. De veilige muren van de kliniek waren opeens weer weg. Die buitenwereld vond ik toen zo vreselijk indrukwekkend. Er konden zoveel dingen gebeuren waar ik geen controle over had. Dus keerde ik me weer tot mijn eetstoornis. Die gaf me houvast, het gevoel dat ik de touwtjes zelf in handen had. ’s Ochtends een halve appel, die ik met precisie door midden sneed. ’s Middags sla, net als ’s avonds. Ik was weer terug bij af. Genezen leek me ook doodeng. Jarenlang was mijn eetstoornis mijn talent, hoe verknikt ook. Als ik dat losliet, wie was ik dan nog?

Twee keer opscheppen

Vorige week heb ik spaghetti met gehaktballetjes op. Niet onder dwang, maar gewoon met mijn ouders en broertje aan de eettafel. De hele dag was ik er nerveus over. Moest ik het wel doen? Hoe zou ik me erna voelen? Maar toen ik de eerste hap nam viel alles even weg en genoot ik zo. Wat was dit lekker. Ik schepte twee keer op. Mijn ouders keken glimmend toe. Hoe gek het ook klinkt; ik hou van eten en van koken.

Sinds een paar weken krijg ik hulp van een coach. Het gaat langzaam beter met mij. Ik wil nooit meer terug naar alleen groente en fruit. Ik eet nog wel sla, maar nu met croutons, ei, kip en dressing. Ik werk er hard aan om beter te worden. Als kind kwam ik meteen aanrennen wanneer mijn moeder thuiskwam met de boodschappen. Ik keek in haar plastic tassen en zocht naar lekkere dingen. Zij lachte en zei dat ik even moest wachten.

Dat is mijn doel.

Niet langer bang zijn voor eten maar er weer van mogen genieten. Zonder dat er iets tegenover moet staan. Zodat ik eindelijk kan ontdekken wie Anne zonder eetstoornis is.

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

Wil jij ook hulp om je eetstoornis te overwinnen? Plan een intakegesprek

“Bij mijn coach Ad Penninx kan ik gewoon mijzelf zijn”

Geschreven door Rowan: 13 jaar en worstelt met een eetstoornis.

A STORY OF HOPE 

“Bij mijn coach Ad kan ik gewoon mijzelf zijn”

Ik heb Ad voor het eerst ontmoet bij de (B)EAT IT workshop van ISA Power in Rotterdam. Hij gaf mij een hand en stelde zich voor en mijn gevoel was gelijk goed! Die dag hebben we elkaar beter leren kennen. Er was gelijk een klik en ik voelde me op mijn gemak bij Ad. Bij hem kon ik “gewoon” mijzelf zijn. Die dag heb ik met meer mensen gepraat en dat vond ik heel erg fijn.

"Mijn ogen gingen open, er waren meer mensen zoals ik, ik besefte dat ik niet alleen was. Naar dit stukje was ik op zoek, dit had ik nodig!"

Blijf in mij geloven!

Nu ik het coaching traject ben aangegaan met Ad heb ik heel sterk de wil om beter te worden. Door veel met Ad te praten en opdrachten te doen - uit de (B)EAT IT Training - laat hij me de weg zien hoe ik het een beetje moet doen. Ik heb niet allerlei gezeur van dokters, diëtisten, ouders en familie nodig. Als je mij gewoon laat zijn en mijn ding laat doen, blijft geloven en mij blijft steunen dan komt het echt wel goed. Ik wil echt genezen en ik ben zelf al heel erg tevreden met wat ik tot nu toe al bereikt heb.

Mijn coach Ad Penninx begrijpt wat ik doormaak!

Vanwege de afstand kan ik Ad niet dagelijks zien, maar Skype werkt erg goed. We skypen elke week en zo nu en dan proberen we een live afspraak te maken. De laatste keer zijn we met de trein naar Ad gegaan. Dit is al een heel uitstapje opzich is, want de omgeving waar Ad woont is erg mooi. We gaan dan altijd even aan het water een balletje trappen. Daarna gaan we aan de slag met de opdrachten.

