workshop isa power

Huilen is KEI goed voor je!

Graag wil ik mijn ervaring met deze (B)EAT IT workshop delen, het was namelijk een erg bijzondere en inspirerende dag. ’s Ochtends werden we in het Leontienhuis ontvangen met koffie en thee, ik was alleen naar de workshop gekomen dus ik was een beetje nerveus, maar er hing een hele ontspannende en vertrouwde sfeer tussen alle deelnemers. Veel deelnemers hadden een buddy meegenomen, maar er waren ook deelnemers alleen gekomen. Deze deelnemers werden aan elkaar, of aan een vrijwilliger of coach van ISA POWER gekoppeld.

Fotografie: Neil Bates, unsplash.com

Fotografie: Neil Bates, unsplash.com

De workshop stond niet in het teken van eetstoornissen... 

De workshop stond in het teen van onszelf. Wijzelf waren op dat moment even het belangrijkste van alles. Al snel moesten we zelf aan de slag, iedereen had een eigen werkboek gekregen waar de opdrachten van deze workshop instonden. Deze opdrachten waren vrij intensief, we werden steeds uitgedaagd om onze gedachten en gevoelens, hoe moeilijk die ook waren, naar boven te halen en met elkaar te delen.

Huilen is KEI goed!

Dit was lastig om te doen maar omdat alle deelnemers zo open en eerlijk naar elkaar toe waren merkte ik dat de band tussen iedereen ook sterker werd. Iedereen luisterde naar elkaar en iedereen werd liefdevol gesteund door de deelnemers, de vrijwilligers en de coaches. Doordat iedereen zo open was zijn er ook veel tranen gelaten maar dat is oké, Isabelle vertelde ons namelijk: ‘’Tranen zijn een brandstof voor onze persoonlijke groei en succes. Dus huil maar, hoe meer hoe beter’’. Isabelle kreeg huilende mensen aan het lachen! Ben jij er de volgende keer ook bij? 

Ook hebben we tijdens deze workshop geleerd hoe we anders naar ons lichaam en ons zelfbeeld kunnen kijken, hoe we de negatieve gedachtes uit ons hoofd kunnen zetten, wie we graag willen zijn en hoe we dat kunnen bereiken en hoe we de beste versie van onszelf kunnen worden.

Het was een geweldige ervaring!

Het was erg bijzonder om te zien dat zoveel mensen elkaar liefdevol steunen terwijl ze elkaar pas net kennen, zo weet je dat je er nooit alleen voor staat. Ik heb nieuwe inzichten gekregen en inspiratie opgedaan hoe ik een (nog) gelukkiger leven kan gaan leiden

Kom je de volgende ook naar de BEAT IT WORKSHOP? 

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

~ Iris van Wijk
Student voeding & diëtetiek

Twijfel niet aan jezelf!

Met kriebels in mijn buik liep ik naar binnen in een prachtige locatie, wat me als eerste op viel was de warme ontmoeting van het ISApower team. Meiden, jongens, vrouwen, ieder in een ander stadia van zijn of haar eetstoornis, en toch voelde zich iedereen direct welkom en vertrouwd! 

www.isa-power.nl een eetstoornis kun je overwinnen

Na een inspirerende speech van Isabelle moest iedereen zich voorstellen voor de groep van meer dan twintig mensen (spannend!). Het werd op een hele creatieve manier gedaan, iedereen raapte de moed bijeen om uit zijn/haar comfortzone te stappen en deed mee bij deze eerste ontmoeting met alle mededeelnemers.

Daarna kon het evenement pas echt beginnen, de eerste stappen waren gezet!  In een prachtig en inspirerend werkboek gingen we onze tweede opdracht maken. Welke belemmerende overtuigingen hebben we? Of hadden wij nog? Wat mij op viel was dat iedereen heel open en eerlijk was over haar eigen overtuigingen. Wie heeft ze niet!?! 

Stralen

Er was een dame die voor de tweede keer deel nam aan de workshop. De eerste keer dat zij aan het (B)EAT IT evenement deel nam bezat zij nog vele belemmerende overtuigingen, echter bij haar tweede deelname (vandaag dus) bleek dat zij er al veel al had los gelaten! Dit door haar eigen kracht, door de coaching van ISApower en het (B)EAT IT evenement. Het was echt bijzonder dat te mogen ervaren. Zij straalde!