Ik voel me begrepen!

De manier zoals het nu gaat geeft me een heel prettig gevoel. Daarnaast kan ik Ad altijd bellen en makkelijk benaderen. Het is zo fijn dat hij er voor me is. Zeker omdat Ad ook begrijpt wat het is om een eetstoornis te hebben.

Groeten,

Rowan

P.s: Laat een bericht achter voor Rowan! Mocht jij ook een jongen of zelfs al een volwassen man zijn met eetproblemen. Schaam je niet! Wij helpen je graag! Plan een gratis intake gesprek in.  

Ik was doodsbang, maar ik ben toch gegaan!

De evaluatie van Elsa (17) van het Once in a Lifetime Event van ISA Power

Vrijdagavond 6 maart 2015.

Het is inmiddels een paar weken geleden maar het lijkt nog zo dichtbij; het Once in a Lifetime event.  Ik vond het echt heel spannend. Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten. Zou het wel wat voor mij zijn? Kon ik niet beter thuisblijven? Toch ben ik samen met mijn moeder, die me een lift gaf, richting Eerbeek vertrokken.

Over een smal, onbelicht pad, midden door de natuur kwamen we aan bij de Zuiderzon. Twee andere lieve meiden stonden buiten te wachten, met hen ben ik samen naar binnen gegaan waar we heel lief werden ontvangen door de ISA Power crew. Na een korte rondleiding werden we uitgedaagd antwoord te geven op vragen zoals: Waarom ben ik gekomen? Wat wil ik bereiken? Wat wil ik gaan leren? Toch best ingewikkeld ;-)

Daarna volgde een kennismakingsronde waarin we de antwoorden bespraken met elkaar. Ik realiseerde me dat ik me bevond tussen mooie, bijzondere vrouwen, jong en oud, met ieder haar eigen doelen. Ik vond het heel spannend om mijn dromen te delen. Ik ben altijd al een onzeker meisje geweest en ik durf dingen niet snel te delen in een groep. Zeker niet met onbekenden. Dus dat was gelijk al een uitdaging voor mij! Na de kennismaking hebben we een avondmeditatie gedaan, zodat we rustig naar bed konden. Ik weet niet hoe lang het was, maar ik was zo opgewonden en zat vol met adrenaline dat het voor mijn gevoel uren duurde.

Zaterdag 7 maart 2015:

’S ochtends startte we buiten met yoga. Wie dat wilde mocht op blote voeten meedoen en er waren ook een aantal mensen die dat deden. Voor mij toch nog net iets te koud. Het was ontzettend fijn de dag zo te beginnen. Ik merkte dat ik tot rust kwam en minder in mijn hoofd zat en veel meer in mijn lichaam. Na de yoga gingen we ontbijten. Dit was het moment waar veel mensen bang voor waren, maar voor elk maaltijd werd een leuk “gebed” opgezegd. Ik vond het echt heel motiverend werken. De sfeer aan tafel was daardoor erg goed. Het was fijn dat de focus niet lag op het eten zelf. Ook werd er hier geen druk op uitgeoefend. Iedereen kon pakken wat hij wilde.

Om tien uur startte de workshop. De stoelen stonden in theater opstelling en we hadden een mooi werkboek waarin we aantekeningen konden maken. Ik heb zelf echt heel veel aantekeningen gemaakt. Ik vond dit fijn: het was een goede manier om achteraf te kunnen teruglezen wat er allemaal is gezegd. Het eerste gedeelte hadden we het over het belang van ademhaling en het effect op het stressgehalte in je lichaam. Dat was enorm waardevol voor iedereen. Aan de hand van leuke en motiverende filmpjes gigen we zelf aan de slag met ademhalingsoefeningen. Het was heel interactief en we zaten nooit lang stil.  

Één van de coach/trainer van ISA Power is gespecialiseerd in Rots & Water. Dit is het beste te vergelijken met PMT en weerbaarheidstrainingen. Van haar leerde we letterlijk en figuurlijk steviger in ons schoenen staan. Het was confronterend, maar het gaf iedereen een krachtig gevoel.

Ook de omgeving was prachtig.

De Veluwe staat natuurlijk bekend vanwege zijn km’s lange wandel en fietspaden, waar veel natuurliefhebbers op af komen. Ook wij hebben gretig gebruik gemaakt van de mooie omgeving. Tijdens de stilte wandeling werd ik niet alleen geconfronteerd met de mooie natuur, maar ook met mijzelf. Ik kon niet anders dan stilstaan bij dingen: zoals mijn gedachtes.

Het programma was erg afwisselend. ’S middags kwam een bekende Nederlandse motivatie spreker, genaamd Stijn Coronel, vanuit zijn rolstoel vertellen hij over zijn leven en alles wat hij had meegemaakt. Wat een positieve en inspirerende man is Stijn. Hij leerde ons dat het leven, ondanks heftige ervaringen en tegenslagen, toch heel mooi kan zijn. En dat het genieten van het leven in de kleine dingen zit en te maken heeft met de manier waarop je naar dingen kijkt. ’S Avonds hebben we nog een super mooie film gekeken en sloten we de avond af met een korte meditatie. Ik was bekaf: voldaan, gelukkig en moe van de heftige dag en de emoties.

Zondag 8 maart 2015:

Zondag was de laatste dag alweer. Ook deze dag zijn we weer begonnen met yoga. Dit keer werd de yogales gegeven door een van de deelnemers uit de groep. Zij werd uitgedaagd buiten haar comfortzone te stappen. Het was immers haar droom om yoga instructrice te worden. Daar kreeg ze de kans om te delen en te laten zien was ze al wist en kon. En ze deed het ontzettend goed! Wat een fijne ‘succes’ ervaring voor haar.  

Ook deze dag waren er veel workshops en werden we weer aan het werk gezet met: Wie ben ik?’ En wat maakt jou wie jij bent? We leerden presentatie technieken en spreken voor een groep. Dat was spannend, maar ook heel gaaf om te doen. Het einde van deze dag sloten we af met een leuke workshop over Imago Styling, lichaamstaal en houding. We kregen allemaal een Goodie–bag vol met leuke en mooie verzorgingsproducten en twee mensen kregen zelf een complete kleurenanalyse t.w.v. € 190 cadeau, waaronder ik!

Ik kan me nog herinneren hoe moeilijk en spannend ik het vond om te gaan. Maar het afscheid was niet minder zwaar. Het was echt een hele leuke groep. We hebben veel gedeeld samen, iedereen was lief voor elkaar en de herkenning was heel fijn en motiverend. Ook nu nog, weken na het event, heb ik contact met dames en meiden van het Once in a Lifetime event. Er is zelfs een WhatsAppgroep opgericht. Hierin bespreken we hoe het gaat, waar we tegen aan lopen en belangrijker, we motiveren we elkaar en sturen elkaar leuke foto’s en quotes door. Dat is heel fijn.

Ik heb een fantastische buddy Mariëlle.

 Als laatste onderdeel moesten we op deze dag een maatje vinden. Met deze buddy zouden we ook thuis nog verder aan de slag gaan. Dat is fijn, dan hoef ik het niet alleen te doen! Mijn buddy en ik kunnen het goed vinden samen.

We hebben nog oefeningen gemaakt over zelfleiderschap en we stimuleren elkaar om stapjes te zetten richting onze dromen. Soms is het makkelijker om de ander te coachen dan mezelf. Wat ik allemaal heb geleerd tijdens het Once in a Lifetime event neem ik voor altijd met mij mee. Ik ben écht zo blij dat ik de stap heb gemaakt om naar het event te gaan!