Hoe leer ik van mijn lichaam te houden? 

www.isapower.nl krachtige verhalen van mannen en vrouwen die hun eetstoornis overwonnen hebben. Lees onze Stories of Hope

Zelf heb ik mijn eetstoornis overwonnen, maar ook voor mij was het (B)EAT IT evenement een leerzame ervaring! Iedereen heeft strubbelingen. Het evenement gaf inzichten en we werden aan het denken gezet. Hoe ziet mijn toekomst er uit? Hou ik echt van mijn lichaam? En hoe leer ik dat te doen? Door het mooie werkboek en de contacten met de meiden heeft iedereen meer puzzelstukjes van zichzelf gevonden. Puzzelstukjes voor jezelf, om te weten wie jij bent en dat te gebruiken om te vechten tegen je eetstoornis! 

Het was een leerzame en leuke maar ook ingrijpende dag. Met ontroerende en motiverende opdrachten, en ook voor mijzelf heb ik nieuwe krachten ontdekt om mij verder te ontwikkelen!

Kom je de volgende keer ook naar de 1 DAAGSE BEAT IT WORKSHOP? 

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 


~ Laura

“Ik vond mezelf niet meer waard dan groenten en fruit”

Bron, unsplash.com

Bron, unsplash.com

Anne (23, niet haar echte naam) heeft sinds haar 15e anorexia. In haar slechtste periodes at ze alleen maar groenten en fruit. Anne heeft al meerdere behandelingen achter de rug en elke keer wordt ze sterker.

Op dit moment volgt ze de 20 stappen uit het (B)EAT IT programma. Onlangs verscheen er een artikel van haar in de Viva. Dit wil Anne graag met je delen.


Anne: “Ik haat sla. Het herinnert me aan de moeilijkste periode in mijn leven. Er waren weken, soms wel maanden waarin ik als avondeten niet meer at dan een paar blaadjes sla. Soms met drie of vier cherrytomaatjes erbij. Geen dressing, geen brood. Dat vond ik mezelf allemaal niet waard. Honger voelde ik na een tijdje niet meer. Mijn buik was eraan gewend om leeg te zijn. Aan het einde van de dag was ik alsnog boos op mezelf. Ik had nog minder moeten eten, of meer moeten bewegen. Ik vond mezelf niet alleen lelijk maar ook stom en slecht. Wanneer mijn moeder ‘s avonds vroeg of ik lekker bij ze kwam zitten om tv te kijken, antwoordde ik dat ik dat niet verdiende. Voor straf moest ik van mezelf alleen op mijn kamer zitten, zonder tv of muziek.

Overwin je eetstoornis met een coach van www.isapower.nl

Halve appel

Wanneer ik net uit een kliniek kwam, verviel ik snel terug in mijn oude patroon. Weken, maanden, soms wel een jaar lang was ik onder druk gezet om te eten. Ik kreeg een eetlijst met precies erop wat er die dag naar binnen moest. De leiding zag erop toe dat ik dat ook at. Vijf boterhammen, kaas, melk, aardappels, groenten en vlees. Iedere hap ging volledig tegen mijn gevoel in naar binnen. Ik at omdat ik snel weg wilde. Mijn lichaam sterkte aan, maar in mijn hoofd bleef alles hetzelfde. Wanneer ik naar huis mocht, was ik doodsbang. De veilige muren van de kliniek waren opeens weer weg. Die buitenwereld vond ik toen zo vreselijk indrukwekkend. Er konden zoveel dingen gebeuren waar ik geen controle over had. Dus keerde ik me weer tot mijn eetstoornis. Die gaf me houvast, het gevoel dat ik de touwtjes zelf in handen had. ’s Ochtends een halve appel, die ik met precisie door midden sneed. ’s Middags sla, net als ’s avonds. Ik was weer terug bij af. Genezen leek me ook doodeng. Jarenlang was mijn eetstoornis mijn talent, hoe verknikt ook. Als ik dat losliet, wie was ik dan nog?

Overwin je eetstoornis met een coach van www.isapower.nl

Twee keer opscheppen

Vorige week heb ik spaghetti met gehaktballetjes op. Niet onder dwang, maar gewoon met mijn ouders en broertje aan de eettafel. De hele dag was ik er nerveus over. Moest ik het wel doen? Hoe zou ik me erna voelen? Maar toen ik de eerste hap nam viel alles even weg en genoot ik zo. Wat was dit lekker. Ik schepte twee keer op. Mijn ouders keken glimmend toe. Hoe gek het ook klinkt; ik hou van eten en van koken.