"Ik zou het iedereen, ongeacht leeftijd, aanbevelen". - Elsa

Once in a lifetime event is ook voor buddies leuk!

Dit verhaal is geschreven door Mariëlle (38 jaar) - Buddy en heeft zelf geen eetstoornis.

Dat is toch voor mensen met eetstoornissen?

Het was woensdag 18 februari toen mijn vriendin mij een berichtje stuurde: “Ik heb me opgegeven voor het Once in a Lifetime Event. Een heel weekend op de Veluwe. Als je het leuk vindt mag je ook mee”. Maar dat is voor mensen met een eetstoornis, zei ik. “Ja, maar ik mag een buddy meenemen. Buddies zonder eetproblemen. Jou dus!”

Zo begon het. Ik bekeek de website, las erover, dacht erover na.. Het leek me erg leuk, maar ook ernstig uit mijn comfortzone. En dáár houd ik niet van!

Toch was mijn nieuwsgierigheid gewekt en besloot ik mee te gaan. Gewoon gezellig, en als steun en toeverlaat van mijn vriendin. En hé, wie wil er nu niet als de beste versie van zichzelf weer naar huis gaan na zo’n weekend? Daar viel voor mij vast ook genoeg te leren.

Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond!

De datum kwam dichterbij en daarmee kwamen ook de kriebels. Want we hadden geen flauw idee wat ons te wachten stond, en das best eng! Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen.

We hebben eerst de spullen naar onze kamer gebracht en daarna namen we plaats in de gezamenlijke ruimte. Met een kop thee op de bank wachten we totdat we compleet waren. Voordat we aan het voorstelrondje begonnen moesten we eerst voor onszelf een aantal vragen beantwoorden. Nu ben ik niet bepaald iemand die makkelijk voor een groep spreekt, maar als het dan eenmaal achter de rug is vraag je je toch altijd weer af waarom je er nou zo tegenop hebt gezien. Zo eng was het toch niet?

Publiekelijk spreken behoort tot de angsten top 10 van mensen.

Later in het weekend leerde ik dat in het openbaar spreken de nummer 1 is in de angstenranglijst. Die gedachte werkt best verzachtend, want gedeelde smart is nu eenmaal halve smart. Aan de hand van de vragen en antwoorden stelden we ons aan elkaar voor en zo was ook het ijs snel gebroken. Een paar meiden hadden elkaar al eerder ontmoet, maar al snel leek het alsof we elkaar allemaal al jaren kenden. Als iedereen bereid is zich kwetsbaar op te stellen, en dat was zeker het geval, dan zit het met de sfeer wel goed.

Ook meditatie en yoga stond op het programma!

Na nog even gezeten te hebben stond er nog een meditatie op het programma waarna iedereen z’n bed ging opzoeken. We moesten zaterdag per slot van rekening al om 8 uur weer fris en fruitig buiten staan voor onze yogasessie.

Na de yoga en het ontbijt hebben we eerst het een en ander geleerd over ademhaling en hoe je met je manier van ademhalen stress in je lichaam kunt terugdringen. Heel interessant en leerzaam, ook voor mij!

Werken aan weerbaarheid en zelfvertrouwen is voor iedereen goed!

Daarna hadden we een workshop Rots & Water, waarbij we kracht en weerbaarheidsoefeningen deden. Eerst werd er iets over de methode verteld en daarna gingen we met elkaar verschillende oefeningen doen. Steeds in andere tweetallen waardoor je niet lekker veilig bij je buddy kon blijven, maar met iedereen in contact kwam. Ik vond de Rots & Water oefeningen erg leuk om te doen en vooral ook om te ervaren dat het écht werkt! En ook dat het - door de manier waarop je ademt en hoe je staat  - écht verschil maakt hoe stevig je in je schoenen staat! En als je fysiek steviger in je schoenen staat is het automatische gevolg dat je ook mentaal sterker in je schoenen staat. Ik had het gevoel dat iedereen het even bijzonder vond.

Ook ik leerde steviger in mijn schoenen staan!

Er zat veel afwisseling in het programma. We hebben ook nog een stiltewandeling gemaakt en dat was zeker geen straf in die mooie omgeving. Wat mij erg opviel tijdens die wandeling is hoe vaak je eigenlijk geneigd bent iets te zeggen en je mening ergens over te geven. Op dat moment ga je er zelf over nadenken en ervaar je de wandeling heel anders. Uiteraard heb je ook veel meer oog voor je omgeving als je niet voortdurend met elkaar in gesprek bent. Na de wandeling moesten we nog een kwartiertje stil zijn en kregen we een interessante oefeningen die ons allen veel inzichten gaf. Dat vond ik een lastige opdracht, ik ben vrij nuchter en vond het moeilijk om mijn gevoel op papier te zetten. Ik was me voornamelijk bewust geworden van de grote hoeveelheid gedachten die door je hoofd gaan als je niet praat. 

Ik was geraakt door Stijn Coronel: een inspirerende gastpreker. 

We kregen ’s middags een gastspreker op bezoek. Buiten dat hij in een heel inspirerend verhaal liet zien dat er tegenover alle negatieve dingen in het leven veel meer positieve dingen staan. Als je een foto ziet van iemand in een rolstoel en hoort dat diegene inspirerend spreker is, dan is de conclusie al vrij snel dat het wel zal gaan over hoe hij positief door het leven gaat, ondanks zijn “handicap”. Niets was minder waar, het ging helemaal niet over die rolstoel. Oeps! Zo makkelijk oordeel je zonder het verhaal te kennen.

We hebben zoveel gedaan, eigenlijk teveel om op te noemen. Daarvoor zul je het zelf moeten ervaren.  Het was een lange dag met veel indrukken en nieuwe inzichten. Ook zondag, na een ontzettend leuke yogasessie, een lekker ontbijtje, een andere workshop Rots & Water kregen we nog een workshop 'Imago Styling' aangeboden. Van iedereen werden er hele mooie foto’s gemaakt. De dagen daarna werden er veel profielfoto’s op Facebook ververst, zo trots was iedereen op de nieuwe foto.

We blijven elkaar stimuleren, ook na het event!

Aan het eind van de middag gingen alle tassen weer in de auto en was het tijd om afscheid te nemen. Maar niet voordat iedereen een buddy had gevonden om na het weekend nog opdrachten mee uit te voeren. Zo’n weekend is natuurlijk hartstikke leuk, maar op deze manier word je des te meer gestimuleerd om er ook na die tijd nog mee verder te gaan. In de eerste instantie had ik zoiets van, nou daar hoef ik niet aan mee te doen, want ik heb geen eetstoornis. Maar dat was niet de bedoeling! Natuurlijk kon ik net zo goed als ieder ander buddy zijn.

Ik heb heel leuk whatsapp- en mailcontact met mijn buddy en binnenkort ga ik naar haar toe om samen aan onze opdracht te werken. Een opdracht die ook voor mij zeer bruikbaar is, net zoals het gehele weekend. Ik kijk uit om mijn buddy weer te zien.

Na iedereen een dikke knuffel gegeven te hebben was het echt tijd om weer naar huis te gaan. Ik kijk terug op een enorm leerzaam weekend. Er waren best momenten dat ik mij het
“buitenbeentje” voelde omdat ik zelf geen eetstoornis heb, en mij er bijna schuldig om voelde dat mijn conclusie na een oefening was dat ik “best oké” ben zoals ik ben.

Ook voor mensen zonder eetstoornissen is het Once in a Lifetime event super waardevol!