Sinds een paar weken krijg ik hulp van een coach. Het gaat langzaam beter met mij. Ik wil nooit meer terug naar alleen groente en fruit. Ik eet nog wel sla, maar nu met croutons, ei, kip en dressing. Ik werk er hard aan om beter te worden. Als kind kwam ik meteen aanrennen wanneer mijn moeder thuiskwam met de boodschappen. Ik keek in haar plastic tassen en zocht naar lekkere dingen. Zij lachte en zei dat ik even moest wachten.

Dat is mijn doel.

Niet langer bang zijn voor eten maar er weer van mogen genieten. Zonder dat er iets tegenover moet staan. Zodat ik eindelijk kan ontdekken wie Anne zonder eetstoornis is.

Plan een intake gesprek om te ontdekken wat ISA Power voor jou kan beteken. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten is dat geen enkel traject bij ISA Power hetzelfde is. Wij maken altijd maatpakjes, omdat we geloven dat jij uniek bent en unieke behoeftes hebt. 

Of misschien wil jij inzetten als coach of vrijwilliger voor ISA Power? ISA Power is altijd op zoek naar ervaren coaches met levenservaring. Lees meer over de functie als coach bij ISA Power. 

Wil jij ook hulp om je eetstoornis te overwinnen? Plan een intakegesprek

Ik was doodsbang, maar ik ben toch gegaan!

De evaluatie van Elsa (17) van het Once in a Lifetime Event van ISA Power

Vrijdagavond 6 maart 2015.

Het is inmiddels een paar weken geleden maar het lijkt nog zo dichtbij; het Once in a Lifetime event.  Ik vond het echt heel spannend. Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten. Zou het wel wat voor mij zijn? Kon ik niet beter thuisblijven? Toch ben ik samen met mijn moeder, die me een lift gaf, richting Eerbeek vertrokken.

Over een smal, onbelicht pad, midden door de natuur kwamen we aan bij de Zuiderzon. Twee andere lieve meiden stonden buiten te wachten, met hen ben ik samen naar binnen gegaan waar we heel lief werden ontvangen door de ISA Power crew. Na een korte rondleiding werden we uitgedaagd antwoord te geven op vragen zoals: Waarom ben ik gekomen? Wat wil ik bereiken? Wat wil ik gaan leren? Toch best ingewikkeld ;-)

Daarna volgde een kennismakingsronde waarin we de antwoorden bespraken met elkaar. Ik realiseerde me dat ik me bevond tussen mooie, bijzondere vrouwen, jong en oud, met ieder haar eigen doelen. Ik vond het heel spannend om mijn dromen te delen. Ik ben altijd al een onzeker meisje geweest en ik durf dingen niet snel te delen in een groep. Zeker niet met onbekenden. Dus dat was gelijk al een uitdaging voor mij! Na de kennismaking hebben we een avondmeditatie gedaan, zodat we rustig naar bed konden. Ik weet niet hoe lang het was, maar ik was zo opgewonden en zat vol met adrenaline dat het voor mijn gevoel uren duurde.

Zaterdag 7 maart 2015:

’S ochtends startte we buiten met yoga. Wie dat wilde mocht op blote voeten meedoen en er waren ook een aantal mensen die dat deden. Voor mij toch nog net iets te koud. Het was ontzettend fijn de dag zo te beginnen. Ik merkte dat ik tot rust kwam en minder in mijn hoofd zat en veel meer in mijn lichaam. Na de yoga gingen we ontbijten. Dit was het moment waar veel mensen bang voor waren, maar voor elk maaltijd werd een leuk “gebed” opgezegd. Ik vond het echt heel motiverend werken. De sfeer aan tafel was daardoor erg goed. Het was fijn dat de focus niet lag op het eten zelf. Ook werd er hier geen druk op uitgeoefend. Iedereen kon pakken wat hij wilde.

Om tien uur startte de workshop. De stoelen stonden in theater opstelling en we hadden een mooi werkboek waarin we aantekeningen konden maken. Ik heb zelf echt heel veel aantekeningen gemaakt. Ik vond dit fijn: het was een goede manier om achteraf te kunnen teruglezen wat er allemaal is gezegd. Het eerste gedeelte hadden we het over het belang van ademhaling en het effect op het stressgehalte in je lichaam. Dat was enorm waardevol voor iedereen. Aan de hand van leuke en motiverende filmpjes gigen we zelf aan de slag met ademhalingsoefeningen. Het was heel interactief en we zaten nooit lang stil.  