Er waren er veel momenten en oefeningen die op mij net zo goed van toepassing waren als op ieder ander. Het weekend draaide niet om de eetstoornis, het ging veel dieper dan dat. Het geeft een bevestiging dat iedereen, met of zonder eetstoornis, zich onzeker voelt over bepaalde dingen.

Ik heb een groep bijzondere en mooie mensen leren kennen die allemaal wel het mooie in elkaar zien, maar er moeite mee hebben ook op die manier naar zichzelf te kijken. Op sommige momenten gaf het me bijna een wanhopig gevoel om de emoties te zien die aan de oppervlakte kwamen. Ik gun al die meiden zo ontzettend een leuk en onbezorgd leven zonder eetstoornis. 

Ik weet zeker dat ze er allemaal bovenop gaan komen.

Als ik iets heb gezien tijdens het weekend, dan is het wel een enorme hoeveelheid kracht en de wil iets moois van het leven te maken!! Het Once in a Lifetime Event is een aanrader voor iedereen! Er valt voor iedereen wel iets te leren en hoe mooi is het als je er voor je vriend(in),
familielid, buddy kunt zijn en iets meer begrijpt van wat er omgaat in het hoofd van iemand met een eetstoornis.

Ik had het voor geen goud willen missen!

Mariëlle

Het is NU of NOOIT!

Neem je leven in eigen handen. Kap met je eetstoornis!

Mijn naam is Ron Meijering, nu inmiddels 45 jaar oud. Misschien denk je nu: een man aan het woord? Ja, ook mannen kunnen eetstoornissen krijgen! Zo’n 10 tot 15 % van alle mensen met anorexia en boulimia zijn man.

Anorexia is meer dan 5 jaar onderdeel van mijn leven geweest, totdat ik dacht ‘ik kap ermee!’ Dat moment, wat ik me nog goed kan herinneren, was noodzakelijk om te veranderen. Dat is ook precies waar ik het over wil hebben in dit Blog.

Ook jou wens ik dat moment, dat punt van ‘ik kap ermee!’

Dat moment van ‘ik kap ermee’ had ik op 17 jarige leeftijd. Destijds ging ik aan de slag als banketbakker en al snel merkte ik dat ik daar super goed in was. Ik kreeg complimenten en werd gewaardeerd. Ik merkte dat ik die complimenten zelf ook wel heel erg waardeerde en leuk vond. In één keer kwam ik tot het besef; ik ben er klaar mee en ik heb die klote Anorexia helemaal niet meer nodig. Ik kap ermee! Ontdekken waar je passie ligt en hiervoor durven gaan is dus super belangrijk. Dat betekend soms ook dat je afscheid moet nemen van mensen of dingen die je energie kosten. Maak altijd de overweging voor jezelf en stel jezelf hierbij de vraag "Krijg ik hier energie van of kost het mij energie?" Als je dit durft te doen dan ben je al goed op weg!

IK KAP ERMEE!

Vanaf dat moment heb ik hard gewerkt aan het verkrijgen van meer zelfvertrouwen en mijn weerbaarheid. Vandaag de dag run ik samen met mijn broer een bedrijf en zet ik mij in als ervaringdeskundige Eetstoornis Coach bij ISA Power.

"De eetstoornis heb ik niet meer nodig om me compleet te voelen. Je herkent dit misschien wel bij jezelf; de eetstoornis is je grootste vriend en grootse vijand tegelijkertijd" 

Herken jij dat ook? Het is natuurlijk niet voor niets dat je een eetstoornis hebt ontwikkelt of hebt gekregen. De eetstoornis fungeert als houvast in je leven, het is het handvat aan de muur, de trapleuning, de kapstok, die ervoor zorgt dat jij je veilig en zeker(der) voelt.

"Het enige wat jou nog in de weg staat is schaamte en onzekerheid. Om echte vrijheid te ervaren, zet dan je masker af!"

 

Wil je herstellen, maar schaam jij je? Of denk je dat het eigenlijk wel meevalt? Of vind je dat je niet moet zeuren? Of vind je dat je je misschien aanstelt, want tja.... een ander heeft het zwaarder. Houd je zelf niet langer voor de gek. Elke dag dat je nog met je eetstoornis door een deur moet of er nog mee rondloopt is er één te lang! Het is een grote (dood)zonde! 

Wij van ISA Power geloven dat je de beste versie van jezelf kunt worden als je juist dwars door je angsten heen durft te breken, eerlijk en open durft te zijn. En natuurlijk hoef je dat allemaal niet in één keer te kunnen. Daar willen en kunnen we jou stapsgewijs mee helpen! We helpen jou stappen te zetten en je oude patronen los te laten. Zodat we het nieuwe kunnen verwelkomen!

Heb je hulp nodig om het leven te creëren van je dromen?

Schaam je niet! Ben je nog (heel) jong of al een volwassen vent? En heb je last van eetproblemen of moeite met eten en je zelfbeeld en ben je onzeker? Graag ga ik met jou op zoek naar een ander handvat aan de muur! Een handvat wat veel beter voor je is en je nog meer zekerheid biedt dan je eetstoornis. Samen met jou wil ik naar dat punt toe werken, zodat ook jij kan zeggen “ik kap ermee”. Niet eventjes maar voor altijd. Durf jij het aan? En ben je een jonge meid, of vrouw of boven de 40 dan helpen de vrouwelijke coaches van ISA Power jou heel graag op weg!

Het is NU of NOOIT!

KIES VOOR EEN LEUK, OPEN & RESPECTVOL...

Wanneer weet ik nu dat mijn eetstoornis echt over én weg is?

Dit Blog is geschreven door Saskia

Steeds vaker hoor ik en kom ik de tekst tegen:
“Ik heb mijn eetstoornis overwonnen”

Wat word ik daar jaloers van. Ik heb een paar maanden hulp gehad om met mijn eetstoornis om te kunnen gaan. Het liefst was ik daarna ook genezen, want dat is stiekem mijn droom. Het is mijn droom om weer relaxed te zijn en dat er meer momenten zijn dat ik blij ben met mezelf, dan niet blij met mezelf. Ik droom dat ik ook 'lekkere dingen' bij de winkel mag kopen van mezelf. Ik droom dat mensen mij aardig vinden om wie ik ben en niet op de momenten dat ik goed in mijn vel zit. Ik droom over de tijd dat ik niet meer aan openingstijden hoef te denken voor als ik nog even wat te 'snaaien' wil halen.

Ik wil niet over alles na hoeven denken of ik het wel of niet goed doe. Ik droom dat ik overal kan en mag eten en het mij niet langer uitmaakt wie het ziet.

Ik heb mijn eetstoornis overwonnen, dat wil ook ik kunnen zeggen! Wat zal dat mij een rust geven. Ik wil dingen ook los kunnen laten en ik wil dat het vreselijk overheersende stemmetje wat in mijn hoofd spreekt verdwijnt. Dat stemmetje wat maar weinig mensen begrijpen, wat niet te zien is aan de buiten kant, maar wel ontzettend zwaar is.

Welles, nietes, welles en nietes! Ik word er gek van!

Ik wil dat die strijd van: welles, nietes, opgeven, doorgaan, wat mag ik wel en wat mag ik niet ophoudt te bestaan. Wanneer houd die strijd tussen mooi en lelijk en mezelf continue vergelijken op te bestaan? Ik zou willen dat iemand mij daar antwoord op kon geven…

Wat als alles waar je ooit van droomde als klein meisje, nu als volwassen vrouw hetgeen is wat je wilt overwinnen? Laat ik eerlijk zijn. Ik hoef niet meer slank te zijn, maar hoe kan ik dit proces in mijn hoofd nu stoppen?

Wanneer weet ik nu dat het echt over én weg is?