Één van de coach/trainer van ISA Power is gespecialiseerd in Rots & Water. Dit is het beste te vergelijken met PMT en weerbaarheidstrainingen. Van haar leerde we letterlijk en figuurlijk steviger in ons schoenen staan. Het was confronterend, maar het gaf iedereen een krachtig gevoel.

Ook de omgeving was prachtig.

De Veluwe staat natuurlijk bekend vanwege zijn km’s lange wandel en fietspaden, waar veel natuurliefhebbers op af komen. Ook wij hebben gretig gebruik gemaakt van de mooie omgeving. Tijdens de stilte wandeling werd ik niet alleen geconfronteerd met de mooie natuur, maar ook met mijzelf. Ik kon niet anders dan stilstaan bij dingen: zoals mijn gedachtes.

Het programma was erg afwisselend. ’S middags kwam een bekende Nederlandse motivatie spreker, genaamd Stijn Coronel, vanuit zijn rolstoel vertellen hij over zijn leven en alles wat hij had meegemaakt. Wat een positieve en inspirerende man is Stijn. Hij leerde ons dat het leven, ondanks heftige ervaringen en tegenslagen, toch heel mooi kan zijn. En dat het genieten van het leven in de kleine dingen zit en te maken heeft met de manier waarop je naar dingen kijkt. ’S Avonds hebben we nog een super mooie film gekeken en sloten we de avond af met een korte meditatie. Ik was bekaf: voldaan, gelukkig en moe van de heftige dag en de emoties.

Zondag 8 maart 2015:

Zondag was de laatste dag alweer. Ook deze dag zijn we weer begonnen met yoga. Dit keer werd de yogales gegeven door een van de deelnemers uit de groep. Zij werd uitgedaagd buiten haar comfortzone te stappen. Het was immers haar droom om yoga instructrice te worden. Daar kreeg ze de kans om te delen en te laten zien was ze al wist en kon. En ze deed het ontzettend goed! Wat een fijne ‘succes’ ervaring voor haar.  

Ook deze dag waren er veel workshops en werden we weer aan het werk gezet met: Wie ben ik?’ En wat maakt jou wie jij bent? We leerden presentatie technieken en spreken voor een groep. Dat was spannend, maar ook heel gaaf om te doen. Het einde van deze dag sloten we af met een leuke workshop over Imago Styling, lichaamstaal en houding. We kregen allemaal een Goodie–bag vol met leuke en mooie verzorgingsproducten en twee mensen kregen zelf een complete kleurenanalyse t.w.v. € 190 cadeau, waaronder ik!

Ik kan me nog herinneren hoe moeilijk en spannend ik het vond om te gaan. Maar het afscheid was niet minder zwaar. Het was echt een hele leuke groep. We hebben veel gedeeld samen, iedereen was lief voor elkaar en de herkenning was heel fijn en motiverend. Ook nu nog, weken na het event, heb ik contact met dames en meiden van het Once in a Lifetime event. Er is zelfs een WhatsAppgroep opgericht. Hierin bespreken we hoe het gaat, waar we tegen aan lopen en belangrijker, we motiveren we elkaar en sturen elkaar leuke foto’s en quotes door. Dat is heel fijn.

Ik heb een fantastische buddy Mariëlle.

 Als laatste onderdeel moesten we op deze dag een maatje vinden. Met deze buddy zouden we ook thuis nog verder aan de slag gaan. Dat is fijn, dan hoef ik het niet alleen te doen! Mijn buddy en ik kunnen het goed vinden samen.

We hebben nog oefeningen gemaakt over zelfleiderschap en we stimuleren elkaar om stapjes te zetten richting onze dromen. Soms is het makkelijker om de ander te coachen dan mezelf. Wat ik allemaal heb geleerd tijdens het Once in a Lifetime event neem ik voor altijd met mij mee. Ik ben écht zo blij dat ik de stap heb gemaakt om naar het event te gaan!

"Ik zou het iedereen, ongeacht leeftijd, aanbevelen". - Elsa

Once in a lifetime event is ook voor buddies leuk!