Hoe kan ik zeker weten dat mijn eetstoornis weg is en nooit meer terug komt zoals als bij die mensen die hier vol moed en zelfvertrouwen over schrijven?

“Wat moet er precies weg?” vraag ik me af…

Ik denk dat als de pijn in mijn hoofd van al dat denken, weer word omgezet naar liefhebben, liefde, verliefd zijn op jezelf, naasten en de wereld, dat je dan misschien wel je eetstoornis overwonnen hebt.

Gelukkig vond ik de exacte criteria, voor overwinning op je eetstoornis, in het boek: 'De Wolf in Schaapskleren' geschreven door Isabelle Plasmeijer   

Om een eetstoornis te overwinnen zijn tal van mensen geïnterviewd die hebben geleden aan een eetstoornis en die de kracht hebben gevonden en volledig hersteld zijn van hun eetstoornis. Welke eetstoornis deze mensen ook hadden (van anorexia, boulimia tot binge eating disorder en alles wat er tussen zit) de antwoorden waren zeer gemeenschappelijk. Kijk maar eens waar jij je herkent ;-)

1. Leren accepteren, reguleren, adequaat en constructief uiten van emoties
zoals onzekerheid, boosheid, verdriet, bedroefdheid en angst.

2. Ontwikkelen van bewustzijn en bewustwording over jezelf (zelfkennis) en
het hebben van een doel (zingeving) en intrinsieke motivatie stimuleren.

3. Leren emoties los te koppelen en niet af te reageren, verdoven, dempen met eten/sporten.

4. Ontwikkelen van nieuwe manieren om niet te hoeven vluchten, verdoven, dempen en of ontsnappen aan emoties. Enerzijds verbaal: delen en praten over- en uiten van emoties. Anderzijds non-verbaal: spanning loslaten en uiten van emoties door meditatie, ademhalingsoefeningen, bewegingstherapie, (MDR en PMT - psychomotoren therapie), yoga en op een gezonde manier bewegen of sporten.

5. Ontwikkelen en verbeteren van sociale vaardigheden en relaties met vrienden en familie en-of juist afstand nemen van bepaalde mensen of situaties die negatieve energie kosten.

6. Ontwikkelen van het ‘Zelf’: Zelfvertrouwen, Zelfbeeld, Zelfcompassie, Zelfmanagement, Zelfredzaamheid, Zelfverantwoordelijkheid, Zelfwaardering, Zelfzorg, Zelfkennis, Zelfsturing, Zelfreflectie, Zelfcreatie, Zelfbeeld, Zelfleiderschap en Zelfbeheersing.

7. Eigenwaarde loskoppelen van wel of niet verkrijgen of ontvangen van
externe bevestiging én niet koppelen aan eten, sporten en gewicht.

8. Grenzen leren aangeven - Néé durven zeggen – voor jezelf leren opkomen en
beter leren communiceren- leren nemen (ontvangen) in plaats van geven. 

9. Schuldgevoelens loslaten en verantwoording nemen over eigen leven.

10. Een positieve lichaamsbeleving, attitude en overtuigingen creëren.

11. Realistische eisen stellen en eigen verwachtingen zonodig bijstellen naar beneden. 

Om bovenstaande punten te realiseren is het belangrijk dat …..

• Verwachtingen, doelen en dromen worden uitgeschreven!

• Succesmomenten (hoe klein ook) worden gevierd!

• Je jezelf elke dag vraagt: Wat heb ik nodig en wat past bij mij?

• Er regelmatig, voldoende en gezond gegeten wordt!

• Er gezond beweeg- en sportgedrag ontwikkeld wordt!

• En uiteraard nog veel meer.... maar dat lees je in het boek

Het boek "De Wolf in Schaapskleren" is een echte aanrader voor bondgenoten die willen helpen en mensen die een eetstoornis hebben en zichzelf beter willen leren kennen en hun leef (eet)gedrag onder de loep durven nemen!