Dit verhaal is geschreven door Mariëlle (38 jaar) - Buddy en heeft zelf geen eetstoornis.

www.isapower.nl - het Once in a Lifetime event van ISA Power is voor mensen met eetstoornissen. Een echte aanrader!

Dat is toch voor mensen met eetstoornissen?

Het was woensdag 18 februari toen mijn vriendin mij een berichtje stuurde: “Ik heb me opgegeven voor het Once in a Lifetime Event. Een heel weekend op de Veluwe. Als je het leuk vindt mag je ook mee”. Maar dat is voor mensen met een eetstoornis, zei ik. “Ja, maar ik mag een buddy meenemen. Buddies zonder eetproblemen. Jou dus!”

Zo begon het. Ik bekeek de website, las erover, dacht erover na.. Het leek me erg leuk, maar ook ernstig uit mijn comfortzone. En dáár houd ik niet van!

Toch was mijn nieuwsgierigheid gewekt en besloot ik mee te gaan. Gewoon gezellig, en als steun en toeverlaat van mijn vriendin. En hé, wie wil er nu niet als de beste versie van zichzelf weer naar huis gaan na zo’n weekend? Daar viel voor mij vast ook genoeg te leren.

Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond!

De datum kwam dichterbij en daarmee kwamen ook de kriebels. Want we hadden geen flauw idee wat ons te wachten stond, en das best eng! Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen.

We hebben eerst de spullen naar onze kamer gebracht en daarna namen we plaats in de gezamenlijke ruimte. Met een kop thee op de bank wachten we totdat we compleet waren. Voordat we aan het voorstelrondje begonnen moesten we eerst voor onszelf een aantal vragen beantwoorden. Nu ben ik niet bepaald iemand die makkelijk voor een groep spreekt, maar als het dan eenmaal achter de rug is vraag je je toch altijd weer af waarom je er nou zo tegenop hebt gezien. Zo eng was het toch niet?

Publiekelijk spreken behoort tot de angsten top 10 van mensen.

Later in het weekend leerde ik dat in het openbaar spreken de nummer 1 is in de angstenranglijst. Die gedachte werkt best verzachtend, want gedeelde smart is nu eenmaal halve smart. Aan de hand van de vragen en antwoorden stelden we ons aan elkaar voor en zo was ook het ijs snel gebroken. Een paar meiden hadden elkaar al eerder ontmoet, maar al snel leek het alsof we elkaar allemaal al jaren kenden. Als iedereen bereid is zich kwetsbaar op te stellen, en dat was zeker het geval, dan zit het met de sfeer wel goed.

Ook meditatie en yoga stond op het programma!

Na nog even gezeten te hebben stond er nog een meditatie op het programma waarna iedereen z’n bed ging opzoeken. We moesten zaterdag per slot van rekening al om 8 uur weer fris en fruitig buiten staan voor onze yogasessie.

Na de yoga en het ontbijt hebben we eerst het een en ander geleerd over ademhaling en hoe je met je manier van ademhalen stress in je lichaam kunt terugdringen. Heel interessant en leerzaam, ook voor mij!

Werken aan weerbaarheid en zelfvertrouwen is voor iedereen goed!

Daarna hadden we een workshop Rots & Water, waarbij we kracht en weerbaarheidsoefeningen deden. Eerst werd er iets over de methode verteld en daarna gingen we met elkaar verschillende oefeningen doen. Steeds in andere tweetallen waardoor je niet lekker veilig bij je buddy kon blijven, maar met iedereen in contact kwam. Ik vond de Rots & Water oefeningen erg leuk om te doen en vooral ook om te ervaren dat het écht werkt! En ook dat het - door de manier waarop je ademt en hoe je staat  - écht verschil maakt hoe stevig je in je schoenen staat! En als je fysiek steviger in je schoenen staat is het automatische gevolg dat je ook mentaal sterker in je schoenen staat. Ik had het gevoel dat iedereen het even bijzonder vond.

Ook ik leerde steviger in mijn schoenen staan!

Er zat veel afwisseling in het programma. We hebben ook nog een stiltewandeling gemaakt en dat was zeker geen straf in die mooie omgeving. Wat mij erg opviel tijdens die wandeling is hoe vaak je eigenlijk geneigd bent iets te zeggen en je mening ergens over te geven. Op dat moment ga je er zelf over nadenken en ervaar je de wandeling heel anders. Uiteraard heb je ook veel meer oog voor je omgeving als je niet voortdurend met elkaar in gesprek bent. Na de wandeling moesten we nog een kwartiertje stil zijn en kregen we een interessante oefeningen die ons allen veel inzichten gaf. Dat vond ik een lastige opdracht, ik ben vrij nuchter en vond het moeilijk om mijn gevoel op papier te zetten. Ik was me voornamelijk bewust geworden van de grote hoeveelheid gedachten die door je hoofd gaan als je niet praat. 

Ik was geraakt door Stijn Coronel: een inspirerende gastpreker. 

We kregen ’s middags een gastspreker op bezoek. Buiten dat hij in een heel inspirerend verhaal liet zien dat er tegenover alle negatieve dingen in het leven veel meer positieve dingen staan. Als je een foto ziet van iemand in een rolstoel en hoort dat diegene inspirerend spreker is, dan is de conclusie al vrij snel dat het wel zal gaan over hoe hij positief door het leven gaat, ondanks zijn “handicap”. Niets was minder waar, het ging helemaal niet over die rolstoel. Oeps! Zo makkelijk oordeel je zonder het verhaal te kennen.

We hebben zoveel gedaan, eigenlijk teveel om op te noemen. Daarvoor zul je het zelf moeten ervaren.  Het was een lange dag met veel indrukken en nieuwe inzichten. Ook zondag, na een ontzettend leuke yogasessie, een lekker ontbijtje, een andere workshop Rots & Water kregen we nog een workshop 'Imago Styling' aangeboden. Van iedereen werden er hele mooie foto’s gemaakt. De dagen daarna werden er veel profielfoto’s op Facebook ververst, zo trots was iedereen op de nieuwe foto.

We blijven elkaar stimuleren, ook na het event!

Aan het eind van de middag gingen alle tassen weer in de auto en was het tijd om afscheid te nemen. Maar niet voordat iedereen een buddy had gevonden om na het weekend nog opdrachten mee uit te voeren. Zo’n weekend is natuurlijk hartstikke leuk, maar op deze manier word je des te meer gestimuleerd om er ook na die tijd nog mee verder te gaan. In de eerste instantie had ik zoiets van, nou daar hoef ik niet aan mee te doen, want ik heb geen eetstoornis. Maar dat was niet de bedoeling! Natuurlijk kon ik net zo goed als ieder ander buddy zijn.

Ik heb heel leuk whatsapp- en mailcontact met mijn buddy en binnenkort ga ik naar haar toe om samen aan onze opdracht te werken. Een opdracht die ook voor mij zeer bruikbaar is, net zoals het gehele weekend. Ik kijk uit om mijn buddy weer te zien.

Na iedereen een dikke knuffel gegeven te hebben was het echt tijd om weer naar huis te gaan. Ik kijk terug op een enorm leerzaam weekend. Er waren best momenten dat ik mij het
“buitenbeentje” voelde omdat ik zelf geen eetstoornis heb, en mij er bijna schuldig om voelde dat mijn conclusie na een oefening was dat ik “best oké” ben zoals ik ben.

Ook voor mensen zonder eetstoornissen is het Once in a Lifetime event super waardevol!

Er waren er veel momenten en oefeningen die op mij net zo goed van toepassing waren als op ieder ander. Het weekend draaide niet om de eetstoornis, het ging veel dieper dan dat. Het geeft een bevestiging dat iedereen, met of zonder eetstoornis, zich onzeker voelt over bepaalde dingen.

Ik heb een groep bijzondere en mooie mensen leren kennen die allemaal wel het mooie in elkaar zien, maar er moeite mee hebben ook op die manier naar zichzelf te kijken. Op sommige momenten gaf het me bijna een wanhopig gevoel om de emoties te zien die aan de oppervlakte kwamen. Ik gun al die meiden zo ontzettend een leuk en onbezorgd leven zonder eetstoornis. 

Ik weet zeker dat ze er allemaal bovenop gaan komen.

Als ik iets heb gezien tijdens het weekend, dan is het wel een enorme hoeveelheid kracht en de wil iets moois van het leven te maken!! Het Once in a Lifetime Event is een aanrader voor iedereen! Er valt voor iedereen wel iets te leren en hoe mooi is het als je er voor je vriend(in),
familielid, buddy kunt zijn en iets meer begrijpt van wat er omgaat in het hoofd van iemand met een eetstoornis.

Ik had het voor geen goud willen missen!

Mariëlle